Από την πρώτη στιγμή που η κυβέρνηση ανακοίνωσε την περιβόητη κατάργηση της ρήτρας αναπροσαρμογής, με στόχο να ελαφρυνθούν τα νοικοκυριά από τους υπέρογκους λογαριασμούς ρεύματος, μέχρι και σήμερα, που πλέον οι πάροχοι Ενέργειας ανακοινώνουν τις αναπροσαρμογές στην τιμή του ρεύματος, αποκαλύπτεται η άθλια συμπαιγνία κυβέρνησης - εταιρειών της Ενέργειας σε βάρος των λαϊκών νοικοκυριών, που συνεχίζουν να πληρώνουν πανάκριβα το ηλεκτρικό ρεύμα, ανεξάρτητα με το πώς βαφτίζεται κάθε φορά το χαράτσωμά τους.
ΚΟΡΟΪΔΙΑ ΠΡΩΤΗ: Η κατάργηση της ρήτρας αναπροσαρμογής. Με το που εξαγγέλθηκε αυτό το μέτρο, οι εταιρείες ανακοίνωσαν ταυτόχρονα τις νέες χρώσεις, όπου σε κάποιες περιπτώσεις οι αυξήσεις φτάνουν ακόμα και το 900%. Έτσι, από εκεί που χρέωναν 0,06 την κιλοβατώρα, τώρα χρεώνουν 0,55 και παραπάνω, ενσωματώνοντας τη ρήτρα στα τιμολόγια. Εδώ υπάρχει η μόνιμη ρήτρα, που πληρώνει πανάκριβα ο λαός και δεν είναι άλλη από την απελευθέρωση της αγοράς Ενέργειας και τη στρατηγική της πράσινης μετάβασης.
ΚΟΡΟΪΔΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ: Το πλαφόν έως πέντε ευρώ στις πάγιες χρεώσεις. Με το που ψηφίστηκε αυτή η νομοθετική ρύθμιση, οι εταιρείες που είχαν βάλει πάγιο πάνω από 5 ευρώ, ανακοίνωσαν νέες αυξημένες χρεώσεις στα τιμολόγια για να ενσωματώσουν σε αυτά και τις πάγιες. Όσες είχαν ανακοινώσει μικρότερο πάγιο από τα 5 ευρώ, απλά το ανέβασαν σ' αυτό το ύψος. Μόνο που οι καταναλωτές είδαν μετά την πρώτη αύξηση ένα νέο καπέλο, μέσα σε λίγες μέρες.
ΚΟΡΟΪΔΙΑ ΤΡΙΤΗ: Οι λεονταρισμοί ΡΑΕ - κυβέρνησης για τις παραπλανητικές μεθόδους των εταιρειών, επειδή παρουσιάζουν στις διαφημίσεις τους την επιδότηση της κυβέρνησης των 0,377 ευρώ ανά κιλοβατώρα ως δική τους εμπορική πολιτική. Ακόμα κι αν ξεπεράσουμε το γεγονός ότι η μεγαλύτερη παραπλάνηση προέρχεται από την ίδια την κυβέρνηση, που μιλά για ανακούφιση των νοικοκυριών από την κατάργηση της ρήτρας και το πλαφόν στο πάγιο, η ουσία παραμένει ίδια: Τίποτα απολύτως δεν πρόκειται να αλλάξει για τον λαό, αν οι εταιρείες αφαιρέσουν την παραπλάνηση από τις διαφημίσεις τους. Μήπως θα πληρώνουν τα νοικοκυριά φτηνότερο ρεύμα; Όχι βέβαια. Ο λογαριασμός θα είναι ο ίδιος. Κι επειδή οι κυβερνητικοί και δημοσιογραφικοί φωστήρες λένε ότι «έχει σημασία να μην υπάρχει παραπλάνηση για να ξέρουμε ποιον πάροχο θα επιλέξουμε», ας ρίξουν μια ματιά στις χρεώσεις όλων των προμηθευτών, για να διαπιστώσουν ότι οι διαφορές στην τιμολόγηση είναι από τίποτα έως ελάχιστες. Αρά, η συγκεκριμένη ρύθμιση περισσότερο αφορά τους ανταγωνισμούς μεταξύ των παρόχων για την απόσπαση μεριδίου στην αγορά, παρά τα λαϊκά νοικοκυριά που ακουμπάνε κάθε μήνα στο ταμείο το αντίτιμο των εκτοξευμένων λογαριασμών.
