Του Μανώλη Σκαρσουλή
Οι Μυροφόρες γυναίκες
Κατά Ματθαίο κεφ. κστ΄
Όταν ήλθε ο Ιησούς στην Βηθανία κατέλυσε στο σπίτι του Σίμωνα του λεπρού. Τότε εμφανίστηκε μια γυναίκα που κρατούσε ένα δοχείο αλαβάστρινο γεμάτο από μύρο εξαιρετικής ποιότητας και το έχυσε στην κεφαλή του Ιησού, όπως καθόταν στο τραπέζι του φαγητού. Οι μαθητές μάλλον εζήλεψαν και αγανάκτησαν, αντί να χύνεται μάταια το πολύτιμο μύρο, να επωλείτο και τα λεφτά να εδείνοντο στους φτωχούς.
Ο Ιησούς που αντιλήφθηκε την δυσαρέσκειά, τους επέπληξε. Τους φτωχούς θα τους έχετε πάντα μαζί σας όποτε θέλετε θα τους βοηθάτε, εμένα όμως δεν θα με έχετε. Το μύρο που έχυσε η γυναίκα στο σώμα μου το έκανε προετοιμάζοντας τον ενταφιασμό μου. Αυτό που έκανε σήμερα η γυναίκα θα κηρυχθεί σε όλον τον κόσμο κι αυτή θα μείνει αλησμόνητη ανάμνηση.
Το μύρο της Μαρίας
Μετά την Ανάσταση του Λαζάρου, παρέθεσαν δείπνο στον Ιησού οι αδελφές του Λαζάρου. Όταν κάθισαν στο τραπέζι, η Μαρία πήρε μια λύτρα μύρου και άλειψε τα πόδια του Ιησού, τα οποία εσπόγγισε μετά με τα μαλλιά της. Όλο το σπίτι εμύρισε μύρο, αλλά κακοφάνηκε στον Ιούδα αυτή η σπατάλη. Είπε ότι ήταν καλύτερα να πωληθεί αντι 60 χρυσών δρχ. και να μοιραστούν στους φτωχούς.
Το διαζύγιον και η παρθενική ζωή
κατά Ματθαίον κεφ. ιθ΄
Οι Φαρισαίοι ρώτησαν τον Χριστό εάν επιτρέπετε σ’ έναν άνδρα να διώξει την γυναίκα του για κάθε αιτία.
Αποκρίθηκε σ’ αυτούς και τους είπε: Αν διαβάζατε το πρώτο βιβλίο της Γραφής θα βλέπατε ότι ο δημιουργός έπλασε τον άνδρα και την γυναίκα ως ένα ανδρόγυνο. Τους είπε μάλιστα ότι ένεκα της σχέσης αυτής θα εγκαταλείψουν τους γονείς τους και οι δύο θα γίνουν σάρκα μία, ένα σώμα. Αυτό το ανδρόγυνο που συνήνεσε ο Θεός δεν πρέπει να το χωρίσει άνθρωπος.
Οι Φαρισαίοι ερωτούν πάλι: Γιατί ο Μωϋσής δεχόταν το διαζύγιο κι έλεγε στους άντρες να δίδουν στις γυναίκες γραπτό διαζύγιο;
Απάντηση Ιησού: Το επέτρεπε λόγω της σκληροκαρδίας σας για να προλάβει εγκληματικές πράξεις κατά της ανεπιθύμητης συζύγου. Ένα πάντως να ξέρετε συνεχίζει ο Ιησούς. Όποιος χωρίσει την γυναίκα του για οποιαδήποτε αιτία πλην της πορνείας και παντρευτεί άλλη, διαπράττει μοιχεία, ακόμα κι αυτός που θα παντρευτεί χωρισμένη γυναίκα διαπράττει μοιχεία.
Παρατήρηση μαθητών: Αν είναι τόσο δύσκολο το διαζύγιο, τότε δεν συμφέρει να παντρεύεται κανείς.
Είπε ο Ιησούς: Το να μην παντρεύεται κανείς είναι εκ Θεού του δίνει το χάρισμα για να μπορεί να μείνει άγαμος και αγνός. Και φυσικά δεν εννοώ τους ευνούχους εκ γενετής ή τους ευνουχισμένους από τους ανθρώπους. Εννοώ τους ευνούχους που ενώ είναι ικανοί, αγωνίζονται κατά της έμφυτης ορμής και ζουν ισοβίως αγνοί και παρθένοι.
