Ραπτάκης Γιώργης (Αμιράς Άνω Βιάννου)
Έπεσε κάτω, το' πιασα, γέλιο 'πο χείλη, ξένα
και το 'δωσα να μη κρατώ ότι δεν ειν' εμένα.
Στεφανάκη Φυλαχτή (Αθήνα)
Μπορεί χειμώνας να 'ρθενε, μα δεν εργώ πουλί μου
γιατί κεντάς τα λιόφουντα τσ' αγάπης στη κορφή σου.
Ζούλη Αγγελική (Ασκύφου Σφακίων)
Εγώ 'μαι που σ' ακλούθουνα 'πο πίσω, βήμα βήμα
μέχρι που σ' είδα κι' έστεκες και μ' άνοιγες, το μνήμα.
Βεργετάκη Κατερίνα (Βόλος)
Το δάκρυ τρέχει ποταμός στα μάγουλα μου πάνω
και παρασέρνει τα κλάδια τσ΄ελπίδας και τα χάνω.
Μεσσαριτάκη Λίτσα (Ηράκλειο)
Τα μαύρα, άσπρα τα θωρρώ, στα γκρίζα δίνω χρώμα
και στη ζωή μπροστά κοιτώ γι' αυτό αντέχω ακόμα.
Μηντιλάκη Μαρία (Χανιά)
Ποιο μόνη τα Χριστούγεννα δεν έννοιωσα ποτέ μου
γι' αυτό μη λες για θαύματα, μεγαλοδύναμέ μου.
Μπακιρτζής Δημήτρης-Τζανιδοδημήτρης (Πεμόνια Αποκορώνου)
Λεθρεπιβάτης του σεβντά κατάντησα κοντά σου
παράνομα να πορπατώ στσι στράτες τσι καρδιάς σου.
Κουκλινός Αντώνης (Ασήμι Ηρακλείου)
Στο βροχερό το πρωινό εβγήκενε η σκέψη
σπόρο τσ΄αγάπης στην αυλή για σένα να φυτέψει.
Κουτσελάκης Αντώνης-Νέλος (Ιεράπετρα)
Λατρεύω τη, τη μοναξιά,τόσο που τσι φωνάζω
έλα κοντά μου κι' ας πονώ, μα γνώμη δεν αλλάζω.
Παπαδάκη Κωσταντίνα (Μεγαλόπολη Αρκαδίας)
Κουρσάρος είσαι τσι καρδιάς και όλο τη ληστεύεις
λάφυρο την αγάπη τζη, πέρνεις κι' απόης, φεύγεις.
Zουρμπάκης Γιώργος (Ρέθυμνο)
Ήρθανε χαλεποί καιροί, Ελλάδα μου καυμένη
εγκληματίες και ληστές και δανειστές και ξένοι.
Γεωργιλαδάκη Μάρω (Αθήνα)
Ψηλό βουνό τα βάσανα, μα 'γω αετού 'χω μοιάσει
που σκίζει αέρα το βουνό, 'πο πάνω να περάσει.
Παλαμιανάκης Γιώργης (Ηράκλειο)
Εργάτης ειμ΄ακούραστος, φως μου στον έρωντα σου
και θα ποτίζω με χαρές αιώνια τη καρδιά σου.
Σακαδάκης Μιχάλης (Ιεράπετρα)
Συνήθισα στα βάσανα στον πόνο και στο δάκρυ
και ΄δα παντίχνω τη χαρά και τη πετώ στην άκρη.
Περάκης Αντώνης (Ηράκλειο)
Οσά ντη μέρα που βροντά κι' απού στεμό δεν έχει
κι' οσά τ' ακάνιαστο* πουλί, η μοίρα με ξετρέχει.
ακάνιαστο=πουλί που μόλις βγήκε από το αυγό
Σουργιάς Γιάννης (Ιεράπετρα)
Χτυπά την πόρτα μου η χαρά και τσ' άνοιξε ο πόνος
και τση 'πε φύγε από 'δω γιατί δεν είμαι μόνος.
