Κυρίως γιατί στο κέντρο λήψεων των αποφάσεων, μοιάζει να μην έχουν αντιληφθεί το μήνυμα των συλλαλητηρίων. Και αυτό πραγματικά αποτελεί καίριο σημείο διερεύνησης για τις ανάλογες του αντικειμένου επιστήμες.  

Και βάζω τα ερωτηματικά μου γιατί θα ήθελα ήδη την επόμενη ήμερα, ακόμα και αν έτυχε να είναι οι ημέρες που οι Έλληνες γιορτάζουν τις αποκριές, να έβγαιναν όλοι με σεβασμό στην λαϊκή κατακραυγή και να έθεταν τη νέα ατζέντα για την πορεία της χώρας.

Τουναντίον, βλέπουμε να ακολουθείται το γνωστό σόου αντιπαραθέσεων σε πολιτικό επίπεδο, με διαδικασίες που ποτέ στο παρελθόν δεν οδήγησαν σε κάποιο αποτέλεσμα διαφοροποίησης ή αλλαγής της ακολουθούμενης πολιτικής πλεύσης.

Η πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης από τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν ήταν τίποτα περισσότερο από ένα κακόγουστο, παλιομοδίτικο, κακής ποιότητα σόου. Όχι, ότι περιμέναμε κάτι περισσότερο. Ποτέ στο παρελθόν, δεν οδήγησαν κάπου αυτές οι διαδικασίες. Δεν θυμάμαι ποτέ μια πρόταση μομφής, να ανατρέψει μια κυβέρνηση. Πολλώ δε μάλλον, δεν θυμάμαι να ανατρέψει πολιτικές επιλογές και κατευθύνσεις.

Όμως το ζητούμενο δεν είναι να παραμείνουμε εις τα ίδια. Το ζητούμενο είναι η δικαιοσύνη σε όλα τα επίπεδα.

Και στην παρούσα φάση ο κόσμος δεν ζήτησε εκλογές. Ζήτησε ριζική αλλαγή των απολύτως στρεβλών και επικίνδυνων πολιτικών της κυβέρνησης, οι οποίες δεν διαφέρουν τόσο πολύ από τις γενικότερες πολιτικές των τελευταίων 15 ετών που έχουν οδηγήσει τον κόσμο σε απόγνωση.

Τα Τέμπη, το Μάτι και όλα τα λοιπά δεινά, είναι το αποτέλεσμα αυτών των πολιτικών. Η φτώχεια, η ακρίβεια, οι πλειστηριασμοί, οι αυτοκτονίες, η εγκληματικότητα, οι γυναικοκτονίες, οι γενικότερες οικογενειακές τραγωδίες που βλέπουμε να εκτυλίσσονται καθημερινά σε αυτή τη χώρα, η ραγδαία αύξηση στην χρήση φαρμάκων αντιμετώπισης ψυχικών ασθενειών και όλα τα ζητήματα που αντιμετωπίζει ο σύγχρονος έλληνας, είναι αυτά που έχουν βγάλει τον κόσμο στους δρόμους και έχουν εξοργίσει μικρούς και μεγάλους που ζητούν οξυγόνο και δικαιοσύνη!

Που είναι λοιπόν η συζήτηση για οξυγόνο και δικαιοσύνη; Ποια ευθύνη ανέλαβε η κυβέρνηση και ποια τα κόμματα της αντιπολίτευσης; Ποια είναι η πρωτοβουλία για να δικαιωθώ ως πολίτης αυτής της χώρας που δεν αντέχω άλλο να ζω μέσα σε αυτή την παράνοια της αδικίας;

Καμιά. Οπότε, τι άλλο του μένει του πολίτη να κάνει από το να συνεχίσει να βγαίνει στους δρόμους; Πιστεύετε πως θα κουραστεί;

Ποτέ ένα λαός που ζούσε μέσα στην αδικία και άρχισε να αντιδρά, δεν σταμάτησε στην αρχή του αγώνα του…