Συνεχίζουμε μετά κάποια απουσία – απαραίτητη η μεταπήδηση στα τρέχοντα εσωτερικά – στα συμπαθή – και κάτι παραπάνω μάλλον – όπως αποδείχτηκε «Ευρω» μας με τα ακομπανιαμέντο σύμμετρα και συμμίγδην συμπληρώματα, τρία επίθετα στη σημερινή εξέτασή μας. Χωρίς συγκαταρίθμηση και συγκατάταξη με οτιδήποτε, κομματική προπαγανδούλα κυρίως.
Όλα πολιτικά εντούτοις, πού μείναμε; Μισθωτών ΑΤΑ η τρισένδοξη, τιμαριθμική αναπροσαρμογή αυτόματη, αν είναι δυνατόν, ΑΥΤΟΜΑΤΗ, μαζί με άδειες, επιδόματα, μπόνους λόγω έγκαιρης προσέλευσης, επιβράβευση της στοιχειώδους εργατικής υποχρέωσης εκάστου!!! Καταλήξαμε στη χρεοκοπία, στην επί 15ετία περικοπή μισθών – συντάξεων – 13ου – 14ου , τα διάφορα τραγικά που ακόμη επικρατούν.
Η σάρωση, ο τυφώνας αλλαγών, καινοτομιών, νεωτερισμών 1975 – 1990. Η απαίσια παλιόγρια χασκογέλαγε μισοκρυμμένη στη γωνία. Η χρεοκοπία κουνούσε το δρεπάνι της, σήμερα η μετανάστευση σιμώνει της δεκαετίας του ΄60. Έτσι στην τύχη αυτά, καθείς βίωσε ή διάβασε διάφορα στοιχεία – περιστατικά - δεδομένα. Της Ευρω πορείας τα αποσαθρωμένα να αποσαφηνίσουμε κάπως, κατά πόσον ευθυνόμαστε οι ίδιοι και κατά πόσον η Ευρω ανοικτά ή κρυφά. Απροκάλυπτα ή μεταμφιεσμένα. Αοράτως.
Τι ήταν π.χ οι ταυτότητες; Κάποιοι θάνατοι; Ο Κουτσόγιωργας μέσα στο δικαστήριο, ο Χριστόδουλος με καρκίνο σε 2-3 σημεία; Ο περιπετειώδης θάνατος του Ανδρέα; Υπέργηροι Καραμανλής - Μητσοτάκης – Σημίτης. Ο Κοσκωτάς που εξατμίστηκε. Όχι ότι βάζουν το δακτυλάκι τους Ευρ.Εν – ΝΑΤΟ – λοιποί εν τη ρύμη του λόγου – στη φόρα της κουβέντας -, σε θανάτους, 5θήμερο, επιδόματα πλυσίματος χειρών, μετανάστευση, για τις ταυτότητες ή το θρήσκευμα. Αναπόδεικτο, όμως, και το αντίθετο ή επί τα χείρω στην εποχή των συνομοσιών, η γη επίπεδη, η σελήνη κούφια, τα εμβόλια σκευωρία. Παιδαριωδίες μικρονοϊκές, ανίατα καμώματα παιγνιώδη, η Αριστερά πρωτοστατούσε όπως σε κάθε αναστάτωση μπας και υποδαυλίσει, μπας και ψίχουλο καρπωθεί, γεγονός ότι παραμέναμε μονίμως ουραγοί και μηδόλως πρωτοκάθεδροι. Πρωτοκλασσάτοι στην Ευρώπη. ΟΧΙ. Στους πρόποδες αντί προπορευόμενοι, στην απίσχνανση, κεφτεδάκια μισής μπουκιάς στην οδοντογλυφίδα και η Αριστερά, σκέλεθρα, χαλκοματένιοι τεντζερέδες να καταχτυπούν.
