Με καθυστέρηση λόγω του θερινού φόρτσα (Ιταλικό) φόρτου (αρχαιοελληνικό) κλείνουμε την ενότητα της ομιλίας του διοικητή της Τρ. της Ελλάδος Γιάννη Στουρνάρα και τα σχόλια – συμπληρώσεις – προεκτάσεις της παρέας μας μολονότι μεσολάβησε νέα έκθεσή του. Χρημάτισε (ασκώ υπηρεσία σημαίνει, αντιθέτως του πασίγνωστου «χρηματίζομαι») σε κρίσιμες θέσεις, κρίσιμες ώρες, γνωρίζει και δεν μεροληπτεί.

Στο θεσμικό επίπεδο, που σπάνια συνυπολογίζεται στις εκτιμήσεις καίτοι συντελεί τα μέγιστα στην οικονομία ιδίως, καταλήγει ο διοικητής. Η πολιτική σταθερότητα, ο βαθμός αποτελεσματικότητας της δημόσιας διοίκησης, οι βελτιώσεις στο κράτος δικαίου και Δημοκρατίας, η καταπολέμηση της διαφθοράς πλαισιώνουν και τροφοδοτούν εποικοδομητικά την εμπιστοσύνη των αγορών. Προσελκύονται οι επενδύσεις όταν το κράτος επιδεικνύει πρόθεση και ικανότητα στην τήρηση των κανονισμών και προϋποθέσεων ορθής και χρηστής λειτουργίας του.

Ποιος θα τα πετύχαινε αυτά από τα 10 κόμματα της Βουλής ή όσα τυχόν συνεργάζονταν όπως οι αλήστου μνήμης αμίμητοι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ή όποια προετοιμάζονται να εισέλθουν, η χαριτόβρυτος, χαριτολόγος ΦΩΝΗ πρώτη πρώτη; Ποιος θα κέρδιζε εμπιστοσύνη των επενδυτών; Ποιοι, πώς να προστατεύσουν από τα έμπυα και εμπύρετα που αναπόφευκτα θα εκτυλίσσονται σ’ ένα αναποδιάρικο πολιτικό σκηνικό αστάθειας;

Ωστόσο η κατάταξη στην Ευρ. Εν δηλώνεται κάποτε χαμηλότατη. Σκέτη απόγνωση. Στην ταχύτητα απονομής δικαιοσύνης, εφαρμοσιμότητα νομοθεσίας, αυστηροποίηση κυρώσεων, στην όλη κρατική λειτουργία. Η ένταξη από μόνη της δεν μας μετέτρεψε σε ισότιμους Ευρωπαίους. Υστερούμε και πονάμε άρα επιβάλλεται ενταντικοποίηση των μεταρρυθμίσεων προς τις μουντές, αρτζιμπούρτζι κατευθύνσεις. Συνεχώς. Συνδετικοί οι τομείς, αλληλέγγυοι, αλληλένδετα. Σωφρόνως φυσικά, προσοχή, όχι αφρόνως, αφρόντιστα, στον αφρό, άφρακτοι και άφραγκοι. Σταθερά, κι’ όχι για λίγο, όχι πισωγυρίσματα. Και σαρωτικά. Σίφουνας. Όχι φοβικά σύνδρομα πολιτικού κόστους, άβουλα, αβέβαιοι, ελαφρόμυαλοι, μονοκόμματοι. Τηρήθηκαν και τούτα από τούτη τη ΝΔ; Όχι πάντα. Δεν εξασφαλίστηκαν απόλυτα, παρατεταμένα, σε βάθος, κατά μήκος και πλάτος. Για «ανθεκτικότητα απέναντι σε μελλοντικές κρίσεις» αναρωτιέται ο διοικητής. Κι’ εμείς μαζί του...

Προάγγελος δεινών οι αμφιβολίες; «Ιστορική ευκαιρία» - συμπληρώνει – για τον μετασχηματισμό της οικονομίας, μια περαιτέρω σύγκλιση του κατά κεφαλήν ΑΕΠ προς τον Ευρωπαϊκό μέσο όρο.

