Στο Ρέθυμνο και συγκεκριμένα στον ορεινό Μυλοπόταμο βρέθηκε στα μέσα του Αυγούστου η ΣΕΦ Μαρία Εκμεκτσίογλου. Μία από τις σπουδαιότερες ΣΕΦ του σύγχρονου γαστρονομικού γίγνεσθαι, η οποία «πατά» με επιτυχία και στις δύο πλευρές του Αιγαίου, πρεσβευτής της πολίτικης κουζίνας, ήρθε για να συμμετάσχει στην 35η Παγκρήτια Γιορτή Κίτρου στο Γαράζο.
Έτσι για πρώτη φορά στην ιστορία είδαμε το Κρητικό Κίτρο να χρησιμοποιείται σε παραδοσιακές συνταγές της Κωνσταντινούπολης και μάλιστα με τεράστια επιτυχία.
Η Μαρία Εκμεκτσίογλου είναι μια από τις δημοφιλείς ΣΕΦ στην Ελλάδα. Είναι συγγραφέας και τηλεοπτική προσωπικότητα, γνωστή για την προώθηση της πολίτικης κουζίνας και της γαστρονομικής κληρονομιάς της Κωνσταντινούπολης. Ιδιαίτερα έχει συμβάλει στη διάδοση των παραδοσιακών συνταγών της Μικράς Ασίας και της Ανατολικής Θράκης, τόσο μέσω των βιβλίων της όσο και από τις τηλεοπτικές της εμφανίσεις.
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κωνσταντινούπολη, σε μια οικογένεια με βαθιές ρίζες στην ελληνική κοινότητα της Πόλης που φτάνει ως το Βυζάντιο. Η αγάπη της για τη μαγειρική ξεκίνησε από μικρή ηλικία, παρακολουθώντας τη μητέρα και τις θείες της να ετοιμάζουν παραδοσιακά πιάτα. Σπούδασε φαρμακευτική στην Κωνσταντινούπολη, αλλά η την κέρδισαν οι μυρωδιές και οι τεχνικές των παραδοσιακών συνταγών της Πόλης. Έτσι οδηγήθηκε επαγγελματικά στην γαστρονομία.
Έχει δημιουργήσει δικά της εστιατόρια και έχει εκδώσει δικά της βιβλία μαγειρικής, στα οποία καταγράφει παραδοσιακές συνταγές και προσωπικές της εμπειρίες από την κουζίνα της Πόλης. Αντίστοιχες είναι και οι τηλεοπτικές εκπομπές της, οι οποίες γνωρίζουν τεράστια επιτυχία στην Ελλάδα και στην Τουρκία.
Παράλληλα κάνει ακαδημαϊκή καριέρα καθώς διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Okan της Κωνσταντινούπολης γαστρονομία και ιστορία της διατροφής.
Είναι µέλος της Chaine des Rotisseurs, του Συλλόγου Γαστρονομίας Τουρκίας, του διοικητικού συμβουλίου του συλλόγου «Χαμένες Γεύσεις του Αιγαίου» και του Chef Club Ελλάδας.
Στο περιθώριο της Παγκρήτιας Γιορτής Κίτρου όπου εμφανίστηκε στις 16 Αυγούστου, μας δόθηκε η ευκαιρία μιας αποκλειστικής συνέντευξης για την εφημερίδα «Ρέθεμνος» και το «rethemnosnews.gr».
Ανάμεσα στα αρώματα και τις μοναδικές γεύσεις από Χιουνκιάρ Μπεγεντί και Πολίτικο Χαλβά, μιλήσαμε με την μεγάλη Κυρίας της Γαστρονομίας που έμεινε εντυπωσιασμένη από το Κρητικό Κίτρο, το οποίο γεύτηκε και η ίδια για πρώτη φορά στην καριέρα της.
