Υπάρχει όμως ένα ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί. Ήταν όλα «ρόδινα» στο ΕΣΥ και στο νοσοκομείο Ρεθύμνου πριν από τηνκυβέρνηση Μητσοτάκη ή υπήρχαν όντως διαχρονικές δυσκολίες και προβλήματα; Προφανώς ισχύει το δεύτερο. Με κάποιεςόμως κρίσιμεςεπισημάνσεις: 1. Το σημερινό επίπεδο υποβάθμισης του νοσοκομείου και λειτουργικής κατάρρευσης ζωτικών τμημάτων του (πχ Παθολογική Κλινική) δεν έχει προηγούμενοκαι το ξέρει όλος ο κόσμος2. Δεν μπορούμε να συγκρίνουμε ανόμοιες περιόδους, δηλαδή μια περίοδο μνημονίων και δημοσιονομικών περιορισμών με μια περίοδο παγκόσμιαςυγειονομικής κρίσης που έχουν αναγκαστικά ενισχυθεί με επιπλέον πόρουςτα συστήματα υγείας σε όλο τον κόσμο, που έχουν «παγώσει» οι δανειακές υποχρεώσεις της χώρας και έχουν ενεργοποιηθεί επιπλέον χρηματοδοτικά εργαλεία, όπως το Ταμείο Ανάκαμψης.Θα είχε νόημα η σύγκριση ανάμεσα στις δύο μνημονιακέςπεριόδους ( 2010-2015 και 2015-2019), όπου στην μενπρώτη έγιναν περικοπές 40% αθροιστικά στις δημόσιες δαπάνες υγείας,δεν έγινε καμιά πρόσληψη, έκλεισαν νοσοκομεία, εκδιώχθηκαν 2500 γιατροί από τις δομές του ΙΚΑ-ΕΟΠΥΥ και οι ανασφάλιστοι ήταν αποκλεισμένοι από την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ενώ στη δεύτερη αυξήθηκε η δημόσια δαπάνη κατά 0,6% του ΑΕΠ, έγιναν 7500 μόνιμες προσλήψεις, άνοιξαν 127 νέες δομές ΠΦΥ (ΤΟΜΥ), ξεχρέωσαν τα νοσοκομείακαι απέκτησαν οι ανασφάλιστοι ισότιμη υγειονομική φροντίδα.
Παρόλα αυτά,ισχυριζόμαστε ότι ακόμα και εν μέσω μνημονίων και λιτότητας, υπήρξε διαφορετικό πολιτικό σχέδιο στην Υγεία, τόσο συνολικά στη χώρα, όσο και στο Ρέθυμνο. Τα στοιχεία που τεκμηριώνουν αυτόν τον ισχυρισμό παρουσιάστηκαν σε 2 δημόσιους απολογισμούς προς την τοπική κοινωνία που έκανε η τότε Διοίκηση του Νοσοκομείου Ρεθύμνου (Διοικητής Γ.Φραγκιαδάκης) και σε μια ανοικτήεκδήλωση δημόσιας λογοδοσίας για την παρουσία μου στο Υπουργείο Υγείας. Ας δούμε λοιπόν τα βήματα και τις συγκρίσεις (που τόσο επιζητεί ο κ Μητσοτάκης).
Περίοδος 2015-2019:
- Δωρεάν νοσηλεία πάνω από 3500 ανασφάλιστων συμπολιτών μας με βάση το νόμο 4368/2016.
- Επαναλειτουργία τηςκλειστήςΟυρολογικής Κλινικής, με 3 μόνιμους γιατρούς.
- Επαναλειτουργία του κλειστού ΚΕΦΙΑΠ με 3.000 επισκέψεις/έτος και δωρεάν υπηρεσίες αποκατάστασης στους πολίτες του Ρεθύμνου.
- Λειτουργία 2 επιπλέον κλινών ΜΕΘ (7).
- Στελέχωση του Αναισθησιολογικού Τμήματος με 5 γιατρούς καιλειτουργία 2ης χειρουργικής αίθουσας καθημερινά.
- Πρόσληψη μόνιμου γιατρού-ογκολόγου και λειτουργία σε τακτική βάση Μονάδας Χημειοθεραπείας.
- Έναρξη Ιατρείου Μέτρησης Οστικής Πυκνότητας.
- Αύξηση 25% του υπηρετούντος προσωπικού με70 προσλήψειςμόνιμων γιατρών-υγειονομικών και δεκάδων συμβασιούχων (ΟΑΕΔ, επικουρικοί γιατροί, λοιπό επικουρικό προσωπικό, ΣΟΧ).
- Αύξηση κατά 15000/έτος των προσελεύσεων σε ΤΕΠ-Εξωτερικά Ιατρεία, αύξηση κατά 2500/έτος των νοσηλευομένων ασθενών και κατά 1500/έτος των χειρουργικών επεμβάσεων.
