ΤΣΟΥΚΝΙΔΑ
Η τσουκνίδα είναι ένα πολυετές ή μονοετές αυτοφυές φυτό, το οποίο έχει χρησιμοποιηθεί πολλές φορές για ιατρικούς σκοπούς. Ανήκει στο γένος των αγγειόσπερμων φυτών και στην οικογένεια των Κνιδοειδών, το οποίο αφθονεί στην Ελληνική χλωρίδα και είναι γνωστή ως Urtica dioica, χαρακτηρίζεται από την ιδιότητα της να προκαλεί έντονο κνισμό, τσούξιμο, πρήξιμο και πόνο, όταν έλθει σε επαφή με το δέρμα, που οφείλεται σε ορισμένες ουσίες, οξέα που μεταφέρονται στο δέρμα από κάποια τριχοειδή μέσα που υπάρχουν στα φύλλα της τσουκνίδας.
Παρά το γεγονός ότι προκαλεί μία δυσάρεστη αίσθηση η επαφή με το φυτό, η συμπληρωματική λήψη τσουκνίδας φάνηκε ότι έχει ότι έχει πολλά οφέλη στην υγεία και ιδιαίτερα σε ορισμένες παθολογικές καταστάσεις
Ιστορικά από την αρχαιότητα η τσουκνίδα θεωρείτο ως ένα σημαντικό βότανο για τη παραδοσιακή ιατρική, θεραπεύοντας διάφορες ασθένειες, όπως αρθροπάθειες, διουρητικά προβλήματα.
Πέραν των φαρμακευτικών ιδιοτήτων της, χρησιμοποιείται στη μαγειρική, μαζί με άλλα χόρτα σε σαλάτες, πίτες και χορτόσουπες. Η σημασία της στην υγεία οφείλεται στο ότι είναι πλούσια σε βιταμίνες A,C και ιχνοστοιχεία ό-πως ασβέστιο, χαλκό, κάλιο, πυρίτιο και σίδηρο.
Σημειώνουμε ότι τα φύλλα του φυτού και η ρίζα χρησιμοποιούνται στις παραπάνω περιπτώσεις.
Ιδιότητες της τσουκνίδας
Βάση μελετών προέκυψε πως προσφέρει όφελος στην θεραπεία φλεγμονών καταστάσεων που αφορούν τον προστάτη και το ουροποιητικό σύστημα, καθώς επίσης αλλεργίες και ρευματικές παθήσεις.
Χαρακτηριστικά στοιχεία
Ο βλαστός φτάνει σε ύψος το 1 μέτρο, ενώ τα άνθη της είναι μικρά και άοσμα. Ολόκληρο το φυτό καλύπτεται από αδενόδεις τρίχες που κατά την επαφή τους με το δέρμα προκαλούν φαγούρα.
Υπερπλασία του προστάτη
Λαμβάνοντας κατά διαστήματα τσουκνίδες, έχει μελετηθεί ότι μειώνονται τα συμπτώματα που προκαλεί η υπερπλασία του προστάτη. Η καλοήθεις υπερπλασία του προστάτη χαρακτηρίζεται από τη διόγκωση του, που έχει ως αποτέλεσμα συχνοουρία, ατελές αίσθημα ούρησης και πόνο. Η τσουκνίδα είτε επιδρά άμεσα στον αδένα του προστάτη αντιμετωπίζοντας μόνο τα συμπτώματα ή σε ορμόνες όπου επηρεάζουν τη λειτουργία του, όπως τεστοστερόνη , οιστρογόνα.
Επιπλέον από διάφορες μελέτες φαίνεται πως το εκχύλισμα και το τσάι τσουκνίδας, βοηθά στην πρόληψη εξάπλωσης της κακοήθειας του προστάτη.
Ουροποιητικό σύστημα
Από αρχαιότατους χρόνους μέχρι και σήμερα το εκχύλισμα και το τσάι τσουκνίδας χρησιμοποιείται ως άριστο διουρητικό και συμβάλλει στην αντιμετώπιση φλεγμονωδών καταστάσεων και μολύνσεων της ουροδόχου κύστης.