Σαρρής Γιώργης (Αλφά)
Πράμα δεν εκαζάντισα σεβντά 'πο τα καλά σου
κι' ας έχει όλη μου η ζωή, διαβεί στο ν-ταραχτά σου.
Βίκτωρας -Ξενιτεμένος (Αμάρι)
Το θάνατο που κέρασες τον ήπια άσπρο πάτο
σε λεπτομέρειες δε θα μπω, προχώρα παρά κάτω.
Μπούτζουκα Μαρία (Σχολή Ασωμάτων Ρεθύμνης)
Η νύχτα απόψε σ΄έφερε στ΄ονείρου μου τη ζάλη
και ξύπνησα και έννοιωσα τη μυρωδιά σου πάλι.
Νικολουδάκης Βασίλης (Ρέθυμνο)
Κουράστηκα πολλώ λογιώ, κάντε ησυχία τώρα
μοιάζω ηλιόλουστος καιρός προτού ξεσπάσει η μπόρα.
Μουλουδάκης Γιώργης (Αλόιδες Μυλοποτάμου)
Αμοναχή τζη διάλεξε του χωρισμού το δρόμο
κι' εδά σηκώνει βάσανα πάρα πολλά στον ώμο.
Καλλέργης Γ.Κωστής Κ.Ι.Γ.Κ.(Λούτρα Ρεθύμνης)
Όντε περνά απ' το στενό, ο νους μου κάνει στάση
και η καρδιά καταχτυπά, τάξε πως θα μου σπάσει.
Σηφάκης Γιώργης -Σιμισακογιώργης (Ρέθυμνο)
Χαρά σ΄συτό τον άθρωπο που 'χει δική του γνώμη
και όντε κάνει σφάλματα ζητά και μια συγνώμη.
Σκουντριδάκης Σήφης (Κουρνάς Αποκορώνου)
Πολλές φορές η μοίρα μου, τα ήντα δε μου κάνει
τα δυό πόδια με μάνιτα σ' ένα στιβάνι βάνει.
Σηφάκης Λευτέρης (Αθήνα)
Τζουγκροβορέ και θύελλα βροντά, αστράφτει ,βρέχει
μα η καρδιά μου για γαμπά την αγκαλιά τζη, έχει.
Πολιτάκη Χαρούλα (Κάλυβος Μυλοποτάμου)
Τση φύσης απαράβατος είναι αυτός κανόνας
μέσα στου χρόνου τσ' εποχές είναι και ο χειμώνας.
Σπυριδάκης Μιχάλης ('Αγιοι Δέκα Μεσσαράς)
Με χαστουκίζεις συνεχώς μοίρα μα δε θα βάλω
τα μαύρα και το μάγουλο δε στο γυρνώ το άλλο.
Χατζόπουλος Ι.Δημήτριος (Λείβαδος Ρεθύμνης)
Μα ήντα νόημα να βρω στη ζήση των αθρώπω
να στέσουν τον καταλυμό δεν ήμαθαν τον τρόπο.
Λιονής Γιάννης (Ατσιπόπουλο Ρεθύμνης)
Γυναίκα στένει τη ζωή κι' ο άντρας τη στολίζει
μα πρέπει ναν' κι' οι δυό μαζί για να μοσκομυρίζει.
Αλεβυζάκη Ειρήνη (Αλώνες Ρεθύμνης)
Σαν το πουλί η αγάπη μου μες στα δεντρά κουρνιάζει
κάθε που βρέχει να μπορεί τον πόνο ν' αγκαλιάζει.
Φανουράκης Ηλίας-Κουρσάρος (Άγιοι Δέκα Μεσσαράς)
Στο νού μου έχω καταχνιά στη σκέψη μου χιονίζει
και στη καρδιά μου η μοναξά, κάστρα του πόνου, χτίζει.
Κιουρτσιδάκη Νίκη (Μετόχια Ρεθύμνης)
Πολλές φορές φαντάζομαι πως θα 'θελα να ζήσω
και στη πραγματικότητα, φοβούμαι να γυρίσω.