- Ενίσχυση κατά 20% του ορίου δαπανών του νοσοκομείου (από 6,9 εκ. το 2015 σε 8,5 εκ. το 2019).
- Αποπληρωμή 3,9εκ. ευρώ ληξιπρόθεσμων οφειλών του νοσοκομείου σε προμηθευτές.
- Λειτουργία Γραφείου Προστασίας των Δικαιωμάτων Ληπτών Υπηρεσιών Υγείας.
- Θεσμοθέτηση και έναρξη λειτουργίας για 1η φορά στο Ρέθυμνο Κοινοτικού Κέντρου Ψυχικής Υγείας Παιδιών και Εφήβων ( ΚοιΚεΨΥΠΕ).
- Μεταφορά σε νέα μισθωμένα και αξιοπρεπή κτίρια της Μονάδας Βραχείας Παραμονής Ψυχικά Ασθενών και του Ξενώνα «Ψυχαργώς».
- Ανάπτυξη μιας νέας δημόσιας δομής ΠΦΥ στο Ρέθυμνο (ΤΟΜΥ).
Αυτά λοιπόν είναι σε γενικές γραμμές όσακαταφέραμε να υλοποιήσουμε στο πεδίο της δημόσιας υγείας στο Ρέθυμνο, σε μια περίοδο χρεωκοπίας της χώρας και σκληρών δημοσιονομικών περιορισμών. Ήταν μια «επουλωτική παρέμβαση» που διασφάλισετην εύρυθμη λειτουργία του νοσοκομείου και των υπόλοιπων δομών του ΕΣΥ, η οποία σήμερα έχει υποβαθμιστεί δραματικά. Υπήρξαν και αρκετά πράγματα, θεσμικού κυρίως χαρακτήρα,που θαμπορούσαννα γίνουν αλλά δεν έγιναν (πχ η αναμόρφωση του Οργανισμού του νοσοκομείου και των ΚΥ ή οι κρίσεις προϊσταμένων). Το σημαντικότερο ίσως έλλειμαήταν η αντικειμενική -λόγω μνημονίων- αδυναμία θεσμοθέτησηςπιο αποτελεσματικώνκινήτρωνπροσέλκυσης γιατρών σε δομές της επαρχίας που έχουμε«άγονες προκηρύξεις».Σε κάθε περίπτωση, το νοσοκομείο Ρεθύμνου στάθηκε όρθιο καιλειτουργικό, αποτράπηκαν τα σχέδια υποβάθμισης και «δορυφοροποίησης» του(πρόταση Λοβέρδου για κοινή διοίκηση με το νοσοκομείο Χανίων),επανήλθε η κανονικότητα στις πληρωμές των εφημεριών-υπερωριών των εργαζομένων, υπήρξε διαφανής και δημοκρατική διοίκηση, οι υγειονομικοίκαι οι πολίτες του Νομού ένιωσαν πολύ μεγαλύτερη ασφάλεια για τη δυνατότητα αξιόπιστης δημόσιας περίθαλψης την ώρα της ανάγκης. Η αίσθηση όλων ήταν ότιηπολιτική ηγεσίατου Υπουργείου Υγείας έκανεότι μπορούσε,με γνώση, επάρκεια,εντιμότητα και αφοσίωση στο δημόσιο σύστημα υγείας.Αντίθετα, οι θιασώτες του «λιγότερου Κράτους» και της υπεροχής του ιδιωτικού τομέα υγείας, όπως ο κ.Μητσοτάκης, δεν έχουν καμιά αξιοπιστία όταν εξαγγέλλουν παραμονές των εκλογών ότι θα στηρίξουν το ΕΣΥ και το Νοσοκομείο Ρεθύμνου. Και όταν επί 2 χρόνια δεν έχουν κάνει ούτε ένα βήμα για να ωριμάσουν οι προϋποθέσειςγια την κατασκευή νέου νοσοκομείου στηνέκταση που έχει παραχωρήσει το Πανεπιστήμιο Κρήτης.Δεν αρκεί η επέκταση ούτε ηενεργειακή αναβάθμιση του σημερινού νοσοκομείου. Χρειάζεται λειτουργική αναβάθμιση καιεπένδυση στο ανθρώπινο δυναμικό τουκαι κυρίως, προοπτική ποιοτικής αναδιοργάνωσης τουνοσοκομείου και των δημόσιων υπηρεσιών υγείας στη περιοχή μέσα απόένα νέο σύγχρονο νοσοκομείο σε διασύνδεσημε την Ιατρική Σχολή του ΠΚ. Αυτό μπορεί βάσιμα να το εγγυηθεί μόνο μια αλλαγή πορείας στα υγειονομικά και πολιτικά πράγματα,δηλαδήμιαπροοδευτική κυβέρνηση συνεργασίας που να πιστεύει στο ΕΣΥκαι στην ισότητα στην υγεία.
Ξανθός Ανδρέας, υποψήφιος βουλευτής Ρεθύμνου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ
