Σήμερα οι ηλικιωμένοι όσοι έχουν δυνάμεις και μπορούν φεύγουν από τα σπίτια τους και συμμετάσχουν στην παρέα που έχουν κοντά στην γειτονιά τους ή πάνε στην πόλη τους συνδυάζοντας να κάνουν και λίγα ψώνια για την καλοπέρασή τους. Αρκετοί όμως πάνε και σε κοντινές ημερήσιες εκδρομές ή και μέχρι δυο και τριών ημερών. Σε αυτές συνήθως οι συζητήσεις που κάνουν μεταξύ τους είναι για τα πολλά και σκληρά βιώματά τους που περάσανε μαζί με τους γονείς και τους παππούδες τους όλα τα κατοχικά χρόνια. Όλοι δοξάζουν την Θεία δύναμη που τους βοήθησε να μείνουν στην ζωή τους. Στην συνέχεια λένε για την πρόοδο των παιδιών και εγγονών τους. Αναφέρονται και για μερικούς σημερινούς νέους που αδιαφορούν να εκτελούν αυτά που τους προσφέρει η δική τους νέα εποχή.
Σήμερα Κυριακή 13-3-25 πολλοί ηλικιωμένοι πήρανε την απόφαση να συμμετάσχουν στην ημερήσια εκδρομή από Χανιά για τα χωριά της Επαρχίας Αμαρίου Ρεθύμνης με το εκλεγμένο τους όπως πάντα πρακτορείο: Τζιτζικαλάκη Μανώλη-Ανθής. Το λεωφορείο ήταν γεμάτο με περισσότερους τους ηλικιωμένους άνδρες και γυναίκες με παρέα ορισμένοι με τα παιδιά τους, τους γαμπρούς τις νύφες κα τα εγγόνια τους. Εγώ που σας προσφέρω αυτό το κείμενο λόγω φιλίας με τους περισσότερους είχα την συμμετοχή μου μαζί τους περνώντας από το Ρέθυμνο. Στην συνέχεια οφείλω να πω ότι κατά την διαδρομή όλοι ήτανε με το χαμόγελο στο πρόσωπό τους, χαρούμενοι, σκορπώντας κέφι για να απολαύσουν τις ομορφιές των χωριών που θα επισκεφτούμε. Επίσης με πολλά αστεία μεταξύ των με μαντινάδες από μία κυρία και με πολλά ανέκδοτα για να σκορπούν γέλιο και χαρά σε όλους. Την συμμετοχή σε όλα είχε κα το πρακτορείο με την κυρία Ανθή Τζιτζικαλάκη που έδινε περισσότερη ζωντάνια για να χαρούνε όλοι. Και ακόμα στο χαρούμενο κέφι είχανε συμμετοχή και όλοι οι νέοι που ήτανε κοντά μας οι οποίοι όταν θα φύγουνε κάποτε από κοντά τους σίγουρα θα μας αντικαταστήσουν και θα μας θυμούνται. Επάνω σε αυτό το κέφι δεχθήκαμε όλοι από το πρακτορείο ένα ωραίο κέρασμα με την συνοδεία της Χανιώτικης ρακής που στη συνέχεια έγινε πιο ζωντανό απ’ όλους. Το πρόγραμμα της εκδρομής ήτανε: Η πρώτη στάση στο χωριό Βισταγή για την επίσκεψη του Αγροτικού Μουσείου-περίπατο και καφέ. Μόλις φθάσαμε οδηγηθήκαμε όλοι εκεί. Η υπεύθυνη κυρία σε σύντομο χρόνο μας ενημέρωσε και μείναμε όλοι ευχαριστημένοι για όσα μας είπε και για όσα αντικρίσαμε. Οι γυναίκες θαυμάσανε τον αργαλειό και όλα τα υφαντά που είχε βγάλει πριν από αρκετά χρόνια. Οι αναμνήσεις σε όλες ήτανε πολλές από τις μητέρες τους και τις γιαγιάδες τους. Των ανδρών τα βλέμματα πήγανε σε όλα τα αγροτικά εργαλεία, τα κτηνοτροφικά σκεύη και σε όλα που είχε η οικογένεια στο νοικοκυριό της όπως, την σκάφη ζυμώματος, πινακωτή, πιατοθήκη κλπ, χωρίς να λείπει κανένα. Αποχωρώντας από αυτό και μετά το προσκύνημα δίπλα στο ιστορικό εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου ένας ηλικιωμένος είπε στην παρέα μας: η ψυχή του Αγρότη ήτανε μέσα στο Μουσείο και μπράβο στους χωριανούς που έχουν αυτό το ωραίο κόσμημα στο χωριό τους. Επίσης είπε και μπράβο στο γραφείο Τζιτζικαλάκη που έκανε αυτήν την επιλογή να μας φέρει να το δούμε. Αυτά όλα όταν τα βλέπουν οι νέοι μας θα προσέχουν για να μην ξανάρθει η παλιά εποχή μπροστά τους. Εγώ από τώρα και μετά μόνο με αυτό το πρακτορείο θα πηγαίνω εκδρομές γιατί όλα που ακούω και βλέπω τα λέω στα παιδιά και στα εγγόνια μου. Στον περίπατο απολαύσαμε το ωραίο γραφικό περιβάλλον του χωριού και του καφέ μας με όρεξη. Για την επόμενη στάση το λεωφορείο μας πήγε στο χωριό Φουρφουρά όπως όριζε το πρόγραμμα. Εκεί περπατώντας στους δρόμους καμαρώσαμε όλη την ωραία φύση του και απέναντι του Ψηλορείτη με τα χιόνια στην κορυφή του. Όμως η λιακάδα μας υποχρέωσε να μπούμε σε όλα τα ανοικτά μαγαζιά να το στρώσουμε στις ρακές και στα αναψυκτικά. Μόλις έφθασε η ώρα διακόψαμε για να φύγουμε για φαγητό στο χωριό Θρόνος όπως είχε ενδιαφερθεί το πρακτορείο μας. Η παραμονή μας ήτανε αρκετή και απολαύσαμε τα νόστιμα φαγητά που είχε στην διάθεσή μας. Στην συνέχεια η κάθε παρέα όταν τελείωνε έπαιρνε το δρόμο για το λεωφορείο .
Έτσι με τον καλό μας οδηγό κ. Τζιτζικαλάκη Μανώλη, πήραμε το δρόμο της επιστροφής. Οφείλουμε να πούμε ότι το φορτίο του λεωφορείου ήτανε πιο βαρύ γιατί σήκωνε επιπλέον το πλούσιο φαγητό που φάγαμε και όλες τις αναμνήσεις που πήραμε από το άριστο αγροτικό Μουσείο του χωριού Βισταγής που θα τις μεταφέρουμε στα σπίτια μας και στους φίλους μας. Πάλι στην επιστροφή εν κινήσει είχαμε και το επόμενο ωραίο κέρασμα από μια κυρία ευγενέστατη που το είχε ετοιμάσει στο σπίτι της. Ξανά μουσική και τραγούδια με μικρή διακοπή στο Ρέθυμνο για τον απογευματινό μας καφέ. Πριν την αναχώρησή μας εντός του λεωφορείου με προορισμό τα σπίτια μας από αρκετούς δοθήκανε υποσχέσεις και με ευχές σύντομα να ξαναβρεθούμε όλοι μαζί και με το ίδιο πρακτορείο και σε άλλη εκδρομή γιατί σήμερα πήραμε δύναμη για πολλά ακόμα χρόνια.
