Το 4ο Φεστιβάλ Τέχνης «Νίκος Σκεπετζής», σε συνεργασία µε την γκαλερί «Μορφές», παρουσιάζει απο 6 έως 30 Νοεµβρίου, στο Σπίτι του Πολιτισµού, στο Ρέθυµνο, την έκθεση: «Επίδαυρος. Έµψυχες εικόνες µιας προσωπικής εξιστόρησης», µε φωτογραφίες από το φωτογραφικό λεύκωµα του Κωστή Καπελώνη: «Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν, Επίδαυρος 1985-1998» και ένα ξεχωριστό αφιέρωµα στον Νίκο Αλεξίου, µε σκηνικά και κοστούµια του για την Μήδεια του Θεάτρου Τέχνης στην Επίδαυρο, από το προσωπικό αρχείο του Κωστή Καπελώνη.
Την περιπέτεια ενός γοητευτικού ταξιδιού του Θεάτρου Τέχνης και των ανθρώπων του για δεκατέσσερα συνεχή καλοκαίρια στην Επίδαυρο, µέσα από φωτογραφικά στιγµιότυπα, αφηγείται το µοναδικό, ιστορικής αξίας λεύκωµα, που δηµιούργησε ο σκηνοθέτης και διευθυντής της δραµατικής σχολής του Θεάτρου Τέχνης Κωστής Καπελώνης.
Με τρυφερή και παιγνιώδη διάθεση, αλλά και την επίγνωση της καταγραφής ενός ντοκουµέντου, ο Κωστής Καπελώνης, για χρόνια ηθοποιός και βοηθός σκηνοθέτης σ’ εκείνες τις παραστάσεις, αποτύπωσε ως ερασιτέχνης φωτογράφος στιγµές και πρόσωπα σε πρόβες, παρασκήνια, καµαρίνια, διαλείµµατα, παραστάσεις, τους ηθοποιούς εκτός σκηνής, στην ταβέρνα του Λεωνίδα, στη θάλασσα ή στην ντίσκο “Καπάκι”, αναδεικνύοντας µέσα από µαυρόασπρα φιλµς την αγωνία και την αναµονή, τη ραστώνη, τη δοκιµασία, τον µόχθο, τη χαρά και την ένταση µιας διαδροµής ανθρώπων που µένουν έτσι στη µνήµη και την Ιστορία.
Πρόκειται για µια σειρά φωτογραφιών, βαθιά υπόκλιση σε έναν ολόκληρο, άγνωστο και αφανέρωτο κόσµο που λάµπει µέσα στα ασπρόµαυρα καρέ αναδίδοντας οµορφιά κι ορµή. Ένα πλήθος από «έµψυχες» εικόνες, όπου υπερέχει το συναισθηµατικό φορτίο.
Ο Νίκος Αλεξίου παράλληλα µε το τεράστιο εικαστικό του έργο ασχολήθηκε επιλεκτικά µε τη σκηνογραφία, κυρίως µε θιάσους και σκηνοθέτες, µε τους οποίους είχε προσωπική σχέση. Η πρώτη του συνεργασία µε το Θέατρο Τεχνης ήταν στην
«Μήδεια» του Ευριπίδη στην Επίδαυρο, µε σκηνοθέτη τον Γιώργο Λαζάνη, το 1995.
Η τελευταία του σκηνογραφία έµελλε να είναι στην παράσταση του Θεάτρου Τέχνης,
«Ταξιδεύοντας µε τον ΠΑΟΚ», σε σκηνοθεσία Κωστή Καπελώνη, το 2011.
Η πρώτη συνεργασία του Νίκου Αλεξίου µε τον Κωστή Καπελώνη ήταν το 1998 στο Δηµοτικό Θέατρο Ρεθύµνου, στο έργο της Λούλας Αναγνωστάκη «Ο Ήχος του όπλου». Έκτοτε η συνεργασία τους ήταν τακτική, σε παραστάσεις του Θεάτρου Τέχνης, του ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης και του ΚΘΒΕ. Μάλιστα το 2002 ίδρυσαν µαζί τον θίασο «Θ όπως Θέατρο» και δηµιούργησαν το έργο «Παραµύθι από χαρτί». Για την παράσταση αυτή τους απονεµήθηκε, από την Ένωση Κριτικών, το Βραβείο Δραµατουργίας «Κάρολος Κουν» 2002.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ:
Επιµέλεια: Κωστής Καπελώνης – Χρυσούλα Σκεπετζή
Διάρκεια έκθεσης: 6 έως 30 Νοεµβρίου, στο ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
Ώρες επισκέψεων για το κοινό: Καθηµερινά 6:30-9:30µµ
Πρωινές επισκέψεις σχολείων µε ραντεβού
Επικοινωνία:
Χαρά Μαρκουλάκη, τηλ. 6972030513, 12:00-14:00
ΝΙΚΟΣ ΑΛΕΞΙΟΥ
Ο Νίκος Αλεξίου γεννήθηκε στο Ρέθυμνο το 1960.
