Κι είπαν, τα Χριστούγεννα έρχονται ,ας στολιστούμε,
με χιλιάδες πολύχρωμα μικρά λαμπιόνια,
για να γεμίσουμε με χαρά κάθε καρδιά ,
να ζωγραφίσουμε τη φάτνη, το σπήλαιο, το Χριστό !
Ναι, είναι υπέροχο! να στολίζεις καρδιές και κόσμο,
να κατανοείς, να συμμετέχεις, να προσφέρεις,
στον ανώνυμο, στον γείτονα μας, σε κάθε αποδιωγμένο,
έτσι, άδολα, απλά και ταπεινά, δίχως απολαβές
Όμως ,το κακό ξαγρυπνά και μισεί την ειρήνη
και με κάθε τρόπο διώχνει το φως της
και σκοτίζει το νου και της σοφία των ανθρώπων
και οδηγεί στη βία, στον πόλεμο ,στην κατακραυγή .
Έτσι, έστειλε χιλιάδες λαμπιόνια στη Γάζα
και τα έβαψε στο αίμα, χάριν δικαιοσύνης
κι ο θάνατος, έγινε ένας απλός αριθμός ,
θάνατος νέων, ηλικιωμένων ,ανδρών και γυναικών, παιδιών.
Τα λαμπιόνια αυτά, αντί για φως σκόρπισαν φωτιά
κι άρχισαν να αφανίζουν και γη και ουρανό ,
να ζωγραφίζουν πόνο και θλίψη και θάνατο
και πού χρόνος για δάκρυα...οι βόμβες τα στέρεψαν.
Κόκκινα λαμπιόνια στη Γάζα, όλα στο κόκκινο
και δέντρα χριστουγεννιάτικα και γη και ουρανός
κι ο φόβος κι ο τρόμος κι αυτός κόκκινος,
να περιτριγυρίζει σε κάθε γωνιά, σε κάθε σπίτι.
Κόκκινα λαμπιόνια στη Γάζα, βαμμένα στο αίμα,
να εξιστορούν το πέρασμα του κακού ,
να γράφουν για εκδίκηση και ανταπόδοση,
χάριν της δικαιοσύνης, έτσι, όπως τη διαλαλούν.
Όμως ,όλοι μας, όλοι οι άλλοι του κόσμου ,
ας φωνάξουμε για το “Επί Γης Ειρήνη“,
για αγάπη ,μια άδολη αγάπη ειρήνης ,
εκεί, κοντά στην ταπείνωση, στη φάτνη, στο Χριστό Μας !
