Η παραίτηση του Μητροπολίτη κ. Ειρηναίου την περασμένη Τρίτη σηματοδότησε ένα «τέλος εποχής» για την Ιερά Μητρόπολη Λάμπης, Συβρίτου και Σφακίων.
Της εποχής που ξεκίνησε το Φεβρουάριο του 1990 και διήρκεσε ακριβώς 35 χρόνια και 10 μήνες!
Ένας από τους πιο σεβαστούς και αγαπητούς κληρικούς, ο Επίσκοπος Ειρηναίος Μεσαρχάκης θα εφησυχάζει στο εξής, έχοντας συμπληρώσει συνολικά 61 χρόνια ιεροσύνης με λαμπρό έργο ως θεολόγος, εκπαιδευτικός, εφημέριος και ηγούμενος της Μονής Γωνιάς Χανίων αλλά κυρίως ως Μητροπολίτης στο νότιο Ρέθυμνο και τα Σφακιά.
Η εποχή Ειρηναίου ήταν μια περίοδος με πολλά και ιδιαίτερα στοιχεία καθώς αποδείχθηκε άξιος συνεχιστής σπουδαίων προσωπικοτήτων αλλά και Αγίων της Εκκλησίας που κόσμησαν τον συγκεκριμένο θρόνο στο παρελθόν, κράτησε ψηλά τον πήχη των προσδοκιών και ανταποκρίθηκε σε ένα ανακαινιστικό έργο υψηλών απαιτήσεων που οδηγεί την Επισκοπική του περιφέρεια σε ένα διαφορετικό, καλύτερο μέλλον.
ΑΠΟ ΤΑ ΣΠΗΛΙΑ ΧΑΝΙΩΝ ΣΤΟΝ ΘΡΟΝΟ ΤΟΥ ΣΠΗΛΙΟΥ
Γεννήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 1944 στη Σπηλιά Χανίων και πήρε το όνομα Νικόλαος. Έκανε τις εγκύκλιες σπουδές του στην Εκκλησιαστική Σχολή Αγίας Τριάδας Χανίων απ΄ όπου αποφοίτησε το 1963.
Την ίδια χρονιά εισήχθη δόκιμος στην Ιερά Μονή Μονής Κυρίας Οδηγήτριας Γωνιάς και ένα χρόνο αργότερα, το 1964, εκάρη μοναχός στην ίδια μονή από τον Μητροπολίτη Κισάμου και Σελίνου Ειρηναίο Γαλανάκη, ο οποίος τον χειροτόνησε και Διάκονο.
Το 1970 αποφοίτησε από την Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και τον Ιούνιο της χρονιάς εκείνης χειροτονήθηκε πρεσβύτερος από τον ίδιο μητροπολίτη.
Για δεκαπέντε και πλέον χρόνια υπηρέτησε ως εφημέριος, ιεροκήρυκας, γενικός επόπτης των ιδρυμάτων και ως Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Κισάμου και Σελίνου. Παράλληλα, ως θεολόγος δίδαξε στην τάξη και υπηρέτησε ως διευθυντής σε σχολεία της Μέσης Εκπαίδευσης. Το 1987 εξελέγη καθηγούμενος της Μονής Κυρίας Οδηγήτριας Γωνιάς, όπου έμεινε μέχρι την εκλογή του σε επίσκοπο.
Στις 14 Φεβρουαρίου 1990 εξελέγη Μητροπολίτης Λάμπης και Σφακίων από την Ιερά Επαρχιακή Σύνοδο της Εκκλησίας Κρήτης. Η χειροτονία του στον επισκοπικό βαθμό τελέσθηκε στις 22 Φεβρουαρίου και η ενθρόνισή του, στην έδρα της Μητρόπολης του, Σπήλι Ρεθύμνης, έγινε στις 29 Απριλίου.
Στις 4 Δεκεμβρίου 2000 ο τίτλος της Επαρχίας του μεταβλήθηκε σε «Λάμπης, Συβρίτου και Σφακίων», το οποίο διατήρησε έως τις 9 Δεκεμβρίου 2025 οπότε παραιτήθηκε από την θέση.
Νωρίτερα στις 3 Δεκεμβρίου 2025 η Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου τον ψήφισε για Μητροπολίτη Μοσχονησίων, θέση που δεν αποδέχθηκε.
Έχει συγγράψει άρθρα με διάφορα περιεχόμενα και έχει πραγματοποιήσει πολλές εισηγήσεις σε συνέδρια της Ορθόδοξης Ακαδημίας Κρήτης.
Χρημάτισε τρεις φορές τοποτηρητής της Ιεράς Μητροπόλεως Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου, το 1996, το 2010 και το 2022. Επίσης τον Δεκέμβριο του ’21 και τον Ιανουάριο ’22 ανέλαβε τοποτηρητής της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης, μετά την παύση για λόγους υγείας, του Αρχιεπισκόπου Ειρηναίου Αθανασιάδη.
ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΩΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
Το έργο του Μητροπολίτη Ειρηναίου είναι ιδιαίτερα σημαντικό και εκτείνεται σε πολλούς τομείς.
Ουσιαστικά αναδιοργάνωσε την Μητρόπολη του σε όλα τα επίπεδα.
Ξεκίνησε ανακαινίζοντας το επισκοπείο και τα γραφεία διοίκησης όπου στην συνέχεια ίδρυσε και έχτισε τις εγκαταστάσεις της Ιεράς Μονής Αγίου Ραφαήλ. Πρόκειται για ένα εντυπωσιακό κτιριακό σύμπλεγμα στην είσοδο του Σπηλίου, το οποίο θα φέρει στους αιώνες την υπογραφή του ως κτήτορα και πρώτου πνευματικού ηγέτη του.
Η επάνδρωση του με άξιους μοναχούς και ιερομόναχους όπως και γενικότερα η χειροτονία δεκάδων νέων κληρικών αποτελούν ένα ιδιαίτερο τομέα καθώς η μέριμνα του για δυναμικά και άξια στελέχη της τοπικής εκκλησίας ήταν συνεχής.
Δίπλα ακριβώς από την νέα μονή ίδρυσε και έχτισε Συνεδριακό Κέντρο, ένα πολυχώρο εκδηλώσεων και δραστηριοτήτων.
Γενικότερα καταγράφηκε μια τεράστια ανοικοδομητική δραστηριότητα. Στον Φουρφουρά έχτισε νέο επισκοπείο και γραφεία διοίκησης για την εξυπηρέτηση του Αμαρίου, χτίστηκαν και εγκαινιάστηκαν δεκάδες Ιεροί Ναοί και αντίστοιχα ανακαινίστηκαν σχεδόν όλοι της περιφέρειας του.
Ιδιαίτερα επιτυχημένο ήταν το πρόγραμμα του για την αναστύλωση των Μοναστηριών του. Η Μονή Αγίου Ιωάννη Πρέβελη, η Μονή Αγίου Πνεύματος Κισσού και η Μονή Ασωμάτων Αμαρίου, αποτελούν λαμπρά παραδείγματα των ανακαινιστικών και αναπτυξιακών του δραστηριοτήτων.
Ταυτόχρονα καταγράφηκε ένα αξιομνημόνευτο πνευματικό έργο με αντίστοιχες εκδηλώσεις, συνέδρια και εκδόσεις πνευματικού περιεχομένου, μεταξύ των οποίων το περιοδικό «Ορθόδοξο Μήνυμα» που διανέμονταν επί σειρά ετών δωρεάν.
Θα πρέπει δε να τονιστεί το φιλανθρωπικό του έργο καθώς οργάνωσε μια ολόκληρη υπηρεσία από ανθρώπους που καθημερινά προσέφεραν πέραν των 300 μερίδων φαγητό σε εμπερίστατα μέλη του ποιμνίου του ενώ η φροντίδα για τους γέροντες και τις γερόντισσες κατ’ οίκον ήταν μια πρωτοποριακή πρωτοβουλία και μάλιστα πριν γνωρίσουμε στην Ελλάδα τις υπηρεσίες, γνωστές ως «Βοήθεια στο Σπίτι» που υπάρχουν σήμερα παντού.
Είναι επίσης γνωστό πως συγκρότησε αιμοδοτικά κέντρα σχεδόν σε όλες τις ενορίας και διατηρούσε Τράπεζα Αίματος ενισχύοντας το Νοσοκομείο Ρεθύμνου.
Μεγάλο ζήλο επέδειξε για την νεολαία. Ίδρυσε και λειτούργησε κλειστά γυμναστήρια για την νεολαία στο Σπήλι και στον Φουρφουρά. Οργάνωσε πάρκο αθλοπαιδιών στην έδρα του και για σειρά ετών φρόντιζε καθημερινά για γεύματα των μαθητών του Γυμνασίου και Λυκείου Σπηλίου που έμεναν το απόγευμα για τα προγράμματα ενισχυτικής διδασκαλίας. Μάλιστα υπήρξε εποχή που ενοικίαζε διαμερίσματα στην Αθήνα για την στέγαση φοιτητών της περιοχής που δεν είχαν χρήματα για την στέγαση τους κατά τη διάρκεια των σπουδών τους.
Ο Μητροπολίτης Ειρηναίος επισφράγισε μια 35ετία λαμπρής παρουσίας στο νότο του Ρεθύμνου και στα Σφακιά.
Ο χρόνος και ο χώρος θα φέρουν για πάντα της σφραγίδα του περάσματος του και το αποτύπωμα της ικανότητας ενός Επισκόπου που άλλαξε την εικόνα της Μητροπόλεως του.
