Σε κάθε περίπτωση, όμως, αποτελεί σύγχρονο κοινωνικό φαινόμενο που μας επηρεάζει όλους.
Ο λόγος για την χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης από τις κυρίες και τους κυρίους που υπηρετούν θέση ευθύνης στα κοινά.
Και δεν αναφέρομαι γενικά, μόνο, αλλά και ειδικά σε τοπικό επίπεδο.
Η χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης έχει γίνει «εργαλείο» των περισσότερων που υπηρετούν στα κοινά. Σχεδόν όλων.
Καθημερινά βλέπουμε φωτογραφίες και αναφορές για τις δραστηριότητες τους.
Και στο επίπεδο που διαλαλούν θέσεις, δηλώσεις και απόψεις ή ακόμα και αποφάσεις, σχετικά με το περιεχόμενο των αρμοδιοτήτων τους, έχει νόημα και ενδιαφέρον.
Αλλά στο επίπεδο της παράθεσης φωτογραφιών με την λεζάντα τύπου «δείτε που πήγα και δείτε τί καλός που είμαι και πόσο νοιάζομαι για τα καθήκοντα μου», έχει αρχίσει να γίνεται κουραστικό έως και αστείο.
Το κακό είναι πως στις περισσότερες περιπτώσεις έχουμε την δεύτερη εκδοχή. Δηλαδή, την άνευ νόημα παράθεση πλατειών χαμόγελων και τίποτα παραπάνω. Έχουν μπερδέψει «το ζητούμενο» της χρήσης των μέσων κοινωνικής δικτύωσης οι περισσότεροι από όλες και όλους όσοι υπηρετούν τα κοινά.
Οι περισσότεροι μοιάζει να μπερδεύουν το όλο ζήτημα σαν να νομίζουν πως είναι μοντέλα ή καλλιτέχνες. Όμως άλλη δουλειά κάνουν τα μοντέλα και αλλιώς προβάλλονται οι λογίς – λογίες καλλιτέχνες. Σε κάθε περίπτωση, οι άνθρωποι της πολιτικής και της αυτοδιοίκησης δεν είναι μοντέλα και δεν έχουν καλλιτεχνικό ρόλο! Οπότε το «χαμογελώ χαριτωμένα» και σου λέω πως «είμαι σπουδαίο προσώπατο και πασχίζω για το κοινό όφελος», δεν σημαίνει πως πείθεται κιόλας ο απλός ο κόσμος που παρακολουθεί αποσβολωμένος.
Προφανώς κάπως έτσι θα τους το έχουν πει οι επικοινωνιολόγοι τους ή έτσι νομίζουν πως πρέπει να λειτουργούν. Και τοιουτοτρόπως μας δείχνουν πως είναι πανταχού παρόντες θέλοντας να εννοήσουμε οι αποδέκτες, πως είναι συνεπείς και στα καθήκοντα τους.
Αλλά δεν είναι έτσι ακριβώς όπως το νομίζουν. Η επικοινωνία του «στολίζομαι και πορίζω» είναι εντελώς διαφορετική από την επικοινωνία της ουσίας των πεπραγμένων σου στην θέση ευθύνης.
Και για να γίνουμε πιο κατανοητοί, άλλο να λες πως «νοιάζεσαι» και άλλο να αποδεικνύεις στην πράξη το αποτέλεσμα αυτής της έγνοιας που θέλεις να μας πεις πως έχεις ως προς το αντικείμενο της θέσης ευθύνης που έχεις αναλάβει.
Με ακόμα πιο απλά λόγια, άλλο τα λόγια τα ωραία και μεγάλα και άλλο τα έργα τα ωραία και μεγάλα. Και ετούτο φαίνεται εν τέλει στον «λογαριασμό» ή για να το πούμε πιο κομψά, στον απολογισμό.
Η υπερίσχυση της εικόνας απέναντι στην ουσία, είναι μια σοβαρή κατάπτωση του δημόσιου βίου που περνάει σοβαρή κρίση σε όλα τα επίπεδα.
Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, θεωρούνται και είναι εργαλεία. Όμως η λανθασμένη χρήση τους από την συντριπτική πλειοψηφία των οφικιάλιων - αξιωματούχων παραπέμπουν στο απολύτως εντυπωσιακό «φαίνεσθαι» και αποδεικνύουν αντίστοιχα το καταγέλαστο «είναι» ενός εκάστου και εκάστης μίας!
Απλή συμβουλή με συμπόνια και καλή προαίρεση… να το προσέξετε!