Η ενθρόνιση της πρώτης Ηγουμένης της αδελφότητας που ανέλαβε να επαναλειτουργήσει την Ιερά Μονή Ασωμάτων Αμαρίου σχεδόν ένα αιώνα μετά την εγκατάλειψη της, αποτελεί ένα ιστορικό γεγονός.
Σηματοδοτεί τη νέα εποχή, η οποία ανοίγει για να επαναφέρει στην καθημερινότητα του τόπου μια λειτουργική κοιτίδα Ορθόδοξης Χριστιανικής μαρτυρίας.
Η Μοναχή Χρυσοστόμη τέθηκε επικεφαλής μιας πενταμελούς αδελφότητας που ανταποκρίθηκε στην επί σειρά ετών προσπάθεια του Μητροπολίτη Λάμπης, Συβρίτου και Σφακίων κ. Ειρηναίου να επαναλειτουργήσει η Μονή Ασωμάτων αλλά πλέον ως γυναικείο μοναστικό κέντρο.
Η τελετή της ενθρόνισης, το απόγευμα της Τρίτης 8ης Ιουλίου 2025, αποτελεί ένα ορόσημο για το Αμάρι αλλά και για την Εκκλησία της Κρήτης.
Και αυτό έχει πολλαπλή σημασία για την περιοχή, στην «καρδιά» της οποίας, στην Σχολή Ασωμάτων, όπως τελικά καθιερώθηκε και λέγεται ο οικισμός, να γίνει μια καινούργια αρχή με διαμορφωμένες δομές, με τις οποίες θα κατασταθεί εφικτή η επαναφορά της λησμονημένης αίγλης που βίωσε για χίλια χρόνια ο τόπος αυτός.
Η επί αιώνες λειτουργία της ανδρικής Μονής και ακολούθως η μετατροπή της σε ένα χρήσιμο για την εποχή εκείνη εκπαιδευτικό κέντρο, είχαν δώσει τη θέση τους στην ερήμωση.
Τις τελευταίες δεκαετίες τα ερείπια του κτιριακού συγκροτήματος αποτελούσαν το αποτύπωμα του παρελθόντος που σταδιακά αλλοιώνονταν στο πέρασμα των χρόνων.
Το αίτημα επαναλειτουργίας της Σχολής και της Μονής άρχισαν να γίνονται συνειδητή ανάγκη. Και η επιλογή μιας σύγχρονης προοπτικής που θεμελιώνεται σε μια ιστορική, παραδοσιακή βάση, έρχεται σήμερα στην προκείμενη περίπτωση να αποτελέσει στοχευμένο εγχείρημα, με πολλές πρακτικές δυσκολίες, αρκετά φιλόδοξο όμως, και σε κάθε περίπτωση ελπιδοφόρο.
ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Η Μονή Ασωμάτων, αφιερωμένη στη Σύναξη των Αρχαγγέλων, ταυτίζεται με την Μονή του Μιχαήλ Αρχαγγέλου που καταγράφεται σε έγγραφο του 13ου αιώνα και χρονολογείται γύρω 961 – 1204.
Συνδέθηκε με την αρχοντική οικογένεια Βαρούχα κατά το τέλος της Ενετοκρατίας ενώ υπήρξε η βάση της επανάστασης των Χορτάτζηδων του 13ου αιώνα εναντίον των Ενετών. Κατά την άλωση της Κρήτης από τους Τούρκους αναφέρεται η πυρπόλησή της. Από περιηγητές μνημονεύονται η καλή οργάνωση, η μεγάλη περιουσία και οι μορφωμένοι κληρικοί της. Κατά τον 18ο αι. αναφέρεται ως έδρα του επισκόπου Λάμπης. Στα τέλη του ίδιου αιώνα ο ηγούμενος των Ασωμάτων Μανασσής εκλέχτηκε επίσκοπος Λάμπης και θεωρείται σαν «δεύτερος κτήτορας», καθώς πρωτοστάτησε σε εκτεταμένη ανακαίνιση της μονής. Κατά την επανάσταση του 1821 εγκαταλείφθηκε για ένα διάστημα και άρχισε πάλι να ανασυγκροτείται φτάνοντας σε μεγάλη ακμή. Το 1927 ωστόσο μέρος των κτισμάτων και της μεγάλης περιουσίας της παραχωρήθηκε για τη δημιουργία Γεωργικής Σχολής και ουσιαστικά οδηγήθηκε σε διάλυση ως μοναστικό κέντρο.
