Κατεβήκαμε στην πλατεία. Όλη η κοινωνία εκεί. Ιδιαίτερα με συγκίνησαν οι μαμάδες και οι γιαγιάδες με τα μωρά στα καρότσια. Σαν να έβλεπα την ψυχή της Ελλάδας μας.
Γι' αυτά τα μωρά είναι η πρώτη τους κάθοδος σε πορεία διαμαρτυρίας - και θ' ακολουθήσουν πολλές ακόμη σε όλη τους τη ζωή. Εκτός αν αποφασίσεις, αδερφέ μου, να πάρεις στα χέρια σου την πολιτική κατάσταση του τόπου μας. Και αυτό θα γίνει μόνο αν μάθεις να ψηφίζεις σωστά!
Οι πανελλήνιες και παλλαϊκές αυτές κινητοποιήσεις είναι απαραίτητες, αλλά μόνο αν μετατραπούν σε πολιτική στάση έχουν αποτέλεσμα. Αλλιώς το κατεστημένο γελάει μ' αυτές. Όσες εκατοντάδες χιλιάδες κι αν ξεχυθούν στους δρόμους, οι κυβερνώντες τα παρακολουθούν ακριβώς όπως παρακολουθούν έναν ποδοσφαιρικό αγώνα. Δεν απειλούνται.
Θα απειληθούν μόνον αν ξέρουν ότι ο λαός έχει συσπειρωθεί γύρω από έναν πολιτικό φορέα και στις επόμενες εκλογές θα τον κάνει κυβέρνηση. Αυτό είναι το ΜΟΝΟ που απειλεί το "σύστημα".
Υπάρχει αντίπαλο δέος στο διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα: αυτό που δημιούργησαν κάποιοι άνθρωπο από τα σπλάχνα του λαού, άνθρωποι σαν εσένα. Η ΝΙΚΗ. Η ΝΙΚΗ αγωνίστηκε για τα Τέμπη με τη συμμετοχή της στην Εξεταστική Επιτροπή και το ιδιαίτερο πόρισμα που συνέταξε. Και αγωνίζεται καθημερινά για όλα τα προβλήματά μας, αυτά τα προβλήματα που μας έκαναν να κατεβούμε στην πολιτική. Στις συγκεντρώσεις της 26.1.25 συμμετείχε με τον πρόεδρο, τους βουλευτές, τα στελέχη και πάρα πολλά μέλη της, σε όλη την Ελλάδα.
Γλυκόπικρο συναίσθημα συγκίνησης & θλίψης. Και θα παραμείνει η θλίψη μέχρι να ξυπνήσει ο ελληνικός λαός και να ΝΙΚΗσει τους εκμεταλλευτές και τους τυράννους του.