Και κάθε λέξη ποίηση της Γέννησης του Χριστού!
Άρχισε να σουρουπώνει κι ο ήλιος βούτηξε για τον βραδυνό ύπνο του. Το φως άρχισε να υποχωρεί και το σκοτάδι έπλεξε τον ιστό στη φύση και τους ανθρώπους.
Δέντρα και χώμα,άνθρωποι και ζώα σταμάτησαν για λίγο σ΄αυτή την καθημερινή πανάρχαιη τελετή της φύσης,σ΄αυτή την πανέμορφη διαδρομή,από το φως στο σκοτάδι και από το σκοτάδι στο φως.
Και κάτω απ΄το ανάκατα αρμονικά φωτοσκόταδο,τα σπίτια στου Γάλλου Ρεθύμνου φάνταζαν σαν παραμυθένια και οι πανέμοπρφες αυλόπορτες παιγνίδιζαν και ανατρίχιαζαν σύγκορμα σ΄αυτήν την προγραμματισμένη και καθιερωμένη στο χρόνο εναλλαγή.
Που και που διαπερνούσε μέσα από τα αέρινα στρώματα ο γλυκός της καμπάνας ήχος της Παναγιάς του Γάλλου κι αφού καληνίχτισε γλυκόψυχα όλο τον κόσμο ξαναγυρνούσε στο πανέμορφο τοπίο εκεί στο ύψωμα το ιερό.
Κι εκεί ,ανάμεσα στο λίγο φως και την αχλύ του σκοταδιού, φωτίστηκε ανάλαφρα ο τόπος και στήλη Ουράνια διαπέρασε τα αέρινα στρώματα και φάνηκε ο Θρόνος του Θεού, υμνούμενος από χιλιάδες και μυριάδες αγγέλων.
Και ξαφνικά, άνθρωπος ισχνός και αδύναμος προχώρησε και με ευλάβεια περίσσεια γονάτισε και προσκύνησε και ο Πανάγαθος Θεός,πολύ στοργικά και με ανείπωτη αγάπη, σήκωσε τον άνθρωπο ,τον καλό και πιστό μαθητή Του και του μίλησε.
Και είναι αλήθεια ότι δεν ακούστηκε ομιλία ,όμως, ο άνθρωπος του Θεού, ο Βασίλειος,όπως το λέγανε, κούνησε καταφατικά το κεφάλι του κι ύστερα ο Πανάγαθος Θεός τον αγκάλιασε και η ολόφωτη Θεϊκή στήλη φώτισε κάθε σπίτι στη γη κι η νύχτα, έλαμψε μεμιάς και φωτίστηκε η καρδιά κι ο νους του ανθρώπων.
Η καμπάνα ακούστηκε και πάλι και οι άνθρωποι του λόφου της Παναγιάς έκαναν με ευλάβεια με τον σταυρό τους.
Ο ερχομός των Χριστουγέννων πλησίαζε και οι άνθρωποι ένιωθαν ότι ξαναζούσαν αυτή την πανέμορφη ΑΛΗΘΕΙΑ του κόσμου. Η γέννηση του μικρού Χριστού ξαναζωντάνεψε στις ελπίδες τους και πώς να σας το πω... Ναι! γινόταν και πάλι παιδιά ,μικρά παιδιά γιομάτα απλότητα,άδολα, , μικρά σπουργιτάκια των δρόμων.
'Ομως,τι είπε ο Θεός στον Άγιο Βασίλειο και ποιο ήταν το περιεχόμενο της αγάπης του !
Ακούστε καλά μου παιδιά :Όλα τα παιδιά θα έκαναν τρεις καλές πράξεις αγάπης κι αυτό ζήτησε από κάθε άνθρωπο και γι αυτό το λόγο, όλα τα παιδιά του κόσμου είδαν το ίδιο όνειρο Δηλαδή ,αυτή τη χρονιά το δώρο τους θα ήταν οι καλές πράξεις για το συνάνθρωπό τους και θα γινόταν αυτοί Αγιοβασίληδες !
Εκείνο ,λοιπόν,το πρωινό όλα ταπαιδιά του κόσμου ξεχύθηκαν με χαρά στους δρόμους και στις πλατείες και γιόρταζαν γι αυτό το υπέροχο δώρο που τους δόθηκε από τον Θεό !
Έκαναν και συμβούλιο κι αποφάσισαν όποιο παιδί δεν είχε δώρο θα του έδιναν όσοι είχαν περίσσευμα για να το δωρίσει σε ένα άνθρωπο.Ακόμη,έκεναν και καταστάσεις και κατέγραψαν τα άτομα που θα έδιναν δώρα,ώστε όλοι να χαρούν.
Διαβάζουμε λίγα από αυτά που έγραψαν !
Έτσι,ο Μανώλης να πάει λίγο λάδι στη φτωχή γειτόνισσα.
Ο Γιάννης να προσφέρει φαγητό στον γέροντα Μαθιό.
Η Ευαγγελία να επισκεφθεί την ανάπηρη μικρή Κατερίνα.
Ο Δημήτρης να χαρίσει ένα ποδήλατό του στον φίλο του Αντώνη.
Η Αρχοντία και η Φανουρία θα δώσουν χρήματα σε μια φτωχή κυρία της γειτονιά τους.
Ο Παναγιώτης, η Κατερίνα ,η Δήμητρα και η Ελένη να επισκεφτούν τον άρρωστο φίλο τους Γιάννη.
Ο Ηρακλής,ο Γιώργος ,ο Βαγγέλης και η Ναταλία να ελεήσουν όποιον γνωρίζουν.
Ο Κώστας και η Χρυσούλα να καλέσουν τους γείτονές τους ,τον κύριο Ηλία και την Κυρία την Κατερίνα και να δειπνήσουν μαζί τους .
Ο Αντώνης,η Αργυρώ και η Δέσποινα να πάνε στην στην εκκλησία με τους γονείς τους.
Ο Γιώργος και η Ελένη να επισκεφτούν τους φτωχούς ανθρώπους.
Η Μαρία και ο Βασίλης να προσφέρουν δώρα στα τσιγγανόπουλα στις σκηνές .
Ο Ζαχαρίας,η Λυδία,ο Χριστόφορος και η Ευανθία να επισκεφτούν τους κρατουμένους στις φυλακές.
Αυτή τη χρονιά, όλα τα παιδιά θα γίνουν Άγιοι Βασίληδες ,πραγματικά, με εφόδια στην καρδιάς τους την αγάπη του Χριστού μας!