Η Γεωργική Σχολή Ασωμάτων ιδρύθηκε το 1930 και λειτούργησε στο κτιριακό συγκρότημα της Μονής Ασωμάτων. Αποτέλεσε ένα από τα σημαντικότερα ερευνητικά ιδρύματα της Κρήτης και τη μόνη ερευνητική μονάδα για την κτηνοτροφία και την αιγοπροβατοτροφία που υπήρξε στη νησιωτική Ελλάδα.
Η λειτουργία της σχολή, η οποία τις τελευταίες δεκαετίες ατόνησε και έκλεισε, έδωσε το όνομα της και στον μικρό οικισμό γύρω από το μοναστήρι.
Μετά από αρκετά χρόνια προβληματισμού η Μητρόπολη Λάμπης, Σύβρίτου και Σφακίων πήρε πίσω τα κτίσματα της Μονής και η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Κρήτης επανίδρυσε την διαλυμένη Μονή Ασωμάτων αλλά ως γυναικεία κοινοβιακή καθώς η τοπική Μητρόπολη δεν είχε μοναστήρι για γυναίκες.
Παράλληλα η Περιφέρεια Κρήτης με τον Δήμο Αμαρίου και το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης έχουν ξεκινήσει τις διαδικασίες για την επαναλειτουργία της Σχολής Ασωμάτων ως πρότυπο κέντρο αιγοπροβατοτροφίας, έργο, το οποίο προωθείται δυναμικά με στόχο την λειτουργία ενός σύγχρονου εκπαιδευτικού και ερευνητικού κέντρου για άρτια καταρτισμένους κτηνοτρόφους.
Ξεκίνησε, λοιπόν, η λειτουργία της νέας μονής και αναμένεται να προχωρήσει και το έτερο κρίσιμο θέμα της επαναλειτουργίας μιας σύγχρονης σχολής.
Η ΤΕΛΕΤΗ
Η Μοναστική Αδελφότητα εγκαταστάθηκε στο μοναδικό ανακαινισμένο κτίριο της Μονής τον Σάββατου του Λαζάρου, 27 Απριλίου 2024.
Μετά από τις προβλεπόμενες διαδικασίες ψήφισαν ως Ηγουμένη τους την Μοναχή Χρυσοστόμη.
Η τελετή της ενθρόνισης της, επελέγη να γίνει κατά την εορτή του Αγίου Μεθοδίου, Επισκόπου Λάμπης, η δράση του οποίου σχετίζεται άρρηκτα με την Μονή, στην οποία είχε εγκατασταθεί και ο ίδιος.
Του Πανηγυρικού Εσπερινού και της Τελετής προέστη ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Κνωσού κ. Μεθόδιος ενώ παρέστη ο επιχώριος Μητροπολίτης Λάμπης, Συβρίτου και Σφακίων κ. Ειρηναίος, έργο του οποίου είναι η επαναλειτουργία της συγκεκριμένης Μονής.
Παρών επίσης ήταν ο Δήμαρχος Αμαρίου κ. Παντελής Μουρτζανός, εκπρόσωποι των τοπικών Αρχών, φορέων, συλλόγων και Σωμάτων Ασφαλείας καθώς και πλήθος κληρικών και αντιπροσωπειών Ιερών Μονών απ' όλη την Κρήτη.
Η Μοναχή Χρυσοστόμη ανέλαβε και επίσημα τα καθήκοντα της μαζί με τις Μοναχές Φεβρωνία, Χριστονύμφη, Θεογνωσία και Αγνή και αναμένεται να καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για να φέρουν σε πέρας την όντως δύσκολη αποστολή τους.
Δίπλα τους συνεχίζει να βρίσκεται ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Εμμανουήλ Διαμαντάκης, ο οποίος επί σειρά ήταν επιστάτης και φρόντιζε το Μοναστήρι αναπτύσσοντας σημαντικό έργο στο πλαίσιο της επαναλειτουργίας του.
Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΕΙΡΗΝΑΙΟΥ
Το νόημα της αποστολής που ανατέθηκε στην νέα μοναστική αδελφότητα προσέδωσε στην ομιλία του ο Μητροπολίτης Λάμπης, Συβρίτου και Σφακίων κ. Ειρηναίος:
«Δόξα σοι ὁ Θεός ἡμῶν δόξα σοι, Τριάς Ἁγία δόξα Σοι, ψελλίζουν τά ταπεινά ἀρχιερατικά χείλη μά καί ἡ καρδιά μου , καθότι «ἡ χρηστότης και η φιλανθρωπία ἐπεφάνη τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Θεοῦ οὐκ ἐξ ἔργων τῶν εν δικαιοσύνη ὦν ἐποιήσαμεν ἡμεῖς, ἀλλἀ κατά τόν αὐτοῦ ἔλεον» ὅπως ἀκριβῶς καταθέτει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στον μαθητή του Ἀπόστολο Τίτο , τόν Πάτρωνα τῆς Ἐκκλησίας μας, μέ ἀξίωσε στο δυσμάς τῆς ἀρχιερατικῆς διακονίας μου, μετά ἀπό κόπους νυχθημερόν καί με δυσκολίες πολυποίκιλλες νά ἀτενίσω ἐτοῦτο τό προπυργιο τῆς πίστης καί τῆς προσφορᾶς στο Γένος, στελεχωμένο μέ την πρώτη γυναικεία ἀδελφότητα, ὕστερα ἀπό πέρασμα τόσων χρόνων σιωπῆς.
Καί ἀπόψε στον Ἑσπερινό τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Μεθοδίου Ἐπισκόπου Λάμπης, χαριτι Θεοῦ καί ἰκεσίαις τῶν φωτοειδῶν Ἀρχαγγέλλων , τῶν ἐφόρων τῆς Μονῆς, ἐνθρονίζεσαι σύ ἀδελφή Χρυσοστόμη, Γερόντισα πλέον, διά χειρῶν τοῦ Θεοφιλεστάτου κ. Μεθοδίου , ἐπωμιζομένη τόν Σταυρόν τῆς Ἡγουμενίας, τῆς πνευματικῆς καθοδήγησης, αὐτῆς τῆς μικρῆς κυψέλης, πού οἱ ἀνεξιχνίαστες βουλές τοῦ Θεοῦ κατεύθυναν τά βήματά σας στο χῶρο αὐτό μέ την πλούσια πνευματική δράση μά καί ἱστορική βαρύτητα, προκειμένου νά γίνεται ἕνας πνεύμονας που θά δίδει ὀξυγόνο Χριστοῦ, ζωογονῶντας, ὅλους ἐκείνους που ἀναζητοῦν λύση στήν πνευματική δύσπνοια τῶν καιρῶν.
Τίθεσαι λοιπόν ἀπόψε μετά ἀπο κανονική ψηφοφορία τῆς ἂδελφότητας, ὡς λύχνος ἐπί τήν λυχνίαν, καί καλεῖσαι νά ἡγεῖσαι μέ ἕνα καί μόνο σκοπό, τόν δικό σου ἁγιασμό καί τήν σωτηρίαν τῶν ἀδελφῶν τῆς Μονῆς. Ἐπίτρεψέ μου λοιπόν σέ παρακαλῶ, νά ἀπευθύνω πρός τό σεβαστό πρόσωπο σου ὡς Ποιμενάρχης αὐτῆς τῆς Ἐυλογημένης Ἐκκλησιαστικῆς Ἐπαρχίας , ὅπου ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ μέ ἀξίωσε ἐδῶ καί τριάντα πέντε χρόνια να διαποιμένω , μερικές πατρικές συμβουλές, ὥς ἔχων ἀναφαίρετο καθῆκον καί ἀρχιερατική ὑποχρέωση να πράξω.
