339

Η ταπείνωση Θεέ μου, δικό Σου δώρο,

μικρό λουλουδάκι, μονόχρωμο ,απλό,

δίχως περίσσια στολίδια, μόνο φως,

 φως από το Φως Σου, ηλιόμορφο.

340

Η ταπείνωση έσχατη, αθέατη,

πάντα σιωπηλή ,σεμνή, ευγενική,

μιλώντας με ευλάβεια και σεβασμό,

αποζητώντας πάντοτε το καλό.

341

Η ταπείνωση, φως των ουρανών είναι,

 μικρό αστεράκι του σύμπαντος,

πάντα κοντά στον Χριστό Μας !

προσευχόμενη  για την ειρήνη του κόσμου.

342

Η ταπείνωση μια σιωπηλή  πορεία,

 που δεν ζητά τα εαυτής, τα περίσσια,

 αλλά αρκείται στα απλά του κόσμου,

 προσφέροντας από το κήπο της καρδιάς της.

343

Η ταπείνωση, μια κουκίδα της άμμου είναι,

 ανάμεσα στις μυριάδες άλλες κουκίδες,

που αναμένουν τα δάκρυα της θάλασσας

και  της δίνουν κουράγιο να συνεχίσει.

343

Αλήθεια ! πώς να περιγράψουμε την ταπείνωση,

με ποιες λέξεις, ποιά χρώματα

και τι να διαλέξουμε  από τη φύση,

για  μιλήσουμε για το όνομά της.

344

Μήπως  το πεύκο ,τον πλάτανο τι λες…

μήπως την άμπελο, ποιό δέντρο του κόσμου,

 που ήσυχα  και στολίζουν τη φύση

και δίνουν απλόχερα τον καρπό της ζωής τους.

345

Κι αν ρώταγα για τα ζώα, ποιο άραγε…

το αρνάκι ,το άλογο, το γαϊδουράκι ,

δεν αντιλέγω, καλά είναι, στολίσματα της δημιουργίας

και προσφέρουν ταπεινά, δίχως ανταμοιβές.

346

Η  ταπείνωση, φίλοι μου, με τον  Θεό είναι,

ένδυμα ταπεινό και ένδοξο, αστραφτερό ,

που ζυμώνεται στις ανηφοριές της ζωής,

 πάντα σιμά  με τον  Χριστό μας !

347

Ναι ! θα διάλεγα το δέντρο της ελιάς !

Έτσι, όπως κι ο Κύριός Μας έδειξε

και στις  δύσκολες στιγμές, τις ανθρώπινες,

προσευχήθηκε κάτω  τα κλαδιά της αγάπης της.

348

Αυτό  το όμορφο και καρποφόρο  δέντρο,

 το δέντρο της προσευχής και των δακρύων,

 ας είναι σύντροφός μας  καθημερινά,

ένα δέντρο ταπεινό,  της ειρήνης δέντρο .