ΚΟΡΟΪΔΙΑ ΤΕΤΑΡΤΗ και μεγαλύτερη: Οι ισχυρισμοί ότι η επιδότηση των 0,377 ευρώ ανά κιλοβατώρα αποτελεί ουσιαστική ελάφρυνση και ότι απορροφά το 90% των συνολικών αυξήσεων. Πέρα από την καραμπινάτη λαθροχειρία, μιας και τα νούμερα δεν βγαίνουν, υπάρχει κάτι πιο σοβαρό: Οι επιδοτήσεις της κυβέρνησης είναι χρήματα από τον κρατικό προϋπολογισμό, δηλαδή, του ίδιου του κοσμάκη, που έχει πληρώσει με την άμεση και έμμεση φορολογία, αλλά και με όλους τους πράσινους φόρους που έχουν επιβληθεί στους λογαριασμούς ρεύματος. Άρα, η κυβέρνηση δεν επιδοτεί τα νοικοκυριά, αλλά με τα χρήματα των νοικοκυριών επιδοτεί τους προμηθευτές Ενέργειας, αφού εξαιτίας των υπέρογκων λογαριασμών θα διογκώνονταν οι οφειλές προς αυτούς. Και βέβαια, αυτές οι επιδοτήσεις, εκτός του ότι εφαρμόζονται σε αυξημένες ούτως ή άλλως τιμές σε σχέση με πριν από λίγους μήνες, δεν ακουμπούν ούτε στο ελάχιστο τις αιτίες της ενεργειακής ακρίβειας, που θα συνεχίσει να αυξάνει ολοένα και περισσότερο.
Η κοροϊδία λοιπόν ξεπερνάνε κάθε προηγούμενο, σε συνθήκες γενικευμένης ακρίβειας, που ξεκίνησε βέβαια πολύ πριν τον πόλεμο στην Ουκρανία, τον οποίο επικαλούνται τώρα για να παρουσιάσουν ως εισαγόμενα τα καπέλα στους λογαριασμούς. Αποδεικνύεται ότι στα όρια των αντοχών της οικονομίας του κεφαλαίου, της πράσινης ανάπτυξης για τα κέρδη του και της απελευθέρωσης της Ενέργειας, καμιά ανακούφιση δεν μπορεί να υπάρξει για τον κοσμάκη, παρά μόνο μέτρα ανακύκλωσης της φτώχειας του, για να θωρακίζονται τα μονοπώλια της Ενέργειας. Τα κέρδη τους είναι τα μοναδικά που απελευθερώνει η στρατηγική της ΕΈ και των κυβερνήσεών της, φυλακίζοντας τον λαό στην ενεργειακή φτώχεια.
Μόνο σε σύγκρουση με αυτήν τη στρατηγική, διεκδικώντας κατάργηση των φόρων σε καύσιμα και προϊόντα πλατιάς κατανάλωσης, ρεύμα φτηνό για τον λαό, αυξήσεις μισθών, μπορεί ο λαός να πάρει ανάσα. Μόνο με τις πηγές και τις υποδομές της Ενέργειας κοινωνική ιδιοκτησία, με την αξιοποίηση όλων των διαθέσιμων πηγών στο ενεργειακό μείγμα, με μέτρα προστασίας του περιβάλλοντος και σύγχρονα εργασιακά δικαιώματα, μπορεί η Ενέργεια να είναι κοινωνικό αγαθό, στην υπηρεσία των αναγκών και της ευημερίας του λαού.
Στέλιος Αλεξάκης
μέλος του ΤΓ Ρεθύμνου του ΚΚΕ