Σού ἀνέθεσε ὁ Χριστός ἀπόψε διά τῆς Ἐκκλησία Του, τήν εὐθύνη τῆς ἡγουμενίας, μία θέση που δεν ἀφήνει περιθώρια για κομπασμούς καί ὑπεροχή ἀλλά μια θέση εὐθύνης καί θυσιαστικῆς ἀγάπης, ἐκφραζομένη μέ τό λέντιο τῆς διακονίας, γνωρίζοντας ὄτι θά δώσεις λόγο γιά την ψυχή τῆς κάθε ἀδελφῆς, τόσο τῶν τωρινῶν, ὅσο καί τῶν ἄλλων τῶν ὁποίων εἶμαι βέβαιος πως δεν θά ἀργήσουν νά ἔλθουν. Ὁ πνευματικός ἀγῶνας τῶρα θά γίνει δυσκολότερος καθότι ὁ ἐχθρός τῆς σωτηρίας, γνωρίζοντας ὅτι ἐάν σέ ἕνα πλοίο ἐξουδετερωθεῖ ὁ κυβερνήτης τό πλοῖο εἶναι καταδικασμένο σέ καταποντισμό, θά ἐνορχηστρώσει ὅλες τίς μηχανουργίες του γιά να πλήξει ἐσένα, κλονίζοντας τήν ἀδελφότητα καί κατ’ἐπέκταση καί τό εὐλογημένο ἐργο τῆς Μονῆς που ἀρχίζει νά ἀχνοφαίνεται στην Περιοχή. Ὁπλίσου παιδί μου, μέ ταπεινοφροσύνη, μέ ἀνεξικακία, μέ διάθεση ἑνότητας, μέ ἀγάπη καί διάκριση μητρική, ὥστε οἰ ἀδελφές ὅπως ἔπρατταν στήν Ὅσία Εἰρήνη τοῦ Χρυσοβαλλάντου νά ἀναπαύονται μέ ἕνα σου βλέμμα. Γνώριζε πῶς δεν εἶσαι μόνη σου σε αὐτή σου την πορεία. Εῖναι μαζί σου οἱ Ταξιάρχες, οἱ προστάτες τίς Μονῆς τούς ὅποίου καλεῖσαι νά μιμηθείς στήν ὑπακοή τους στο Θέλημα τοῦ Θεοῦ καί στην διακονία τους γιά την σωτηρία τῶν ἀνθρώπων. Συγκυρηναῖος στον Σταυρός σου ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυρας Μεθόδιος τοῦ ὁποίου τά μαρτυρικά αἵματα χαριτώνουν τοῦτο τό Μοναστῆρι. Σοῦ συμπαραστέκεται ὁ Γέροντας σου, Θεοφιλέστατος Μεθόδιος, μέ τόν ἄγρυπνο πνευματικό του ὀφθαλμό μά καί οἱ ταπεινές ἀρχιερατικές μου εὐχές, γιά τό γεγονός ὅτι ἡ παρουσία σας ἐδῶ ,χαροποίησε ἰδιαιτέρως ὅλη μου την ὕπαρξη, πραγματικότητα που με ὑποχρεώνει νά σᾶς στηρίξω ὡς ποιμενάρχης μέ ὅσες δυνάμεις διαθέτω. Σέ συνοδεύουν οἱ εὐχές καί προσευχές ὅλων πού ἦλθαν ἀπόψε εδῶ, τόσο ὁ κόσμος τοῦ Ἀμαρίου, ὁ ὁποῖος σᾶς ἀγκάλιασε ἀπό την πρώτη στιγμή ὡσάν νά σᾶς γνώριζε δεκαετίες, με προεξάρχοντα τόν Δἠμαρχο Ἀμαρίου κ. Παντελή Μουρτζανό, τόν ὁποῖο καί εὐχαριστῶ γιά ὅσα προσέφερε γιά την Μονή καί θά συνεχίσει νά προσφέρει, τόσο καί οἱ ἄνθρωποι ἐκτός τῆς Περιοχῆς, ἐκδηλώντας κατ’ἀυτόν τόν ἀδολο τρόπο, τήν ἀγάπη τους καί τόν σεβασμό τους. Ἡ στάση τους αὐτή ἀποτελεῖ ἔκδηλη ἀναγνώρηση τῆς φιλότιμης προσπάθειας, πού ἀθόρυβα ἐπιτελεῖται, γεγονός πού ἐκφράζεται καθημερινά σέ κάθε ἐργασία που ἀπαιτεῖ τήν παρουσία πολυάριθμης βοήθειας.