Σπούδασε πρώτα στην Akademie der Bildeden Kunste της Βιέννης (1982-1983), και μετά στην ΑΣΚΤ της Αθήνας, στο εργαστήριο χαρακτικής του Κ. Γραμματόπουλου.
Η πρώτη ατομική του έκθεση (1985, Δεσμός) με συνθέσεις από φυσικά υλικά (πέτρα, ξύλο, λάσπη κλπ.) ήταν αποτέλεσμα των αναζητήσεών του γύρω από τις πρωταρχικές ανθρώπινες κατασκευές.
Καθώς η δουλειά του εξελίσσεται, το ενδιαφέρον του στρέφεται προς τα φυσικά φαινόμενα, κυρίως προς την κίνηση και τις αντανακλάσεις του φωτός, την ανάλυση των φωτεινών ακτίνων και την προβολή των ιριδισμών πάνω σε διάφορες επιφάνειες ή στο νερό.
Δημιουργεί εγκαταστάσεις με δαντελωτές γεωμετρικές κατασκευές από καλάμι ή από χαρτί σε ποικίλες διαστάσεις, που κτίζουν ρευστούς και ποιητικούς χώρους, συχνά με συμβολικές προεκτάσεις.
Η τέχνη του εμπεριέχει αναφορές στην παράδοση ή στο ιστορικό παρελθόν, με μια εντυπωσιακή ποικιλία μέσων, από τις εύθραυστες χειροτεχνικές κατασκευές μέχρι την προηγμένη τεχνολογία.
Από το 2003 ασχολήθηκε επισταμένα με θέματα και μοτίβα από την Ιερά Μονή Ιβήρων του Αγίου Όρους, την οποία επισκεπτόταν συχνά. Κατόρθωσε να εκφράσει το μυστικιστικό στοιχείο και τον πλούτο της θρησκευτικής αρχιτεκτονικής με πολυσύνθετα μέσα, αλλά και με μια διάθεση στοχασμού και περισυλλογής.
Εκπροσώπησε την Ελλάδα στην 23η Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας (2005), καθώς και στην 52η Μπιενάλε της Βενετίας (2007), με το πολυσυζητημένο έργο του The End, μια μεγάλη εγκατάσταση εμπνευσμένη από τo ψηφιδωτό δάπεδο του Καθολικού της Μονής Ιβήρων.
Μια περιληπτική εκδοχή του έργου, με ψηφιακά επεξεργασμένες αποτυπώσεις του ίδιου ψηφιδωτού, εκτέθηκε παράλληλα στην Αθήνα και στο Μόναχο.
Με ανάλογο τρόπο, σε ψηφιακές εκτυπώσεις μεγάλων διαστάσεων, παρουσιάστηκε και ο χώρος της Πλατείας και της Βασιλικής του Αγίου Μάρκου της Βενετίας, το 2010, σαν δεύτερη φάση της ίδιας πορείας.
Παράλληλα με την εικαστική του δουλειά, σκηνογράφησε πλήθος θεατρικών παραστάσεων, κυρίως στην Ελλάδα. Συνεργάστηκε με τη χοροθεατρική «Ομάδα Εδάφους» του Δημήτρη Παπαϊωάννου και με πολλούς σημαντικούς θιάσους.
Υπήρξε επίσης συλλέκτης έργων σύγχρονης τέχνης.
Μέχρι τον πρόωρο θάνατό του (Αθήνα, 2011), είχε παρουσιάσει το έργο του σε πάνω από 15 ατομικές εκθέσεις και σε πολλές ομαδικές, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
ΚΩΣΤΗΣ ΚΑΠΕΛΩΝΗΣ
Ο Κωστής Καπελώνης γεννήθηκε στο Ρέθυμνο το 1952.