Επισκεφθήκατε την Κρήτη και συμμετείχατε στην 35η Παγκρήτια Γιορτή Κίτρου στον ορεινό Μυλοπόταμο. Πώς είδατε την προσπάθεια του Πολιτιστικού Συλλόγου Γαράζου;
Είναι μια προσπάθεια καταπληκτική, δυναμική που σίγουρα μετράει πολλές ώρες εργασίας, ομαδικότητας και πολλούς τόνους αγάπης προς τον τόπο.
Το «πάντρεμα» της πολίτικης κουζίνας με το κίτρο ήταν τελικά επιτυχημένο εγχείρημα;
Στην αρχή δυσκολεύτηκα πάρα πολύ να σκεφτώ τί είδους συνταγή Πολίτικη θα μπορούσε να ταιριάξει σε ένα τόσο ιδιαίτερο εσπεριδοειδές. Κατόπιν αρκετής σκέψεις και εφόσον γνώρισα και γεύτηκα το κίτρο του τόπου σας σκέφτηκα ότι θα ταίριαζε πάρα πολύ σε ένα κοκκινιστό όπου θα πλούτιζε την γεύση από το κρέας και θα του έδινε ένα τόνο αρωματικό και μυρωδάτο. Επίσης για γλυκό αποφάσισα ότι αυτό το υπέροχο εύγευστο και αρωματικό κίτρο θα ταίριαζε απόλυτα με έναν σιμιγδαλένιο χαλβά που θα περιείχε κουκουνάρια και φρέσκο βουτυράκι.
Ποια είναι η γνώμη σας για το Κρητικό Κίτρο; Θα μπορούσε να «ξαναγεννηθεί από την τέφρα τους»;
Η ποικιλία του Κίτρου που έχετε την τύχη να ευδοκιμεί στο Γαράζο για μένα που έχω δοκιμάσει τόσα πολλά είδη φρούτων και εσπεριδοειδών ήτανε πρωτόγνωρη.
Για να γίνω πιο σαφής όταν εγώ φτιάχνω γλυκό κίτρο στην Κωσταντινούπολη πρέπει τη φλούδα να την βράσω τουλάχιστον τέσσερις φορές για να ξεπικρίσει έστω και σε μικρό βαθμό. Το Κίτρο της περιοχής σας πέρα του ότι δεν χρειάζεται κανέναν απολύτως βρασμό δεν έχει ίχνος πικρής γεύσης και μπορείς άνετα να το φας και ωμό κόβοντας το σε κομμάτια όπως θα δοκίμαζες ένα μυρωδάτο αχλάδι.
Γνώμη μου είναι πως όχι απλά πρέπει ,αλλά επιβάλλεται να ξαναγεννηθεί το κίτρο στο Γαράζο από την τέφρα του.
Πολίτικη Κουζίνα! Για μας είστε πρεσβευτής αυτής της μοναδικής σε γεύσεις και αρώματα γαστρονομικής παράδοσης. Πόσο κοντά είναι με τις δικές μας κρητικές και ελληνικές γεύσεις;
Οι κουζίνες μας έχουν αρκετές ομοιότητες και άλλες τόσες βέβαια διαφορές. Στον τρόπο μαγειρέματος, στα υλικά. Σε εμάς υπερισχύει κάπως περισσότερο το βούτυρο και τα αρκετά μπαχαρικά ενώ στην Κρητική κουζίνα επικρατεί το ελαιόλαδο και πολύ πιο λίγα μπαχαρικά.
Στις ημέρες μας είναι ιδιαίτερα προσφιλές το επάγγελμα του μάγειρα/ μαγείρισσας στην νεολαία. Ποια είναι η συμβουλή σας στα νέα παιδιά;
Η συμβουλή μου στα νέα παιδιά θα ήταν πολύ μελέτη, μεγάλη έρευνα, υπομονή και προτίμηση πάντα στα τοπικά προϊόντα και σε ό,τι καλύτερο υλικό μπορεί να υπάρξει .
Είναι ένα δύσκολο επάγγελμα που απαιτεί μεγάλες θυσίες, δύσκολα ωράρια και πολλές φορές εργασία μακριά από το σπίτι και την οικογένεια.