Πορεύου, λοιπόν σεβαστή Γερόντισσα ἀγγελικῶς, τύπος γενομένη τῆς ἀδελφότητος καί Κύριος φυλάξει τήν εἴσοδόν σου καί τήν ἔξοδό σου πάσας τά ήμέρας τῆς ζωῆς σου! Ἀξία , εὐλογημένη καί στερεωμένη»!
Ο ΕΝΘΡΟΝΙΣΤΗΡΙΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΗΓΟΥΜΕΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ
Στον Ενθρονιστήριο Λόγο της η Γερόντισα Χρυσοστόμη είπε τα εξής:
«Βαθιά συγκίνηση και δέος προκαλεί σε μένα και τις εν Χριστώ αδελφές μου ότι
Πρώτα βρισκόμεθα σε ένα από τα ευλογημένα, παλαιά, ιστορικά μοναστήρια της μεγαλονήσου Κρήτης που στο πέρασμα των αιώνων αποτέλεσε ορόσημο πίστης, ευσέβειας και αφοσιώσεως αξιόλογων μοναχών. Βρισκόμαστε στην Ιερά Μονή Ασώματων τιμώμενη επ’ ονόματι των Ταξιαρχών. Εις μια κοιλάδα κατάφρακτη από υψηλά όρη, κατάφυτη από ελαιώνων, πελωρίων πλατάνων, δρυών και κυπαρίσσων, από παντός είδους οπωροφόρων δένδρων, καταρδεύεται δε υπό αφθόνων νερών. Από των πέριξ κειμένων χωρίων καθορωμένη γίνεται χάρμα των οφθαλμών του θεατού, γοητεία και αληθής παράδεισος σύμφωνα με περιηγητές.
Ότι μετά από έναν αιώνα εγκατάλειψης και ερήμωσης, Τον Ιούλιο του 2023, νέος άνεμος άρχισε να πνέει στα ερείπια και νέα αχτίδα ελπίδας ανέτειλε, η οποία υπόσχεται πολλά και καλά μετά την εγκατάλειψη και ερήμωση.
Μια νέα μοναστική αδελφότητα ήρθε να εγκατασταθεί σε αυτή σαν νέος σμήνος μελισσών. Έτσι μεταφυτεύτηκε σαν από το χέρι της Θεοτόκου και των Αρχαγγέλων αλλάζοντας μόνο τόπο. Παράλληλα όμως όλο αυτό ήταν μια απάντηση στο όραμα, και στη χρόνια και επίμονη προσευχή του Σεβασμιωτάτου πολιού Μητροπολίτη μας να επαναλειτουργήσει η Μονή Ασώματων ως Ιερά Γυναικεία Κοινοβιακή Μονή.
Από την πρώτη στιγμή ο Σεβαστός, ο κοσμημένος με αρετές Μητροπολίτης μας, μας περιέβαλε με απέραντη αγάπη και πατρική στοργή, γνωρίζοντας τις δυσκολίες του ξεκινήματος, υποσχόμενος όμως ότι θα είναι πάντα δίπλα μας σε ότι θα έχουμε ανάγκη, όπερ και εγένετο.
Όλοι λοιπόν Ιερείς, Μοναχοί, λαϊκοί εθελοντές με πρωτοστάτη και υπεύθυνο τον πατέρα Εμμανουήλ Διαμαντάκη κατέβαλαν και καταβάλουν προσωπικό μόχθο για την ανακαίνιση του Χώρου που μένουμε, την Διαμόρφωση του Χώρου της Μονής, το καθάρισμα των χωραφιών, την δενδροφύτευση, και πολλά άλλα, έτσι ώστε σε ένα χρόνο και πλέον η Μονή να έχει καταστεί αγνώριστη.
Οι τοπικές αρχές, ο κ Δήμαρχος, οι κύριοι αντιδήμαρχοι και η τεχνική υπηρεσία σε ότι αναγκαίο ζητήσουμε πάντα είναι πρόθυμοι να εξυπηρετήσουν με όλα τα δυνατά μέσα και μηχανήματα που διαθέτουν.
Η Τοπική Αμαριώτικη κοινωνία ενθουσιάστηκε, χάρηκε με το να ξαναλειτουργήσει, και ξαναζωντανέψει αυτό το μοναστήρι.
Βαθιά συγκίνηση και ευλογία αισθάνομαι σήμερα γιατί συμπίπτει η ημέρα της ενθρονίσεως της ομιλούσης με την μνήμη του Αγίου Ιερομάρτυρος Μεθοδίου Σιλιγάρδου όπου υπηρέτησε πρώτα ως Ηγούμενος της Μονής Ασώματων και στη συνέχεια ως Επίσκοπος Λάμπης με έδρα πάλι την Μονή Ασώματων. Βασανίστηκε και σκοτώθηκε βάναυσα από τους Τούρκους σαν αύριο 9 Ιουλίου του 1793. Το λείψανό του τάφηκε στην μονή Ασώματων, δεν γνωρίζουμε ακόμη το ακριβές σημείο.
Επικαλούμεθα εγώ και οι μετ’εμού αδελφές τις ευχές του και τις προς τον Θεό πρεσβείες του ώστε να συνεχίσει να υπάρχει ετούτη η Μονή των Αγγέλων και να συνεχίσει να δοξολογείται το όνομα του Πανάγαθου Θεού!
Ευχαριστώ τω Θεώ διότι στο διάβα της ζωής μας είδαμε, ζήσαμε, Αληθινές Μοναχές, Αληθινές πνευματικές μητέρες της Εκκλησίας, τις Μακαριστές Γερόντισσες Μελάνη, Μακρίνα και Ακακία υποδείγματα ευσέβειας, εργατικότητας, υπακοής και θείας λατρείας. Παρά τους πόδας τους εκ νεαράς ηλικίας υποταχθήκαμε, εκπαιδευτήκαμε, παιδαγωγηθήκαμε στην μοναχική ισάγγελη πολιτεία, στο πανεπιστήμιο της ερήμου.
Ιδιαίτερη μεγάλη Ευγνωμοσύνη και ευχαριστία εκφράζομε προς το Σεπτό πρόσωπο του Ποιμενάρχου και πατρός μας Μητροπολίτου Λάμπης Συβρίτου και Σφακίων κ.κ Ειρηναίου για την πλούσια πατρική του αγάπη τόσο στην ίδια όσο και στις υπόλοιπες αδελφές, ευχόμενη να του χαρίζει ο Θεός πολλά έτη!
Ευχαριστούμε θερμά τον Σεβαστό μας Γέροντα και πνευματικό καθοδηγητή Θεοφιλέστατο Κνωσού κ.Μεθόδιο που επί σχεδόν 20 συναπτά έτη στηρίζει και καθοδηγεί την αδελφότητά μας με την πατρική του αγάπη και τις άοκνες προσπάθειες του αλλά κυρίως με το παράδειγμα του.
Ευχαριστούμε την Γερόντισσα Μάριαμ και όλη την αδελφότητα του Σωτήρα Χριστού για την στήριξη, αγάπη και φιλοξενία που μας παρείχαν επι ένα έτος έως να ετοιμασθεί ο χώρος που μένουμε σήμερα.
Ευχαριστούμε όλες τις μοναστικές αδελφότητες και ενορίες του νομού Ρεθύμνης για την υποστηρικτική τους διάθεση και βοήθεια, καθώς και όλους τους απλούς ανθρώπους που μας συνέδραμαν παντιοτρόπως.
Εκζητώ τις προσευχές όλων των παρευρισκομένων, ώστε να καταστώ αξία της νέας διακονίας μου ως ηγουμένη και μητέρα στην ιστορική τούτη Μονή των Ασώματων. Με την ευχή να την καταστήσουμε σε ένα νέο πνευματικό Φάρο, ένα ευλογημένο τόπο, όπου θα κατανύσσει και θα αναπαύει όλους όσους την επισκέπτονται με βαθιές υπαρξιακές αναζητήσεις, για το αληθινό, χαμένο σήμερα νόημα της ζωής, την αληθινή Χαρά την προσωπική ειρήνη και ησυχία.
Σας ευχαριστούμε όλους για την αγάπη, τη στήριξη και υποστήριξη σας και ζητούμε τις προσευχές σας για όλη την αδελφότητα για την πνευματική μας προκοπή και την πρόοδο και ευημερία της Μονής μας.
Σας ευχαριστούμε, την Ευχή σας»!
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΦΩΤΟ ΡΕΘΥΜΝΟ – ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΕΩΡΓΑΚΑΚΗΣ