Λεώνης Γιάννης (Αθήνα)
Κάνω τη σκέψη μου άρμενο, τη πεθυμιά μου ρότα
στσι τόπους απού σμίγαμε, θύμησες ν' ανταμώσω.
Στ' ακροθαλάσσι τσ' ερωθιάς τσι νιότη μας τα πρώτα
θαλασσοκόρη του Σεβάχ να σ' αποκαμαρώσω.
Στ΄ακροθαλάσσι του έρωντα, θύμησες, γελοκλαίνε
τα δάκρυα ντως χρυσάρμενα ξανοίγω ν' αργοπλένε.
Αναστορούμαι του καιρού τσι νιότης τα χαμένα
γυαλο, γυαλό ξομπλιάζαμε τα σ' αγαπώ στο κύμα.
Σ΄ένα φεγγάρι χάσικο τα' χαμε χρεωμένα
και πόμειναν οι θύμησες στο γιάντα και στο, κρίμα.
Λεουνάκης Νεκτάριος (Συρίλι Χανιά)
Απ' τ' αετού την ποριξιά και τη βολή τ' ανέμου
πέρασε ο νιός συργουλευτά κι' έδειξε η πληγή του.
Παραχωστά ξαπόστασε, σε ριζιμιό χαράκι
ήπιε το δάκρυ του βουνού κι' έπλεξε τη σιωπή του.
Στη δροσινάδα τση κορφής με του βοριά τα νέφη
κι' ένα μικιό παράπονο να σκεπαστουν οι κάμποι.
Απ' ώρας κι' αναντράνισε του ήλιου βαροφάνει
κι' αλάργιεψε τσ' αχτίνες του στου φαραγγιού τα βάθη.
Μιλεί του τ' αετόπουλο και σιέται η μαδάρα.
Ξένε, μακέλευε τσ' οχθρούς, κανάκιζε τσι φίλους.
Μοσκομυρίζει η εμιλιά κι' ο νιος σέρνει γινάτι
ν΄αποντερέψει το βουνό πριν αποδιαφωτίσει.
Αβάτζαρε του τ' όνειρο κι' έφεξε να κινήσει
οθέ ντου νότου τη στραθιά το κόσμο ν' ανταμώσει.
Στο μεροβίγλι που δειπνούν οι τέσσερις ανέμοι
κι' οι στρατολάτες τσι χαράς ορθάνοιχτες προσμένουν.
Βοτζάκη Κατερίνα (Ρέθυμνο)
Έγυρα και τα μάθια μου κλείσανε και τ' ονείρου
ήρθαν τα πριγκιπόπουλα 'πο μένα γύρου, γύρου.
και λέει ο ένας, ποια ειν' αυτή και και πως γλυκά κοιμάτε
σιγά σιγά να κάνετε, να μη μου τη ξυπνάτε.
Και λέει ο άλλος 'ντα όνειρο, εδά κοντό να βλέπει
έχει στον ύπνο τζη χαρά, καημό γη μόνο, πρέπει.
Κοιμήθηκε χαρούμενη γη ήτο πικραμένη
πρίγκιπες του παραμυθιού και 'κείνη περιμένει.
Άρχοντα ήντα να κάνουμε, ρωτούν το πλιά μεγάλο,
λέω να τη ξυπνήσουμε, εδά, το δίχως άλλο.
Να μπούμε ούλοι στη σειρά με 'κείνη διαλεώνα
κι' α'δε διαλέξει δίκαια θα κάνουμεν αγώνα.
Γη με μπιστόλια, γη σπαθιά και όποιος δε μισέψει
την όμορφη στο πλάι ντου, αρχόντισσα θα στέψει.
Και πάνω που κυλιούντανε, σωμάτωτοι στο χώμα
ξύπνησα κι' ήτο όνειρο και 'να ακόμη ψώμα..
Το επόμενο μας θέμα είναι σατυρικό και το μεθεπόμενο σέρνω (δηλαδή τραβώ βάσανα ).
Τα τηλέφωνα επικοινωνίας είναι 6977185491 6981572714.
