ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
MENOY
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Αγαπητέ μου Νικόλα...

0

Στον Παλιό Προσφυγικό Συνοικισμό όλοι εμείς που τον ζήσαμε, αγαπήσαμε εκείνο που κάποτε είμαστε. Περισσότερο όμως από όλα αγαπήσαμε εκείνες τις παραμονές των Χριστουγέννων, που το σχολειό μας το 5ο Δημοτικό «έκλεινε» και όλοι εμείς που αποτελούσαμε την «μαρίδα» του Συνοικισμού ξαμολιόμαστε πέρα και πάνω από τα αμπέλια το Γαλάνη και του Σκούφογλου... Τα εξοχικά του Βαλασαρίδη και του Βότζη. Μια παιδική συμμορία που την αποτελούσαν... εγώ, ο Μαρίνος Ηλιάδης, ο Στεφανής ο Κοντογιάννης, ο Τάσος ο Μαγιάφας, ο Βαγγέλης ο Ντικ, και το Γιαννιό το ασπράδι. Άλλος με αρβυλάκια που στις σόλες είχαν βιδόμπροκες, άλλος με γαλότσες που έφταναν μέχρι το ατζί, με μπαλωμένα και φτηνά ρουχαλάκια, με κόκκινες μύτες από το κρύο και το κουρεμένο από τον πάτο κεφάλι, τουρτουρίζοντας φτάναμε μέχρι τον λόφο του Εβληγιά. Όταν φτάναμε εκεί ψηλά γυρίζαμε και κοιτάζαμε προς την μεριά του παλιού λιμανιού και νομίζαμε πως το Ρέθυμνο ήταν μίλια μακριά από εμάς!!! Ναι... τόσο μικρός ήταν κάποτε ο κόσμος μας εκεί στον παλιό προσφυγικό συνοικισμό αδερφέ, και τόσο μακριά η αλήθεια μας!!!

Βγάζαμε από τις τσέπες μας σουγιάδες και τσαπράζια και κόβαμε όποιο βολικό κλαδί βρίσκαμε από τα πεύκα ή τα κυπαρίσσια για να το πάμε στα σπίτια μας. Εκεί... στον μακρινό τώρα πια Συνοικισμό και να το κάνουμε Χριστουγεννιάτικο. Να το στολίσουμε με παλιά και μισοσπασμένα παιχνίδια και κάτω από αυτό, να κάνουμε τα όνειρα μας, μπας κι ο Άη Βασίλης μας έφερνε το παιχνίδι που είχαμε λαχταρίσει στην βιτρίνα του Παπαδουράκη ή στα ράφια του Δεληγιώργη. Εγώ έπαιρνα τον μεγάλο κουβά που είχε η μάνα μου για να σφουγγαρίζει την αυλή του σπιτιού μας, τον γέμιζα κοκκινόχωμα από το χωράφι του Κατσιά και έμπηγα μέσα το «δέντρο». Έπειτα έπιανα το βαμβάκι και με αυτό έφτιαχνα το χιόνι. Τύλιγα και με τσιγαρόχαρτο κανένα κουκουνάρι του δέντρου και αυτό ήταν το Χριστουγεννιάτικο παιδικό μου δέντρο που αγάπησα εκεί στον Παλιό Προσφυγικό Συνοικισμό αγαπητέ μου Νικόλα... Και εάν δεν με πιστεύεις σου στέλνω μια φωτογραφία από εκείνο το Χριστουγεννιάτικο μου δέντρο.

Όσα δέντρα και εάν σήμερα μου χαρίσεις αδερφέ εκείνο δεν το αλλάζω με τίποτα!!! Διότι σε εκείνο το δέντρο κρέμονται ακόμα τα όνειρα μου... Τα δικά μου!!!

Καλή Χρονιά.

Μ.Θ.Κ

0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