Το παλιό πετρόχτιστο σπίτι στον ερημωμένο ρεθυμνιώτικο οικισμό «Ρίζικας» στο Αμάρι (βρίσκεται στην ευρύτερη περιοχή του Αποδούλου) έχει εγκαταλειφτεί στην τύχη του προ πολλού, με την πόρτα του να απουσιάζει από τη θέση της, αφήνοντας το χρόνο να εισβάλλει ανενόχλητος. Η κληματαριά («κρεβατίνα» στην ντοπιολαλιά μας) που κάποιος φύτεψε δίπλα στο σπίτι για να του δίνει τον παχύ ασκιανό της, άντεξε, ωστόσο, στην ξηρασία των καιρών, συνεχίζοντας να «συντροφεύει» το έρημο πια κτίσμα, προσφέροντας τη σκιά της στο ταρατσάκι-αυλή ακόμα κι αν δεν υπάρχει πλέον κανείς για να την απολαύσει μέσα στο ολόξερο τοπίο. Τα δροσερά φύλλα της κρεβατίνας, μια καταπράσινη πινελιά μέσα στο γκρίζο της πέτρας, είναι σαν μια ανάσα ζωής στη νεκρική ερημιά που επικρατεί ανάμεσα στα κλειστά σπίτια και στα χαλάσματα…
δια-sos-τε τη Μεσαρά
