Σε αδίκησαν ,ναι, σε πίκραναν πολύ
και σου προξένησαν κακό,αναίτια,
και πλήγωσαν τη ζωή σου,πολλές φορές,
δίχως να σε υπολογίσουν,να σε σεβαστούν.
Κι εσύ συγκλονίστηκες για το άδικο
κι οργίστηκες,φώναξες κι έκλαψες
και είπες λόγους πολλούς εναντίον τους,
λόγους πικρούς ,λόγους που δεν θυμάσαι .
Παιδί μου! σε σκέπτομαι και σε κατανοώ ,
γιατί δεν σε σεβάστηκαν και πιότερ τους κόπους σου
κι άρπαξαν κάθε σου μικρή σταγόνα ,
κάθε ανάσα σου ,τον κάθε αγώνα σου.
Όμως ,κάνε μία στάση και σκέψου...
σκέψου το δρόμο που θα ακολουθήσεις ,
ναι ! κι αποφάσισε... το μίσος,την έχθρα και τον πόλεμο
ή την υπομονή,την αγάπη και τη συγχώρεση .
Εσύ, φίλε μου, γνωρίζεις τη δική σου επιλογή
και δεν είμαι αντίπαλός σου και σε κατανοώ,
όμως, αυτή την κατανόηση κάρπισέ την σε αγάπη
και φτιάξε όμορφους και ουράνιους κόσμους.
Πορεύου με ειρήνη και γαλήνεψε την καρδιά σου
και αντιτάξου στον πειρασμό της εκδίκησης,
αυτήν, που επιπλέει τώρα στο μυαλό σου
και γρήγορα αποτίναξε το αγκάθι αυτό.
Αγάπη δείξε σ΄αυτόν που σε αδίκησε
και διώξε κάθε σκοτάδι με το φως Του,
κάθε πικρία,κάθε σκέψη για ανταπόδοση
και προσευχήσου για αυτόν εβδομηκοντάκις επτά.
Τις ώρες πειρασμών όρθωσε το μεγαλείο της αγάπης
και συγχώρεσέ ,φίλε μου,κλάψε, αγκάλιασε,
ναι, αυτόν που σε αδίκησε και προσευχήσου,
προσευχήσου για τον ίδιο και την οικογένειά του.
Το κακό,με το αγαθό νικιέται και αυτό πράξε,
με όλη την ειρήνη της καρδιάς σου, με τη φλόγα της
και δείξε μεγαλοσύνη και σπείρε άνοιξη,
λουλούδια Χριστού,λουλούδια συγώρεσης,