Διάλογος με την Σαμαρείτιδα
κατά Ιωάννη κεφ. Δ΄
Στην πόλη Συχάρ της Σαμαρείας βρέθηκε ο Ιησούς και κάθισε να ξεκουραστεί δίπλα σ’ ένα πηγάδι που άνηκε παλιά στον Ιακώβ. Ήταν μεσημέρι και είχε αρκετή ζέστη. Κάποια στιγμή ήρθε μια Σαμαρείτισσα για να βγάλει νερό και της ζήτησε ο Ιησούς να του δώσει να πιει, γιατί θ’ αργούσαν οι μαθητές του που θα έβγαζαν το νερό. Η Σαμαρείτισσα έδειξε ενοχλημένη και το πήρε σαν πείραγμα. Πώς εσύ ένας Ιουδαίος ζητάς νερό από μια Σαμαρείτισσα αφού είμαστε στα μαχαίρια Ιουδαίοι κα Σαμαρείτες; Ο Ιησούς της είπε: Αν ήξερες ποιος είναι αυτός που σου ζητά νερό, θα του ζητούσες να σου έδινε αυτός πηγαίο νερό, από τη αστείρευτη πηγή. Λέγει μετά η γυναίκα: Δεν έχεις ούτε δοχείο για να βγάλεις αυτό το νερό και το πηγάδι είναι βαθύ. Που θα βρεις λοιπόν τώρα αυτό το δροσερό νερό; Απάντησε ο Ιησούς: Καθένας που πίνει το νερό του πηγαδιού θα διψάσει πάλι, αυτός όμως που θα πιει από το νερό που θα του δώσω, αυτό το νερό θα του χαρίζει αιώνια ζωή. Απαντά η Σαμαρίτισσα: Δώσε μου Κύριε απ’ αυτό το νερό να μην έρχομαι εδώ για να το βγάζω. Ο Ιησούς την ρώτησε αν είναι παντρεμένη. Απάντησε: Όχι. Κι ο Ιησούς την επέπληξε γιατί είχε πάρει πέντε συζύγους και συζούσε τώρα με κάποιον παράνομα. Όταν ήρθαν οι μαθητές παραξενεύτηκαν που συνομιλούσε δημόσια ο Ιησούς με μια γυναίκα αλλά δεν του έκαναν καμία ερώτηση. Τελικά η Σαμαρείτισσα εντυπωσιασμένη από τον άνθρωπο που βρήκε όλα όσα είχε κάνει άφησε την στάμνα της και πήγε στην πόλη να πει τα διατρέχοντα και να προτρέψει τους ανθρώπους να πάνε να τον δουν.
Διακονούσες τον Ιησού
κατά Λουκά κεφ. Ι΄
Ο Ιησούς εκήρυττε από πόλη σε πόλη το χαρμόσυνο άγγελμα. Μαζί ήταν οι μαθητές του και οι γυναίκες που είχε θεραπεύσει από βασανιστικές παθήσεις, από πνεύματα πονηρά κι από άλλες ασθένειες. Η Μαρία που ελέγετο Μαγδαλινή που είχε μέσα της επτά δαιμόνια, η Ιωάννα σύζυγος του Χουζά που ήταν οικονομικός διαχειριστής του Ηρώδη και η Σουσάννα και πολλές άλλες οι οποίες υπηρετούσαν τον Ιησού έχοντας προσφέρει όλα τα υπάρχοντά τους.
Κατά Λουκά κεφ. Ι΄ 38-42
Όπως πήγαινε ο Ιησούς στην Ιερουσαλήμ μπήκε σ’ ένα χωριό για να διδάξει. Μια γυναίκα ονόματι Μάρθα τον οδήγησε στο σπίτι της για να διδάξει απ’ αυτό. Στα πόδια του κάθισε η αδελφή της Μαρία και έκανε την διδασκαλία του.
Η Μάρθα που ήθελε μα περιποιηθεί τον Ιησού έκανε τα πάντα, ενώ η Μαρία ήταν προσηλωμένη μόνο στην διδασκαλία πλησίασε τον Ιησού και τον παρακάλεσε να της στείλει την αδελφή της για την ετοιμασία του τραπεζιού.
Ο Ιησούς την επέπληξε που αναλώνει τον χρόνο της με τα κοινά και παίνεσε την Μαρία που την ενδιαφέρουν τα πνευματικά για να καταλήξει. Η ωφέλεια από την πνευματική τροφή είναι αιώνια.
Οι επτά αδελφοί που παντρεύτηκαν την ίδια γυναίκα
Κατά Λουκά κεφ. Κ΄
Σε μια ομιλία του Ιησού τον πλησίασαν οι Σαδδουκαίοι λέγοντας ότι δεν υπάρχει ανάσταση νεκρών και για να τον φέρουν σε δύσκολη θέση τον ρώτησαν αν ισχύει αυτό που είπε ο Μωϋσής: Εάν ο αδελφός κάποιου πεθάνει με γυναίκα χωρίς παιδιά; πρέπει ο αδελφός του να την πάρει σύζυγο για να κάνει απόγονο στον αδελφό του; Ήταν λοιπόν επτά αδέλφια και πέθαινε ένας-ένας αφήνοντας την γυναίκα του στον επόμενο αδελφό. Επομένως η ίδια γυναίκα παντρεύτηκε και τα επτά αδέλφια και μετά πέθανε. Κατά την ανάσταση λοιπόν των νεκρών, λένε οι Σαδδουκαίοι, ποιου αδελφού θα είναι σύζυγος; Αφού για όλους ήταν νόμιμη. Αποκριθείς ο Ιησούς τους είπε κάνετε μεγάλο λάθος να πιστεύετε ότι όσα συμβαίνουν στην παρούσα ζωή, γίνονται και στον ουρανό. Όσοι αξιωθούν να απολαύσουν την αιώνια ζωή και την εκ νεκρών ανάσταση, ούτε νυμφεύονται ούτε δίδονται σε γάμο, γιατί δεν αποθάνουν πλέον και τα σώματα τους είναι άφθαρτα και αιώνια. Γίνονται άγγελοι και γιοι του Θεού που δεν προέρχονται από φυσική γέννηση, αλλά από την ανάσταση που ο ίδιος θα πραγματοποιήσει. Πρέπει να γνωρίζετε ότι ο Θεός δεν είναι Θεός των νεκρών, αλλά ζωντανών και όσοι έχουν φύγει από την γη και είναι νεκροί για σας, για τον Θεό είναι ζωντανοί. Στην συνέχεια ο Ιησούς απευθυνόμενος στους συγκεντρωμένους στηλίτευσε όλους όσους κάνουν τους σπουδαίους και τους μεγάλους μόνο για το θεαθήναι, ενώ θέλουν τίτλους και αξιώματα. Είναι οι ίδιοι που κατατρώγουν τα σπίτια των χηρών και των απροστάτευτων γυναικών και μετά μπροστά στον κόσμο κάνουν μακρές προσευχές.
Συμβίωση συζύγων
Α΄ προς Κορινθίας Παύλου επιστολής κεφ. ζ
Καλό είναι να μην αγγίζει ο άνδρας τη γυναίκα. Επειδή όμως μπορεί να παρασυρθεί ας έχει καθένας τη γυναίκα του και κάθε μία τον άνδρα της, ο οποίος οφείλει να της αποδίδει στοργή, συμπάθεια και προστασία. Το σώμα της γυναίκας το εξουσιάζει ο άνδρας και το σώμα του άνδρα το εξουσιάζει η γυναίκα. Να μην αποστερείτε ο ένας από τον άλλο για να προσεύχεσθε αλλά να επανέρχεστε σύντομα στις συζυγικές σας σχέσεις για να διώχνετε μακριά τις πονηρές σκέψεις, που σας βάζει στο κεφάλι ο σατανάς. Φυσικά δεν είναι το καλύτερο να υπάρχουν αυτές οι σχέσεις, αλλά αν δεν μπορεί να παραμείνει κάποιος άγαμος είναι προτιμότερο να παντρευτεί, αφού δεν διαθέτει το χάρισμα της αγαμίας. Είναι προτιμότερο ο γάμος από την φλόγα της σαρκικής επιθυμίας. Λέγω όμως στους άγαμους και στις χήρες ότι είναι προτιμότερο να μείνουν άγαμοι, όπως εγώ.
Υπάρχει το ζήτημα της παρθενίας. Δεν μπορώ να πάρω εύκολα θέση, γιατί δεν έχω καμιά εντολή να σας διαβιβάσω. Νομίζω όμως ότι εξ αιτίας των δυσκολιών που περνάμε στην ζωή μας, είναι καλό στον άνθρωπο να παραμείνει άγαμος. Αλλά κι αν έρθεις σε γάμο δεν διαπράττεις αμαρτία, ούτε και η παρθένος αμαρτάνει. Ο πατέρας που παντρεύει την παρθένα κόρη του δεν αμαρτάνει. Εκείνος όμως που με δική του θέληση δεν την παντρεύει, καλά κάνει. Αν μείνει κάποια χήρα ξαναλέγω ότι είναι περισσότερο κερδισμένη να παραμείνει χήρα.
Καλυμμένη η ακάλυπτος κεφαλή
Α΄ προς Κορινθίους Παύλου επιστολής κεφ. ια΄
Θέλω να γνωρίζετε ότι η κεφαλή του άνδρα (χριστιανού) είναι ο Χριστός, ενώ η κεφαλή της γυναίκας είναι του άνδρα της. Η κεφαλή του Χριστού είναι ο Θεός. Ο άνδρας όταν προσεύχεται δεν πρέπει να έχει κάλυμμα στην κεφαλή του γιατί την ντροπιάζει. Η γυναίκα που έχει ακάλυπτη της κεφαλή, την ντροπιάζει είναι άσεμνος και πέφτει στην άκοσμη κατάσταση με την γυναίκα που την έχει ξυρισμένη. Αν δεν έχει ένα σεμνό κάλυμμα ας κουρεύεται τουλάχιστον όπως ο άνδρας. Το πιο απρεπές είναι το ξύρισμα. Όπως ο ακάλυπτος άνδρας είναι καθρέπτης της δόξας του Θεού έτσι και η μόνη βοηθός του πρέπει να είναι αντάξια του. Ο άνδρας εξ άλλου είναι ανώτερος από την γυναίκα, όπως φαίνεται από το γεγονός ότι δεν έγινε ο άνδρας από την γυναίκα αλλά η γυναίκα από τον άνδρα και ο άνδρας δεν πλάστηκε να υπηρετεί την γυναίκα αλλά η γυναίκα να υπηρετεί τον άνδρα αν του φέρεται με σεβασμό και να δείχνει υποταγή. Επειδή ο Χριστός είναι κεφαλή του ανδρός, ο δε άνδρας είναι κεφαλή της γυναικός, η γυναίκα οφείλει να έχει επί της κεφαλής της, ως σύμβολο της υποταγής της στον άνδρα, το κάλυμμα. Είναι σεμνό λοιπόν να προσεύχεται η γυναίκα με ακάλυπτη την κεφαλή της; Η ίδια η φύση μας διδάσκει ότι αν ο άνδρας τρέφει μακριά και θηλυπρεπή κώμη και συνέχεια να περιποιείται αυτήν ευτελίζει τον εαυτό του, ενώ στη γυναίκα η μακριά κώμη είναι τιμή και στόλισμα. Γιατί ο Θεός της έδωσε την κώμη ως είδος σεμνής περιβολής ανεξάρτητα αν πρέπει να καλύπτεται εις την προσευχή.
Η σεμνότης της περιβολής και της συμπεριφοράς
Α΄ προς Τιμόθεον Παύλου επιστολής καεφ. Β΄
Αναφέρομαι πάλι στις γυναίκες οι οποίες παρεκτρέπονται εύκολα, συμπαρασύροντας μαζί τους και τους άνδρες. Βασικά πρέπει να προσεύχονται με σεμνά ρούχα και να στολίζονται με συστολή, σεμνότητα και σωφρωσύνη και όχι με εξεζητημένα πλεξίματα των μαλλιών ή με χρυσά κοσμήματα ή με μαργαριτάρια. Όλη τους η εμφάνιση θα πρέπει να είναι ανάλογη με το απλό παρουσιαστικό των γυναικών που έχουν ως έργον την ευσέβεια και ο στολισμός τους θα είναι τα καλά έργα. Η γυναίκα θα κάνει κάθε προσπάθεια να μάθει την αλήθεια του Ευαγγελίου, χωρίς να εκτρέπεται σε θορυβώδεις πολυλογίες. Η σεμνότητα και η υπακοή είναι απαραίτητα στην εμβάθυνση των κειμένων. Δεν επιτρέπεται όμως στις γυναίκες να διδάσκουν στις λατρευτικές συγκεντρώσεις των πιστών, να υπερτερούν και να εξουσιάζουν τους άνδρες. Η ενδεδειγμένη στάση της γυναίκας σ’ αυτές τις συγκεντρώσεις είναι να παραμείνει ήσυχη χωρίς διαμαρτυρίες και φωνασκίες. Ταιριάζει δε να υποτάσσεται στον άνδρα γιατί αυτή εξαπατήθηκε από τον διάβολο και έπεσε στην παράβαση. Λέγω δε πως θα σωθεί κάθε γυναίκα μέσω των παιδιών της και της πίστης που θα έχει στον άνδρα της.
