Οι Έλληνες κατά την αρχαιότητα εκτός από τον άρτο, τα διάφορα αρτοσκευάσματα,τα τυροκομικά προϊόντα, είχαν αδυναμία και σε διάφορα γλυκίσματα,τα οποία συνόδευαν τα κύρια γεύματα μεσημεριανό και απογευματινό, που βασικό συστατικό των ήταν το μέλι.

Για οτιδήποτε γλυκό που σερβιριζόταν ως επιδόρπιο ή σε αρκετές περιπτώσεις δινόταν  ως αναίμακτη θυσία σε κάποιον Θεό, ο γενικός χαρακτηρισμός που δυνόταν από τους Αρχαίους Έλληνες, ήταν <<πέμμα>> ή<<πέμματα>>.

Το πιο γνωστό είδος γλυκών στην αρχαιότητα ήταν οι μελόπιτες και αναλυτικά όπως παρακάτω .

- άμος είδος γαλατόπιτας των Ιώνων.

-αμόρες γλυκίσματα με μέλι.

-γαλατόπιτες ή γαλατόπιτα ήταν το δεύτερο σε σειρά από τα πιο συνηθισμένα γλυκά των αρχαίων Ελλήνων, που εκτός από γάλα ως βάση, είχαν το μέλι,  το σιμιγδάλι και τα αυγά.

- ίστριον το παστέλι από σουσάμι και μέλι.

- μελιτόεσσα είδος γλυκίσματος – πίτα με κύριο συστατικό το μέλι.

-μελόπιτες οι μελόπιτες ήταν ένα από τα γλυκά που έφτιαχναν πολύ οι αρχαίοι Έλληνες, όπου μετά το μέλι που ήταν και το κύριο συστατικό, τα υλικά που είχαν την πιο συχνή παρουσία σε αυτές τις πίτες, ήταν το σουσάμι και οι σταφίδες .

- μυλλοί γλυκό των Συρακούσιων, φτιαγμένο από σουσάμι και μέλι.

- μηλοπλοκούς γλυκό με μήλο ή κυδώνι που έβραζαν μέσα σε μέλι. Έμοιαζε με το σημερινό κυδωνόπαστο.

-οινούττα γλύκισμα ή μείγμα από οίνο ανακατεργασμένο με κριθάρι, νερό και ελαιόλαδο, που χρησιμοποιούνταν σαν τροφή των κωπηλατών. Θεωρείται ως ο πρόδρομος της σύγχρονης μουσταλευριάς.

- όμωρο ήταν ένα γλύκισμα από ζύμη, σουσάμι και μέλι.

-παλάθη γλύκισμα από συντηρημένα φρούτα, κάτι σχετικό κομπόστα ή γλυκό κουταλιού. Σε ορισμένες περιπτώσεις αναφέρεται απλά ως μία μάζα από συμπιεσμένους καρπούς (π.χ σταφίδα, ελιές, σύκα) ή απλώς ως μία αρμαθιά αποξηραμένων φρούτων π.χ σύκα περασμένα σε σκοινί).

-πέλανος ήταν ένα παχύρρευστο μείγμα από αλεύρι, μέλι και ελαιόλαδο, το οποίο έχυναν ή έκαιγαν στους βωμούς ως προσφορά στους Θεούς. Καμιά φορά πρόσφεραν αυτό το μείγμα ψημένο, δημιουργώντας έτσι ένα στρογγυλό γλύκισμα.

-τυροκόσκινο πρόκειται για τυρί καλά στραγγισμένο, αφού πρώτα είχε πιεστεί πάνω σε κόσκινο και θρυμματιστεί, σερβιριζόταν δε με άφθονο μέλι.

-χόρια ήταν γλυκίσματα παρασκευασμένα με μέλι και γάλα.

- ψαιστόν ήταν γλύκισμα από κοπανισμένο κριθάρι, με μέλι και ελαιόλαδο, το οποίο χρησιμοποιούσαν ως αναίμακτη θυσία.

Από τα παραπάνω προκύπτει, πόσες ποικιλίες γλυκισμάτων είχαν οι αρχαίοι πρόγονοι μας, παρασκευασμένες από απλά υλικά, όπως  μέλι,γάλα,δημητριακοί καρποί, ελαιόλαδο, σιμιγδάλι, αυγά.