Ασήμαντα φαινομενικά στην ιστορική πορεία, στον ρου, πρόσωπα ή στιγμιότυπα, της στιγμής, στιχηρά στιχηδόν. Στιχογραφία. Γαργάλισμα και γαργάρισμα στίχων, μια συστοιχία, πανόμοια ό,τι έτυχε της έρμης φοράδας στο αλώνι. «Ελλάς – Ευρώπη» δεν συμβαδίζουν ποτέ και πουθενά, δίχως έστω σκιά η Ευρ. Εν; Το 3% του πληθωρισμού μας π.χ τον Ιούλιο. Η Ευρωζώνη είχε 2,6 και προσθέστε όσα θαυμαστικά ή ερωτηματικά επιθυμείτε... Ή αποσιωπητικά.
Μήπως τα φαινόμενα εμφανίζονταν άπαξ διά παντός ή πρώτιστος γνώμονας τους ή Ευρωπαροχέτευση, παρείσδυση, παρεμβολή, παρεμπόδιση ή παραχώρηση;
Αποσαφηνίζονται αποσαθρωμένα – αποσαρωμένα οφέλη ή ζημιές, κέρδη ή καταστροφές; Τι θα προέκυπτε μακράν και ανεξαρτήτως της Ευρω αλλά και πόσο αυτή συνετέλεσε στην Ελλάδα, στην πολιτική και ιδιωτικά, κατ’ άτομο, στην επιχείρηση, στον συνδικαλισμό να προέχουν οι ιδιοτελείς επιδιώξεις αντί το συμφέρον του συνόλου; Τεχνηέντως υπεκφυγές και διαστρεβλώσεις παρά τις αλήθειες ντρέτα και αναντρανιστά;
Οι τηλεοπτικές εντυπώσεις, ντιμπέιτ, παρουσιάσεις, λιγδιάρικα λιβανωτά, θεατρινισμοί αντί διαρκώς τα συναπτά κοινωνικά αιτήματα;
Διακοσμητικά ονόματα αθλητισμού, τέχνης, σαλονιών αναπηρίες (εξαιτίας αναπηρίας), περικοκλάδες αντί συγκροτημένες κατά ειδικότητες και τομείς προσωπικότητες; Υπουργοί αχάριτοι ηθοποιοί και τραγουδίστριες (έφυγαν για περιοδεία στο εξωτερικό μόλις ορκίστηκαν!) χάριν μόνον καλλιτεχνικής ιδιότητας!
Η έπαρση αντί της σεμνότητας, στη θέση της σοβαρότητας η επιπολαιότητα, ιδεολογήματα και αερολογίες αντί τα απλά, απαραίτητα, τα αυτονόητα. Ουτοπίες και αντικροούμενα αντί τα στέρεα και κατορθωτά.
Οι αδυσώπητες και αδιαπραγμάτευτες, ζωτικές του έθνους και του λαού πραγματικότητες αντί ξενόφερτες μαϊμουδιές. Να μη μοσχοβολά Ελληνισμό κάθε κίνηση αλλά ξεδιάντροποι πιθηκισμοί, μπόχα, μπούχτισμα, μπουρμπουλήθρες, μπούρδες, μπουμπουνητά, μπουνταλές και μπλόφες.
Επικεντρωμένα, όχι επιδερμικά, να στοχεύουμε αναγκαιότητες αντί επουσιώδη, ωφέλιμα αντί θεαματικά, αιτήματα των καιρών αντί την ψηφοθηριούλα, την επίλυση της ασφυκτικής ανάγκης αντί το ανάξιο λόγου, πρωτεύοντα αντί τα έσχατα, την ιδέα αντί την εξαπάτηση, την ανάπτυξη της χώρας αντί τη μετανάστευση, ομοιογένεια κατανομής κατοίκων και οικονομίας αντί συγκέντρωση πληθυσμού σε 3 νομούς. Νερό στις Κυκλάδες αντί πέργκολες στο Ψυχικό.
Πλαισιώθηκε κάθε κυβέρνηση τους αξίας αντί μύτιλα – θαλάσσια μαλάκια – ή σκύβαλα, τους πάλλευκους πρεπούμενους αντί πασαένα παρατρεχάμενο ενίοτε δε και μέχρι, γκόμενες – γκόμενοι; Ομού σύζυγοι, συγχρόνως και οι δύο υπουργοί. Τω καιρώ εκείνω εν Κανά της Γαλιλαίας...
