Αγαπημένοι μου φίλοι γεια σας. Ελπίζω και εύχομαι να είστε όλοι καλά. Η Στέλλα Αλεξάκη είναι από τις καλύτερες νέες μαντιναδολόγισσες που έχουμε. Γεννήθηκε στο Ρέθυμνο και έχει καταγωγή από το Μυλοπόταμο από πατέρα και από Σμύρνη από τη μητέρα.
Γράφει από όταν θυμάται τον εαυτό της. Είχε ως καλύτερό της φίλο το στυλό, όπως λέει η ίδια και έγραφε συνεχώς ό,τι δεν μπορούσε να πει με λόγια και ήταν πολλά αυτά. Έγραφε σκέψεις, συναισθήματα, εικόνες και τα έπλαθε εκείνη όπως ήθελε χωρίς να το ξέρει κανένας, ούτε οι γονείς της.
Έγραφε συνήθως όταν ήταν στεναχωρημένη γιατί ο πόνος είναι ένα συναίσθημα που δεν ξεχνιέται ποτέ, ενώ η χαρά είναι μικρές στιγμές που φεύγουν, ξεχνιούνται και περιμένεις να έρθει άλλη.
Δεν θεωρεί τον εαυτό της μαντιναδολόγο, γράφει γιατί έχει ανάγκη να εκφραστεί. Δεν το κάνει επάγγελμα και δεν περιμένει να κερδίσει πουλώντας τα συναισθήματά της. Αυτό που έχει κερδίσει και χαίρεται γι’ αυτό είναι φίλοι πολλοί και καλοί. Στίχους γράφουνε πολλοί αλλά την γνήσια μαντινάδα στην γνήσια κρητική διάλεκτο είναι λίγοι αυτοί που τη γράφουν.
Έχει συνεργαστεί με καλλιτέχνες όπως: Μανόλη Αλεξάκη με συμμετοχή και του Δημήτρη Κεραμιανάκη που είναι και ο σύζυγός της, με Ξεπαπαδάκη Γιάννη και Μανόλη Αλεβυζάκη, Στράτο Γουνάκη, Γιώργο Παπαδάκη και με άλλους που δεν έχουν κυκλοφορήσει ακόμη και έχει συμμετοχή στο βιβλίο «Μαντιναδοκουβέντες» μαζί με άλλους μαντιναδολόγους. Έχει παραβρεθεί στην εκπομπή του Γιώργου Βιτώρου και του Γ. Αγιασεμνάκη και σε ραδιοφωνικές εκπομπές.
Η Στέλλα είναι παντρεμένη με τον καλό λυράρη Δημήτρη Κεραμιανάκη και έχουν δυο παιδιά, την Αμαλία 8 ετών και τον Τηλέμαχο 5 ετών που έχουν πάρει την καλλιτεχνική φλέβα των γονέων τους. Η Αμαλία γράφει στιχάκια και ο Τηλέμαχος τραγουδά και θέλει να μάθει λαούτο.
Μπορούμε να πάρουμε μια εικόνα από τις μαντινάδες της Στέλλας:
Ήντα κοντό ’ναι η χαρά, το διάλλειμα του πόνου
και μερικές στιγμές εμείς στην πάροδο του χρόνου.
Σαν το κοπέλι η αγάπη μας όσο περνούν οι χρόνοι
μπουσούλησε, περπάτησε κι ακόμα μεγαλώνει.
Ψάχνω μια σκέψη αλάργο σου να βυθιστώ στο χρόνο
μα όπου και να γυρίσει ο νους εσένα βρίχνει μόνο.
Σκέπασε την αγάπη μας γιατί ’χει χιόνι φτάξει
μη βρει αγνές τσ’ ελπίδες μας και σα βλαστούς τση κάψει.
Είδα σε ήλιε κόκκινο στση δύσης την αγκάλη
ήντα πληγές κοντό βαστάς και ξεματώσαν πάλι.
Θες πόνο, θες παράπονο, θες πίκρα, θες μαράζι
όλα μονιάζουν στην καρδιά κάθε που σκοτεινιάζει.
Ποτέ μου δεν εξάνοιξα ανατολή στη ζήση
για δε θ’ αντέξω τον καημό που θα μου φέρει η δύση.
Είχα καρδιά στο στήθος μου μα εδά ’χω μόνο σκόνη
ετσά των καταντήσανε να τη χτυπούνε οι πόνοι.
