Αυτό μπορούσε να κάνει και το έκανε ,
απλά πράγματα ,σύντροφός της καθημερινότητας ,
το τάλαντο, να γίνεται μεγάλη χαρά !
Κομπολογάκια έφτιαχνε, μικρά, ξύλινα,
έργα απλότητας ,με μεράκι και αγάπη.
Ναι ! έφτιαχνε τη χαρά,πολύ όμορφο!
Φτιάχνοντας τη χαρά ! κάθε μέρα
και ανέμενε κάθε επισκέπτη του χωριού του ,
να του το δώσει,να χαρεί κι αυτός κι εκείνος.
θυμάμαι το χαμόγελό του,τα μάτια του,
να λάμπουν και να ζωγραφίζουν τη χαρά,
ανάλαφρη, απαλή, σαν την ασφεντηλιά.
Φτιάχνοντας τη χαρά! μικρά αστεράκια του κόσμου,
όμορφα,υπέροχα, ταπεινά, απέριττα
και γιόμιζε τις καρδιές των ανθρώπων.
Τί λέτε ,λοιπόν, αξίζει ; πες μου...
και τα προβλήματα, έτσι λύνονται...
με μικρά παιδικά παιχνιδάκια.
Ναι,φίλε μου, έχουν την αγάπη μέσα τους,
κι αυτή η αγάπη, άνοιξη είναι !
είναι ζωή, ομορφιά, η των πάντων χαρά!
Αυτή η ταπεινή χαρά ευωδιάζει
και κάποτε χαμογελά,γελά, δακρύζει
και κάνει να λάμπουν τα πρόσωπα.
φτιάχνοντας τη χαρά! συμμετέχοντας με αγάπη ,
ναι,στον πόνο του άλλου,στις θλίψεις του,
δίνοντάς τον χρόνο σου, τη βοήθεια σου, τη ζωή σου.
Και στις δύσκολες στιγμές ,όταν πολλοί δοκιμάζονται,
ας είμαστε πολύ κοντά τους,δίπλα τους,
με το χαμόγελό μας,τη συμπαράστασή μας,με την καρδιά μας !
Αυτές τις μέρες της Παναγιάς μας !
τούτες οι λέξεις, Ας είναι μια Μικρή προσευχή !
στον άνθρωπο από τα Σείσαρχα ,
που έφτιαχνε και πρόσφερε τη χαρά !
Κι εμείς ,ας κάνουμε το ίδιο,τώρα,
για να ομορφύνουμε τον κόσμο μας !
