Λες...φτιάξε κι αυτό κι εκείνο,
ασταμάτητα...μόνο για τα υλικά...
το χρήμα,τη δόξα,όλα για το εγώ...
Όμως,παραμέρισες το καλύτερο,
γι΄αυτό...πιότερο θέλω να μου πεις,
για την ψυχή μου,την ψυχή μας !
Πες μου,πόσες φορές μιλάμε..
πόσες φορές η καρδιά μας αναζητά,
ναι,αυτή τη σωτηρία της ψυχής.
΄
Αλήθεια, θυμήσου κι εκείνο το τραγούδι !
Αν πιστέψεις !
Απογοήτευση γιομίζει η ζωή σου,
σαν το κακό αλύπητα κτυπά
και θλίβεσαι,πονάς για την ψυχή σου
και χάνεσαι...όλο το είναι σου ξεσπά.
Τα λάθη σου αμέτρητα μπροστά σου,
χίλια σπαθιά,κοντάρια σε κατατρυπούν,
παντού λαβωματιές στα σωθικά σου,
κραυγές απόγνωσης εσέ καρδιοκτυπούν.
Ποιό φάρμακο χρειάζεται να πάρεις,
την πίκρα της ψυχής σου να γιατρέψεις,
να σβήσεις κάθε λάθος να ημερέψεις.
Αγάπη,φίλε μου, φως και αλήθεια,
μεσ΄την καλή ψυχή σου να φυτέψεις,
μύριες φορές θα ζήσεις,αν πιστέψεις !