Όπου σταθώ η χέρα μου κρατεί η μια την άλλη
ετσά γελιέται η μναξιά στη τρέλλα μη με βγάλει.
Έφυγες και μοιράσαμε τα συναισθήματά μας
κι επήρα εγώ τα βάσανα κι επήρες τη χαρά μας.
Η Στέλλα είναι μια νέα κοπέλα ταλαντούχα σοβαρή και χαμηλών τόνων. Μέσα από τις μαντινάδες της μπορείς να ζήσεις απερίγραπτες εικόνες και στιγμές, που είναι ελπίδα και παρηγοριά για την παράδοση αυτού του τόπου να υπάρχουν νέοι άνθρωποι όπως τη Στέλλα που προσφέρουν χωρίς να ζητούν τίποτα.
Να είσαι καλά Στέλλα μαζί με τον Δημήτρη και τα παιδάκια σας, να είστε πάντα ευτυχισμένοι και να έχετε υγεία.
Οι μαντινάδες που ήρθαν με θέμα τη λέξη ΣΤΡΑΤΑ είναι:
Σηφάκης Λευτέρης Αθήνα
Τη στράτα εγώ θα πορπατώ τση αθρωπιάς που λένε
που ’ναι η αξία τση ζωής γι’ αυτούς που το κατένε.
Πολιτάκη Χαρούλα Κάλυβος Μυλοποτάμου
Αν κάτεχε ο καθαείς τη στράτα που βαδίζει
το τι του μέλλει στη ζωή σαφή ’θελα βγορίζει.
Στεφανάκης Μιχάλης Γάλλου
Με αντριγιά και με πρεπειά και ζάλο τιμημένο
πορεύονται οι Κρητικοί στση στράτας το γραμμένο.
Λιονής Αλεβ. Γιάννης Ατσιπόπουλο
Με ντομπροσύνη και πρεπειά στη στράτα σου να πιαίνεις
να μη φοβάσαι προσβολή όπου και να διαβαίνεις.
Βοτζάκη Κατερίνα Ρέθυμνο
Που ’ν ο καιρός που σμίγαμε και σιούντανε οι στράτες
και ζήλευγαν τσ’ αγάπης μας γειτόνοι και περάτες.
Λεουνάκης Νεκτάριος Συρίλι Χανιά
Απόκαμα να νοσταλγώ εκείνες σας τσοι στράτες
που ανταμώναμε μαζί τσ’ αγάπης οι διαβάτες.
Κιουρτσιδάκη Νίκη Μετόχια
Πάντα στη στράτα τση χαράς οντε κοντοσιμώνω
του πόνου τα διόδια με δάκρυα πλερώνω.
Τη στράτα τση επιστροφής εγέμισα μ’ αγκάθια
να μη σ’ αφήσω να γυρνάς σα με κοιτάς στα μάθια.
Γαριπαντώνης Νίβρυτος Ζαρός
Γιάντα την αναγύρισες τη στράτα του σεβντά μας
και δα περνώ και τα θωρώ νεκρά τα όνειρά μας.
Καμαράτος Γιώργης Ρέθυμνο
Δύσκολη, κακοδιάβατη, στράτα για σένα πήρα
μ’ αυτό τον τρόπο ήθελε να ’μαι κοντά σου η μοίρα.
Αηγιανιώτης Λευτέρης Ρέθυμνο
Στσι στράτες που ’χει ο ουρανός τα βράδια με τ’ αστέρια
χάνομαι οντε με κρατεί σφιχτά στα δυο τζη χέρια.
Πολιτάκης Λευτέρης Ιεράπετρα
Τα όνειρα σκορπήσανε στσ’ ανατολής τη στράτα
π’ από παιδί με δάκρυα και κόπο ήκαμά τα.
Σκουντριδάκης Σήφης Κουρνάς
Τη στράτα οντε ντη μ-περνώ ξανοίγω γύρω-γύρω
μη τύχει γεις μελίντακας και τονε παρασύρω.
Στη στράτα την ερωντική σα σμίγομε τα δυο μας
ρόδα χαμωστρωμίζουνε από τον ουρανό μας.
Λεώνης Γιάννης Αθήνα
Με πανοζεύλι* στο καφά μου παίζουνε κι οι πόνοι
κι είμαι στη στράτα του καημού με ντρέτα το τιμόνι.
