Tην πόρτα χτυπάω! και περιμένω,

να ανοίξει η καρδιά σου και να σε δω

και όταν αργήσεις εγώ θα προσμένω

και ύμνους ουράνιους θα τραγουδώ.

Κανένα δεν έχω ,ελπίδα ζητώ ,

το Φως! το δικό Σου να δανειστώ,

να γίνει για μένα το γιατρικό ,

να σβήσω τον πόνο και κάθε κακό.

Να! τώρα ακούω κτύπο γλυκό,

το Τικ της ψυχή σου που αγαπώ ,

να ανοίγει την πόρτα, αυτή που χτυπώ .

Έλα παιδί μου κι Εσύ αδελφός,

το κάθε σου δάκρυ και θησαυρός ,

για σένα ήρθα ,το Φως ο Σταυρός!