Αρθρίτιδα
Η χρήση τσουκνίδας φαίνεται να έχει οφέλη σε αρθροπάθειες, όπως η οστεοαρθρίτιδα, λόγω της αντιφλεγμονώδους δράσης της και φυσικά μείωσης του πόνου.
Δερματοπάθειες
Μπορεί να χρησιμοποιηθεί εξωτερικά ως κρέμα ανακουφίζοντας από την κοκκινίλα, τη φαγούρα και τα εξανθήματα.
Αλληλεπιδράσεις -Αντενδείξεις
Περιστασιακά η λήψη εκχυλίσματος τσουκνίδας ενδέχεται να προκαλέσει στομαχικές διαταραχές και διάρροια.
Προσοχή
Δεν θα πρέπει να λαμβάνουν τσουκνίδα σε συμπληρώματα, κάποιοι με συγκεκριμένα προβλήματα υγείας, χωρίς τη σύμφωνη του θεράποντα ιατρού.
ΜΟΛΟΧΑ
Η μολόχα με την επιστ. ονομασία Μελάχη η άγρια είναι το συνηθέστερο είδος Μαλάχης. Είναι ιδιαίτερα διεσπαρμένο φυτό σε όλη τη λεκάνη της Μεσογείου, την Ελλάδα(Πελοπόννησο) και σε πολλά μέρη του κόσμου Αναπτύσσεται από την παράκτια ζώνη, μέχρι αρκετά μεγάλα υψόμετρα. Έχει πυκνό φύλλωμα με φύλλα μεγάλα και άνθη κυρίως ρόδινα, που φύονται από τον βλαστό. Η περίπτωση ανθοφορίας της περιλαμβάνει όλη την περίοδο της άνοιξης και το ξεκίνημα του καλοκαιριού και εξελίσσεται πανέμορφα.
Είδη
Τα είδη του γένους Μαλάχη που απαντούν στην Ελλάδα είναι διάφορα όπως Μαλάχη η Κρητική, Μαλάχη η μόσχοσμος,Μαλάχη η άγρια, Μαλάχη η αμελημένη κ.α.
Από αυτά τα πιο σημαντικά, χρήσιμα και στην φαρμακευτική είναι η Μαλάχη η άγρια και η Μαλάχη η αμελημένη, των οποίων τα άνθη χρησιμοποιούνται ως αφέψημα με μαλακτικές ιδιότητες.
Παραδοσιακή ιατρική
Στην παραδοσιακή ιατρική η χρήση της μολόχας εύρισκε εφαρμογή, ως φαγώσιμο και ως θεραπευτικό φυτό.
Στην Αρχαία Ελλάδα την είχαν σε μεγάλη εκτίμηση και μάλιστα αναφέρεται από τον Πυθαγόρα και τον Πλάτωνα, ότι την χρησιμοποιούσαν ως φάρμακο προφύλαξης κατά της αρτηριοσκλήρυνσης, ακόμη πίστευαν ότι μπορούσε να κόψει την πείνα και την δίψα.
Πρόσφατα την χρησιμοποιούσαν για να απαλύνουν τον πόνο και το τσούξιμο – κοκκινίλα από την τσουκνίδα, τρίβοντας μολόχα στα συγκεκριμένα μέρη του δέρματος. Το αφέψημα από τα άνθη της μολόχα θεωρείται μαλακτικό, αποχρεμπτικό, κινητικό του εντέρου. Το κατάπλασμα φύλλων μολόχας ανακουφίζουν το έκζεμα και τον πόνο από τα τσιμπήματα εντόμων. Εν γένει η κατανάλωση της μολόχας συμβάλλει στη βελτίωση των συμπτωμάτων αναπνευστικών και γαστρεντερικών παθήσεων, όπως κρυολογήματος, βρογχίτιδας, κολίτιδας, διάρροιας.