Πανοζεύλι=υποζύγιο ζώου
Σπυριδάκης Μιχάλης Άγιοι Δέκα Μεσσαρά
Χαρά ’ναι να ’σαι στου σεβντά τση στράτες να βαδίζεις
να μη τολμάς το δάκρυ σου που τρέχει να σκουπίζεις.
Να το θωρούν περαστικοί και να αναρωτιούνται
ήντα ’χεις κι είσαι ευτυχής κι αυτοί στεναχωριούνται.
Και να τους λες πως κι ο σεβντάς φταίει για τη χαρά σου
τα σ’ αγαπώ που σαν βροχή εμπήκαν στη καρδιά σου.
Μα ποιοι ’ναι που βαδίζουνε σε τέθιους τόπους χρόνους
που μοιάζουνε τα σ’ αγαπώ με ραϊσμένους κλώνους.
Σηφάκης Γιώργης Σιμισακογιώργης Ρέθυμνο
Πριν πάρεις στράτα χωρισμού στάσου και συλλογίσου
πως θα ’ναι ανε χωρίσουμε στο μέλλον η ζωή σου.
Τσατσάκης Γ. Μανιάς Καπετανιανά Μονοφατσίου
Σε κάποια στράτα μακρινή είχα φιλιά χτισμένη
η μοίρα μου τη χάλασε κι ο πόνος μου δε γιαίνει.
Η στράτα δε με κούρασε που νυχτοπερπατούσα
είχα χαρά που πήγαινα στη βιόλα π’ αγαπούσα.
Κακό χαμπέρι μ’ ήβαλε πάλι στην έρμη στράτα
και πήγα και την έκλαψα στου τάφου τζη τη πλάκα.
Αγριμάκη Δ. Άννα Αγία Αικατερίνη Ηράκλειο
Στη στράτα οντε πορπατώ τη στόρησή σου βλέπω
γιατί σε συλλογίζομαι α-κάθομαι κι α στέκω.
Οντε περάσω και σε δω να κάθεσαι στση στράτες
ανεστορούμαι τση παλιές μα δυνατές αγάπες.
Χατζόπουλος Ι. Δημήτριος Λείβαδος Ρέθυμνο
Ούλες οι στράτες του ντουνιά στο Νάδη ξετελεύγουν
κι απ’ εκειδά οι γι’ άθρωποι ποτέ ντως δε μισεύγουν.
Αντιπροχθές τη θάρουνα να πορπατεί στη στράτα
και με ζουμπούλια τση ’πεψα του έρωντα μαντάτα.
Γιάντα δεν ήπηρες νωρίς του γιαγερμού τη στράτα
πριχού χαθούνε οι χαρές απού ’χουνε τα νιάτα.
Παπαδάκη Κωνσταντίνα Μεγαλούπολη
Πήρα τη στράτα τη μ-παλιά μ’ αθιβολές στρωμένη
κι έφταξα εις τη νιότη μου τη χιλιοξομπλιασμένη.
Σα γιάγειρα στο σήμερο κι ήμουνε λυπημένη
θωρώ ότι μεσόστρατα η ελπίδα μ’ ανημένει.
Λέγει μου όσα σβήσανε μπλιο σου μη συλλογάσαι
πάντα ’ναι όμορφη η ζωή καλά να το θυμάσαι.
Δήμητρα Ρέθυμνο
Ανηφοριά η στράτα μου δειλά τα ζάλα κάνω
ώστε να φτάξω στη γ-κορφή του Γολγοθά απάνω.
Στο μεσοστράτι τση ζωής αντάμωσά σε φως μου
και σα να είδα άγγελο του παραδείσου ομπρός μου.
Σταμίρη Διονυσία Ζάκυνθος
Μέσα στου κόσμου το κελί παράθυρο δεν έχω
κάνω τη σκέψη στράτα μου και λευτεριά ξετρέχω.
Σαρρής Γιώργης Αλφά
Μ’ ήντα καρδιά ‘ποφάσισες τη στράτα να ξετρέξεις
του χωρισμού μας που ’λεγες πως δεν θα τον αντέξεις.
Το επόμενο μας θέμα είναι η λέξη ΑΕΤΟΣ και το μεθεπόμενο ΠΡΙΧΟΥ (πριν).
Στέλνετε τις μαντινάδες σας στα τηλέφωνα 6977185491 και 6981572714
