Στο σπίτι του Πολιτισμού

επήγα χθες το βράδυ

απου ’ναι ένα κτήριο

που δε θα βρεις ψεγάδι.

Όμορφη και πιτήδεια

το έχουνε σασμένο

οι γύρω μαγαζάτορες

το ’χουν διακοσμημένο.

Με τραπεζοκαθίσματα

ο τόπος πλημμυρίζει

κι οντε προβάλεις και το δεις

ταβέρνα σου θυμίζει.

Κι αν είναι μια εκδήλωση

και θέλεις να σιμώσεις

εκείνους απου κάθουνται

θα πρέπει να σηκώσεις.

Και δα απου ’ναι εκλογές

χατίρια δε χαλούνε

την πόρτα των ανοίξετε

και μέσα για να μπούνε.

Θα το γυρέψω μαγαζί

και λογικό το βρίχνω

γιατί κι εγώ τον ψήφο μου

στο Ρέθεμνος τον ρίχνω.

Κωστής Κοντογιάννης