Τρέχει ο χρωστήρας ,να περιγράψει το απερίγραπτο,
να δώσει πνοή από την πνοή Του ,τη λάμψη Του,
να σπείρει την αγάπη, την ευλάβεια, την πίστη.
Εκεί ,στο χώρο του παραδείσου, στην ησυχία του,
μαζί με την αρμονία της Αγγελικής μουσικής,
του αγαπητού Σταμάτη Σπανουδάκη, του ουράνιου.
Μεγάλη στιγμή, να ενώνεται η γη κι ο ουρανός,
να χτίζονται σκαλοπάτια της αγάπης Του,
να γίνονται βήματα και να πλησιάζουμε… όλο να πλησιάζουμε!
Μα ξάφνου, μια Φωνή από τη γη με συνταράσσει :
«το χέρι σου τρέμει…» ξεκούραση χρειάζεσαι…
κι εγώ το νιώθω, με τη φωνή συμφωνώ.
Όμως, αυτή η φωνή μιλάει και μέσα μου
και συνειδητοποιώ το έργο που γίνεται,
να ζωγραφίζεται με τη χάρη Του ο Χριστός Μας!
Αλήθεια ! εύκολο είναι να ζωγραφίζεις το Φως ;
να φτιάχνεις με χρώματα την αγάπη και τη συμπόνια,
να δίνεις κάθε χαρά και στον πλησίον μας !
Το χέρι σου τρέμει …και τρέμει η καρδιά μου,
και μαζί με το σώμα, ο νους, η ψυχή,
εμπρός το μεγαλείο της τόσης εμπιστοσύνη Του!
Το χέρι σου τρέμει …και ο πόνος θεριεύει,
για τον κόσμο που χάνεται, για τα παιδιά,
για τους γέροντες, για κάθε θλιμμένο του κόσμου,
Το χέρι σου τρέμει …και εγώ προσεύχομαι
και μαζί, η ειρηνική φωνή ,όλοι μας !
και γινόμαστε φωνές προσευχής στην κυρία των Αγγέλων!
Προσευχόμαστε, πιστεύουμε, αγαπάμε , ελπίζουμε !
Ναι ! ελπίζουμε στην Ελπίδα μας! την Παναγία μας !
να μεσιτεύει για κάθε άνθρωπο, για κάθε ψυχή,
Η φωνή! η συνείδηση ήταν, ουράνιο δώρο!
γιατί, μας δείχνει το δρόμο τον καλό
και μας καλεί να επιλέξουμε τα όμορφα!
Το χέρι σου τρέμει …κι ανακατεύω τα χρώματα,
με τα δάκρυα, του κάθε πονεμένου της γης
και παρακαλώ, παρακαλούμε την Ελπίδα των Πάντων !
Παρακαλούμε να μείνει κοντά μας !
φύλακας ,οδηγός, προστάτης, άρωμα Θεϊκό !
για να ομορφαίνει την ψυχή μας κάθε στιγμή!
