Δυστυχώς, η χώρα μας και γενικότερα η Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν αποτύχει παταγωδώς στον αγροδιατροφικό φορέα και αυτό το διαπιστώνουμε καθημερινά, καθώς φτάσαμε πια να μιλάμε για αγροδιατροφική κρίση.

Οι πολιτικές των επιδοτήσεων που αντικατέστησαν τις πολιτικές για πραγματική παραγωγή ποικίλων προϊόντων, οδήγησαν στο να μην έχουμε καν ευρωπαϊκό κρεμμύδι!

Οι Ευρωπαϊκές πολιτικές των επιδοτήσεων όχι μόνο δεν βοήθησαν αλλά οδήγησαν σε μονοκαλλιέργειες καθώς επίσης στον παραλογισμό τύπου «έχω πρόβατα, έχω ελιές, παίρνω επιδοτήσεις, είμαι πλούσιος»!

Παράλληλα διαμορφώθηκαν συνθήκες για σκάνδαλα μεγατόνων όπως αυτό του ΟΠΕΚΕΠΕ και αντίστοιχες «λογικές» κερδοφορίας  που «καλλιεργήθηκαν» τεχνηέντως, ειδικά από τις ελληνικές κυβερνήσεις.

Ωστόσο, το μείζον ζήτημα είναι η παραγωγή. Είναι τα προϊόντα που χρειαζόμαστε στο τραπέζι μας. Και αυτό έχει τεθεί σε κίνδυνο.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση με τις πολιτικές της, μας οδηγεί σε διατροφικό όλεθρο!

Οφείλουμε να αγωνιστούμε για να ανατρέψουμε αυτές τις πολιτικές που προωθούνται χωρίς καμιά αιδώ που τεράστιους οικονομικούς κολοσσούς παραγωγής διατροφικών προϊόντων απομιμήσεων των πραγματικών!

Είναι δυνατόν να δεχόμαστε να μιλάμε για «χημικό κρέας»; Και όμως μιλάμε! Πιθανόν δε, να το τρώμε κιόλας, χωρίς να το γνωρίζουμε!

Οφείλουμε, λοιπόν, όλοι ανεξαιρέτως να στηρίξουμε τον αγροδιατροφικό μας τομέα.

Η αγροδιατροφική παραγωγή είναι ζωτικής σημασίας για μια σειρά από λόγους, καθώς επηρεάζει άμεσα την επισιτιστική ασφάλεια, την οικονομία, την υγεία και το περιβάλλον.

Πρέπει να απαιτήσουμε επισιτιστική ασφάλεια και αυτάρκεια στην χώρα μας.

Διότι η εγχώρια παραγωγή εξασφαλίζει τη συνεχή και αξιόπιστη πρόσβαση σε τρόφιμα, μειώνοντας την εξάρτηση από τις διεθνείς αγορές και τις πιθανές διαταραχές της εφοδιαστικής αλυσίδας από φαινόμενα πανδημιών, γεωπολιτικών εντάσεων αλλά και κλιματικών φαινομένων.

Μια χώρα με σοβαρή αγροτική παραγωγή, έχει οικονομική ασφάλεια.  Ο αγροδιατροφικός τομέας αποτελεί σημαντικό πυλώνα της οικονομίας, συνεισφέροντας στο ΑΕΠ, δημιουργώντας θέσεις εργασίας από την παραγωγή και τη μεταποίηση έως τη διανομή και ενισχύει το εμπορικό ισοζύγιο μέσω των εξαγωγών αγροτικών προϊόντων.

Η γεωργία συμβάλλει στη διατήρηση του πληθυσμού στις αγροτικές περιοχές, στην προστασία του φυσικού τοπίου, της βιοποικιλότητας και στη διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς και των παραδοσιακών πρακτικών.

Η σύγχρονη αγροδιατροφική παραγωγή μπορεί, μέσω βιώσιμων πρακτικών βιολογικής γεωργίας και κυκλικής οικονομίας, όπως ουσιαστικά ήταν πριν τις καταστροφικές Κοινές Αγροτικές Πολιτικές της Ε.Ε., να συμβάλει στην προστασία του περιβάλλοντος και στην αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης.

Ή θα αντιληφθούμε, λοιπόν, πως η ύπαρξη ενός ισχυρού αγροδιατροφικού τομέα δεν είναι απλώς επιθυμητή, αλλά θεμελιώδης για την ανθεκτικότητα και την ευημερία μιας χώρας ή θα οδηγηθούμε σε μια χαοτική, ανθυγιεινή κατάσταση με συνεχείς και δυσμενείς εξελίξεις που θα επιφέρουν τραγικά αποτελέσματα.

Οφείλουμε λοιπόν, να στηρίξουμε σθεναρά τους πραγματικούς αγρότες και κτηνοτρόφους! Χωρίς αυτούς, θα πάψουμε να υπάρχουμε…