Κι άλλαξαν όλα για μιας
κι εγώ κι εσύ, όλοι μας
κι ο φόβος βγήκε περίπατος,
μόνος στις έρημες τις πλατείες.
Κι εσύ εκεί στα απόμερα,
μόνος στο σπίτι, στο φρούριο,
με κάθε σχισμή κλεισμένη,
για να εμποδίσει την είσοδο του.
Πονάς ,το νιώθω, υποφέρεις,
όμως, μείνε στη θέση σου, ήσυχα
και καλλιέργησε τις αρετές σου,
την υπομονή, την πίστη, την ελπίδα .
Μην κλονίζεσαι ! Κι άκουσέ με !
και θυμήσου πως ο Χριστός Μας ,
όταν το κακό δεν άντεχε το Φως του
κι έψαχνε να βρει αιτίες για τη θανάτωσή του.
Δυο χιλιάδες χρόνια πριν, θυμήσου...
και οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι,
να κτυπούν την απέραντη αγάπη,
να θέλουν να σβήσουν το φως της.
Κι ενώ τόσα θαύματα είδαν,
τόσα λόγια υπερκόσμια άκουσαν,
δεν άνοιξαν την καρδιά τους στο αγαθό
κι έμειναν στη ζήλεια και το μίσος τος.
Το κακό πάλι στο προσκήνιο,
όπλο θανατηφόρο στα χέρια ανθρώπων,
που ξέχασαν το νόημα της αγάπης
και κλείστηκαν στο εγώ και την εξουσία.
Μην κλονίζεσαι ,όμως. μη φοβού !
πίστευε, δείξε εμπιστοσύνη,
ο Χριστός Μας είναι κοντά σου,
σε κάθε βήμα σου, συνοδοιπόρος.
Μην κλονίζεσαι ! Άκου τη φωνή του,
δες το φως του και προχώρησε,
ο δρόμος του είναι η αληθινή ζωή.
Έλα, μη σταματάς ,δες την αλήθεια !
Αφιέρωμα στον ευσεβή λαό μας,
που σε δύσκολες στιγμές της πορείας του,
η πίστη του στον Χριστό Μας ,
διατήρησε το Φως στην ψυχή του.