Σπούδασε Μαθηματικά στο Πανεπιστημίο Αθηνών (αποφοίτησε το 1976) και Θέατρο στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Tέχνης Kαρόλου Kουν (αποφοίτησε το 1981).
Έχει εργαστεί, ως επί το πλείστον, στο Θέατρο Tέχνης ως ηθοποιός, σκηνοθέτης, σχεδιαστής φωτισμών κα.
Το 1998 Kαλλιτεχνικός Διευθυντής του ΔHΠEΘE Kρήτης.
Το 2000-2001 υπηρέτησε στο Kρατικό Θέατρο Bορείου Eλλάδος, ως σκηνοθέτης, σύμβουλος της καλλιτεχνικής διεύθυνσης και καθηγητής της Δραματικής σχολής.
Tο 2002 ίδρυσε τον θίασο “Θ όπως Θέατρο”, όπου ανέβασε τρεις παραστάσεις. Για την παράσταση «Παραμύθι από Χαρτί» βραβεύτηκε από την Ένωση κριτικών, με το βραβείο Δραματουργίας «Κάρολος Κουν» 2002.
Ως ηθοποιός έλαβε μέρος, από το 1979, σε 50 και πλέον παραστάσεις του Θεάτρου Tέχνης (σε σκηνοθεσίες των Kαρόλου Kουν, Γιώργου Λαζάνη, Mίμη Kουγιουμτζή, Διαγόρα Χρονόπουλου).
Παράλληλα σε πολλές παραστάσεις ήταν βοηθός των Γ. Λαζάνη και Μ. Κουγιουμτζή.
Έχει σκηνοθετήσει από το 1994 (στο Θέατρο Τέχνης και αλλού) 55 παραστάσεις, [σε έργα Σαίξπηρ, Τσέχωφ, Ίψεν, Στρίντμπεργκ, Λόρκα, Ιονέσκο, Μπέκετ, Μίλλερ, Κοκτώ, Μπέρνχαρντ, Σουρή, Βιζυηνού, Παπαδιαμάντη, Ξενόπουλου, Αναγνωστάκη, Σεβαστίκογλου, Μέντη, Μπουλώτη, Βέλτσου κα.]
Διασκεύασε για το Θέατρο αφηγηματικά ή θεατρικά κείμενα, για παραστάσεις που σκηνοθέτησε· [“Τρικυμία” του Σαίξπηρ, “Το Αμάρτημα της Μητρός μου” του Βιζυηνού, “Παραμύθι από Χαρτί“ (βραβείο δραματουργίας Κ. Κουν, 2003), “Ο Λιόντας”, “Όλιβερ Τουίστ”, “Η Ζωή είναι Ωραία” (από Διηγήματα του Τσέχωφ) κα.]
Έχει σκηνοθετήσει τις μικρού μήκους ταινίες: «Η Βόλτα», για την έκθεση «Οδός Μελίνας Μερκούρη», στο Μουσείο Μπενάκη, (2014) και «Χειρώναξ Άγγελος», ένα φιλμ για τον Νίκο Αλεξίου (Συμμετοχή στο 5ο Φεστιβάλ Ψηφιακού Κινηματογράφου Αθήνας, 2015).
Από το 1981 διδάσκει σε Δραματικές Σχολές, σεμινάρια κα. (Θεάτρο Tέχνης, Kρατικό Θεάτρο Bορείου Eλλάδος, Ίασμος, Δήλος,) και στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ.
Συμμετείχε στην ταινία μικρού μήκους, “Νειλώ”, του Τάσου Μπουλμέτη, (1979).
Έχει παίξει σε θεατρικά έργα στο ραδιόφωνο…
Συμμετείχε, ως ηθοποιός, σε λίγες σειρές στην τηλεόραση.
Έχει γράψει και έχουν εκδοθεί, από το 1997, ποιήματα με φωτογραφίες, ένα δοκίμιο, μία νουβέλα, ένα φωτογραφικό λεύκωμα “Επίδαυρος 1985-1998”.
Έχει εκθέσει φωτογραφίες…
Στίχοι του έγιναν τραγούδια από τον Σταύρο Σιόλα…
