ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΤΟΝ ΗΛΙΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΚΑΙ ΣΤΗ ΒΡΟΧΗ ΤΟΝ ΧΕΙΜΩΝΑ

Ένα πρόβλημα που επηρεάζει την καθημερινότητα κατοίκων, φοιτητών αλλά και χιλιάδων επισκεπτών του Ρεθύμνου έρχεται στο φως μέσα από καταγγελίες πολιτών στην εφημερίδα μας. Πρόκειται για τον μεγάλο αριθμό στάσεων λεωφορείων, κυρίως εκτός του αστικού κέντρου και ιδιαίτερα σε τουριστικές περιοχές, που δεν διαθέτουν ούτε κάθισμα ούτε σκέπαστρο, αφήνοντας τους επιβάτες εκτεθειμένους στις καιρικές συνθήκες όλο τον χρόνο.

Κατά τους θερινούς μήνες, όταν το Ρέθυμνο κατακλύζεται από επισκέπτες και οι μετακινήσεις με τα μέσα μαζικής μεταφοράς αυξάνονται κατακόρυφα, η αναμονή στη στάση μετατρέπεται σε δοκιμασία αντοχής. Επιβάτες κάθε ηλικίας αναγκάζονται να περιμένουν όρθιοι κάτω από τον καυτό ήλιο, χωρίς καμία προστασία, σε σημεία όπου το μόνο που υποδηλώνει τη στάση είναι μια πινακίδα με το σήμα του λεωφορείου. Η εικόνα αυτή επαναλαμβάνεται σε πολλά σημεία της τουριστικής ζώνης του Ρεθύμνου, δημιουργώντας αρνητικές εντυπώσεις για την πόλη και τις υποδομές της.

Τον χειμώνα, το πρόβλημα αντιστρέφεται αλλά δεν μειώνεται. Η έλλειψη στεγάστρων σημαίνει ότι οι επιβάτες παραμένουν εκτεθειμένοι στη βροχή, στον αέρα και στο κρύο, πολλές φορές για αρκετή ώρα, μέχρι να φτάσει το λεωφορείο. Όπως καταγγέλλουν κάτοικοι περιοχών εκτός πόλης, οι οποίοι βασίζονται καθημερινά στα μέσα μαζικής μεταφοράς, η κατάσταση αυτή δεν αποτελεί εξαίρεση αλλά τον κανόνα.

Χαρακτηριστικό και ταυτόχρονα αποκαλυπτικό της έλλειψης στοιχειώδους μέριμνας είναι το περιστατικό σε στάση λεωφορείου έξω από την πόλη, όπου μια καρέκλα είναι δεμένη σε φράχτη. Η καρέκλα τοποθετήθηκε το περασμένο καλοκαίρι από κατοίκους της περιοχής, όταν τουρίστρια με κινητικά προβλήματα χρειάστηκε να καθίσει κατά την αναμονή της. Αντί η προσωρινή αυτή λύση να αντικατασταθεί από μια οργανωμένη παρέμβαση, η καρέκλα παραμένει ακόμη εκεί, ως σιωπηλή υπενθύμιση της απουσίας υποδομών και της ανάγκης που καλύφθηκε μόνο χάρη στην ευαισθησία των κατοίκων.

Οι φωτογραφίες που συνοδεύουν το ρεπορτάζ αποτυπώνουν με σαφήνεια την κατάσταση. Πινακίδες στάσεων τοποθετημένες σε κεντρικά και τουριστικά σημεία, χωρίς ίχνος καθίσματος ή στεγάστρου. Σε άλλα σημεία, υπάρχουν στέγαστρα αλλά απουσιάζουν τα καθίσματα, αναγκάζοντας και πάλι τους επιβάτες να περιμένουν όρθιοι. Στην Καλλιθέα, σε κεντρικό σημείο, δίπλα από το σήμα της στάσης έχει τοποθετηθεί κάθισμα, όμως δεν υπάρχει σκέπαστρο, αφήνοντας την αναμονή εκτεθειμένη στις καιρικές συνθήκες.

Στην καταγγελία τους προς την εφημερίδα μας, κάτοικοι περιοχών εκτός πόλης τονίζουν ότι η κατάσταση αυτή δείχνει άνιση μεταχείριση και έλλειψη σχεδιασμού, καθώς πολλοί από αυτούς δεν έχουν άλλη επιλογή μετακίνησης πέρα από το λεωφορείο. Στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται και οι φοιτητές, οι οποίοι χρησιμοποιούν καθημερινά τα μέσα μαζικής μεταφοράς και, όπως αναφέρουν, διαμαρτύρονται συχνά για την αναμονή όρθιοι, ακόμη και κάτω από δυνατή βροχή.

Το ζήτημα των στάσεων λεωφορείων δεν είναι απλώς θέμα άνεσης. Είναι θέμα ασφάλειας, προσβασιμότητας, ποιότητας ζωής και σεβασμού προς τους κατοίκους και τους επισκέπτες μιας πόλης που βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στον τουρισμό. Οι εικόνες που καταγράφονται σήμερα στο Ρέθυμνο γεννούν εύλογα ερωτήματα για τον σχεδιασμό, τη συντήρηση και την αναβάθμιση των δημόσιων υποδομών.

Η ανάγκη για στοιχειώδη εξοπλισμό σε κάθε στάση, σκέπαστρο, καθίσματα και σωστά τοποθετημένη σήμανση, δεν αποτελεί πολυτέλεια αλλά βασική υποχρέωση. Οι καταγγελίες των πολιτών και το φωτογραφικό υλικό που τις συνοδεύει καθιστούν σαφές ότι το πρόβλημα είναι υπαρκτό και εκτεταμένο. Το ερώτημα που μένει να απαντηθεί είναι πότε και με ποιον τρόπο θα δοθεί μια ουσιαστική λύση, ώστε η αναμονή του λεωφορείου στο Ρέθυμνο να πάψει να είναι μια καθημερινή ταλαιπωρία.