Εσύ με πρωτοκοίταξες και εγώ εσένα είδα,

στην αγκαλιά  της μάνας  μου, σαν ήμουνα παιδάκι

και ήσουνα όλο χαρά, γι΄αυτήν  σου την ελπίδα,

στο πρώτο μου χαμόγελο,  στο πρώτο μου χαδάκι

Θυμάσαι ,τι υπέροχο! άνοιξη  η ματιά μας,

όλα  στο άρωμα ,στο φως, άστραπτε η  καρδιά μας,

γι΄  αυτό το νέο ερχομό, εκεί κοντά, σιμά σας,

 χρώμα ,χρυσός και άργυρος, λάμψη στα όνειρά σας.

Αλήθεια! γιατί έσβησε  το φως απ΄ τη ζωή σας

και θόλωσε η  σκέψη σας, σκοτείνιασε η ψυχή σας

κι  εχάθη η αγάπη σας, ασκήμισε η θωριά σας,

φόβητρο  έγινε κακό, σε όλα τα παιδιά σας.

Όμως, εγώ, σας αγαπώ!  όπως την πρώτη μέρα,

που  με στολίσατε με φως, μ΄ αστέρια στον αιθέρα,

και στη ζωή με φέρατε , με όνειρα μεγάλα

και από σας δοκίμασα το πρώτο μου το γάλα.

 Εγώ, πάντα σας  αγαπώ ! και πάντα σας θυμάμαι,

στη σκέψη σας  και στην καρδιά, εκεί λουλούδι θάμαι,

 για σας , θε να  προσεύχομαι  και θα παρακαλώ

 να σας φυλάει ο Θεός! καθημερινά καλώς !