Η επ’ αυτοφώρων συλληφθείσα μοιχός
Κατά Ιωάννη κεφ. η΄
Ένα πρωί ενώ ο Ιησούς εκήρυττε στον ναό, οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι έφερον μια γυναίκα που συνέλαβαν επ’ αυτοφώρω να καταπατεί την συζικήν πίστη.
- Διδάσκαλε αυτή η γυναίκα είναι μοιχός και σύμφωνα με τον Μωσαϊκό νόμο πρέπει να λιθοβοληθεί. Τι λέγεις εσύ;
Ο Ιησούς έσκυψε και κάτι έγραψε στο χώμα. Όταν δε αυτοί επέμεναν να τον ερωτούν, τους απάντησε.
«Αυτός που είναι αναμάρτητος να πετάξει την πρώτη πέτρα». Μετά απ’ αυτό έφυγαν όλοι και έμεινε ο Ιησούς με την γυναίκα.
- Γυναίκα που είναι αυτοί που σε κατηγόρησαν; Κανείς δεν σε έκρινε άξια λιθοβολισμού; Κανείς Κύριε.
- Τότε ο Ιησούς της είπε: «ούτε κι εγώ που είμαι αναμάρτητος, σε κατακρίνω. Πήγαινε στην δουλειά σου και να είσαι φρόνιμη».
Μια μοιχός αυτοκράτειρα του Βυζαντίου
Μιχαήλ Ψελλού ιστοριογράφου
Σημαντική ήταν εκείνη την εποχή η ερωτική ζωή της αυτοκράτειρας Ζωής της πιο όμορφης κόρης του Κωνσταντίνου Η΄. Παντρεμένη πρώτη φορά με τον γηραιό αυτοκράτορα Ρωμανό Γ΄, ερωτεύεται ένα νέο άνδρα που δούλευε στο παλάτι. Τον έσερνε μπροστά στο προσωπικό σ’ ένα ανάκλιντρο και δεν του έδινε καιρό ούτε ν’ ανασάνει. Τον είχε κοντά της και τον χάϊδευε ακόμα κι όταν ο νεαρός έτριβε τα πόδια του αυτοκράτορα κι αυτή ήταν ξαπλωμένη δίπλα του. Ο Ρωμανός Γ΄ από το πολύ τρίψιμο πέθανε και η Ζωή ανεβάζει στο θρόνο τον φυσιοθεραπευτή νεαρό της με το όνομα Μιχαήλ Δ΄ ο Παφλογών, που κι αυτός δεν άντεξε και πέθανε σύντομα. Η Ζωή σε πρώτη ζήτηση πιάνει ένα ανιψιό του Μιχαήλ τον περνά από τα τεστ της χηρείας και τον κάνει κι αυτόν αυτοκράτορα. Παραδόξως όμως σε 3-4 μήνες ανατρέπεται και ακρωτηριάζεται.
Η Ζωή ήταν πλέον 60 χρονών αλλά το έλεγε η καρδούλα της. Πρώτος κλήθηκε ο Κωνσταντίνος Θ΄ ο Μονομάχος. Κλήθηκε από την εξορία στον θρόνο με ενδιάμεση απαραίτητη στάση νομιμοποίησης ο γάμος με την Ζωή που έμελε να είναι ο τελευταίος. Ο Κωνσταντίνος δεν ήταν αφοσιωμένος σύζυγος αφού είχε, την ανιψιά του Σκλήραινα, ερωμένη, την οποία και εγκατέστησε στ’ ανάκτορα με πολλές τιμές. Η Ζωή η άλλοτε ωραία γυναίκα συμφώνησε να ζουν κι οι τρεις μαζί, υπογράφοντας το σχετικό συμβόλαιο με την σύμφωνη γνώμη των συγκλητικών και του ιερατείου.
Σημείωση: ουδέποτε λιθοβολήθηκε η Αυτού Μεγαλειότης Ζωή.