Κλειδιά «για να μετατρέψουμε τις κρίσεις σε ευκαιρίες», να ξεφύγουμε από τις διαχρονικές αδυναμίες και να διαμορφώσουμε οικονομία σύγχρονη, βιώσιμη, ανταγωνιστική. Η μισή παρέα αποφαίνεται ότι συζητάμε θεωρίες ηλιοβασιλέματος. Απεμπολήθηκαν διακηρύξεις, δεσμεύσεις, υποσχέσεις, αρχές και θέσεις, πρακτικές, ρόλοι, δράσεις παραδοσιακές μέσα από τις συμπληγάδες της καθημερινής πολιτικής γραμμής που επιβάλλουν ΚΑΙ υποχωρήσεις, ΚΑΙ καιροσκοπικές παλινδρομήσεις, ΚΑΙ τις κλασσικές τουμπίτσες κλόουν σε παρέλαση, ΚΑΙ αλλεπαλληλία γελοιοποιήσεων ακόμη, ενίοτε. Κατακλύζουν οι διαψεύσεις. Παλινωδίες. Παρακοιμώμενοι. Παραμυθατζούδες. Στραβοπατήματα. Ανεπίκαιρα. Εξαμβλώματα. Τέμπη. ΟΠΕΚΕΠΕδες. Μεταναστευτικό.

Ναι. Παρα ταύτα, εναποθέτονται ζωντανές και ζωηρές προσμονές ότι η εναπομείνασα ως τις εκλογές διαδρομή πρόκειται να είναι και η παραγωγικότερη (παρά τις επιφυλάξεις για πρόσωπα που κυκλοφορούν και κάποια που λείπουν), η νικηφόρος ισοπεδωτικά, τελικά. Μια παράταξη πλατιάς πολιτικής συμμαχίας με ηγέτες, δομές, ιδέες, αρχές, που ξέρει να ανανεώνεται και να προσαρμόζεται, να υπερβαίνει και να τσαλακώνει ετικέτες, να τσαλαπατά ταμπού. Να αναβαθμίζει, να διασφαλίζει, να επαναχαράζει τους ορίζοντες και τα όρια χωρίς ονειροφαντασιών σχεδιασμούς. ΝΔ ξανά για τη συνέχεια. Ποιος, ποιοι, πότε, πώς να την αναχαιτήσουν; Ο ΣΥΡΙΖΑ των 8 κομμάτων, με τις πωρωμένες, ισχνότατες υποπτέρυγες τους; Κοιτάξτε το Ρέθυμνο από προεκλογικά ως σήμερα, μη λέμε ονόματα και ενέργειές τους. Απολύθηκαν του δημοσίου επειδή δεν εμβολιάσθηκαν. Οι συντάξεις εκδίδονται εντός τριμήνου; Τα περί μη κρατικών Πανεπιστημίων; Οι καταπατήσεις εκτάσεων και ακτών; Εξοπλισμός των ενόπλων. Πολιτική σταθερότητα που εγγυάται το όλον περιβάλλον και την ανάπτυξη. Υπεράσπιση εθνικών στόχων. Περιφρούρηση και εξάπλωση θεσμών. Πόση η επάρκεια και πόση η ελπίδα εδραίωσης για το καλύτερο; Μα αναλόγως πόσο, πότε, πόσοι (όχι μόνο η ΝΔ) πώς, θα πορευτούμε. Σαρωτικά, κι’ όχι χωρατατζίδικα. Σταθερά, κι’ όχι με βαριεστιμάρα και κλυδωνισμούς. Συνδετικά, κι’ όχι σε μεμονωμένα, επί μέρους, το ένα πλαίσιο να κρατάει και υποστηρίζει το άλλο. Συνεχώς, κι’ όχι με στάσεις για γλυκοσαλιαρίσματα. Ασταμάτητα. Διαρκώς. Και σωφρόνως, σαρωτικά, σταθερά, συνδετικά, συνεχώς κι’ όχι σωφρόνως όποτε τύχει, κάθε που θα φωτίσει ο θεός, συμπτωματικά, περιστασιακά. Πάντα σωφρόνως.

Πάνω κάτω τάδε έφη υπό γιουχαΐσματα κι’ επευφημίες η παρεούλα του ταβερνείου Ρεθύμνου παρά θιν’ αλός. Εσείς, τι λέτε;