Μουλουδάκης Γιάννης ( Αθήνα )
Αναστενάζω και πολλοί, ρωτούν εμέ ίντα ‘χω
μα να ‘θελα να βουβαθούν, λόγω τιμής, καλλιά ‘χω.
Χατζόπουλος .Ι. Δημήτριος ( Λείβαδος Ρεθύμνης )
Καλλιά να φάω και να πιω και να χαροκοπήσω
παρά δίχως ξεφάντωσες ,χάρο ν΄αναντρανίσω.
Λεώνης Γιάννης ( Αθήνα )
Καλλιά ‘χα να τον ξόριζα κι’ ας πάνε όλα στράφι
της μοίρας το γραμματικό, που γράφει και ξεγράφει.
Σπυριδάκης Μιχάλης (Άγιοι Δέκα Μεσσαρά Ηρακλείου)
Απ’ τα ψηλότερα γκρεμνά έχω καλλιά να πέσω
απ΄το να ζήσω άτιμα, κομπόδεμα να δέσω.
Ψαθόπουλος Λεωνίδας ( Αθήνα )
Καλλιά να παίξω μαχαιριές μες στης καρδιάς τα βάθη
όντ’ υποφέρει και πονεί από τση ζήσης , λάθη.
Λεουνάκης Νεκτάριος ( Συρίλι Χανιά )
Είχα χαρές στο πλάι σου, μα ‘δα στο μισεμό σου
καλλιά ΄ναι στην σιωπή να ζω, με το παράπονο σου.
Λιονής Γιάννης ( Ατσιπόπουλο Ρέθυμνο )
Ούλου του κόσμου τα καλά να έρθουνε μπροστά μου
καλλιά ‘χω μια καλήν υγειά ως τα γεραματά μου.
Σηφάκης Λευτέρης ( Αθήνα )
Καλλιά ‘ναι μέσα στη ζωή να ‘χω δικό μου νάμι
παρά να φύγω και να λεν’ επήγε αυτός χαράμι.
Πολιτάκη Χαρούλα ( Κάλυβος Μυλοποτάμου )
Καλλιά ‘χω να ‘μαι ταπεινός, σεμνός, μέσα στη ζήση
παρά για μένα άσχημα, άθρωπος να μιλίσει.
Φανουράκης Ηλίας ( Άγιοι Δέκα Γόρτυνα Ηρακλείου )
Καλλιά ‘χα ‘γω να με μισείς παρά να μ΄αγαπήσεις
αφού το βλέπω αδύνατο στσ’ αγκάλες μου να ζήσης.
Χριστίνα Αλεξίου ( Χαλκίδα )
Καλλιά ‘χω να μου ράψουνε, ώστε να ζω το στόμα
παρά στσι συναναστροφές να ξεστομίσω , ψώμα.
Δήμητρα ( Ρέθυμνο )
Τέτοια ζωή με βάσανα καλλιά ‘χα να μου λείπει
μου ‘χουν ριμάξει τη καρδιά του στεναγμού οι χτύποι.
Κιουρτσιδάκη Νίκη (Μετόχια)
Έψαχνες για καλλιά μπαξέ, βιόλα μου να ανθίσεις
τα ξέτελα σου ήτονε, για πάντα να μαδήσεις.
Καλλιά φεγγάρι να χωστείς, παρά χλωμό να βγαίνεις
και τω παραπονιάρηδω το πόνο να συμπαίνεις.
Πρωτογεράκη Μαρία ( Αθήνα )
Αν είναι η αγάπη σου αφορμή στο θάνατο να φτάσω
καλλιά νεκρός,παρά να ‘ρθει, μέρα που θα σε χάσω.
Καρτάκη Ξ. Στέλλα ( Αθήνα )
Καλλιά να ζήσω μοναχή στου αοριού τσι τόπους
παρά σιμά σε δίμουρους και ψεύτικους αθρώπους.
Βολάκος Γρηγόρης ( Αθήνα )
Καλλιά ‘χω με το θάνατο παρά με σένα βιόλα
γιατί πράμα δε μου ‘δωσες κι’ ας μου τα πήρες , όλα.
Βεργετάκη Κατερίνα ( Βόλος )
Καλλιά να θέτω τ΄όνειρα και να ξυπνώ μ’ ελπίδες
παρά να νοιώθω , έρμαιο, μέσα στην καταιγίδα.
Ζαχαριουδάκης Γιάννης ( Γαλιά Ηρακλείου )
Καλλιά μην πεις ότι σκεφτείς, σκέψου προτού μιλίσεις
για δε μπορείς τσι λέξεις σου , οπίσω να γυρίσεις.
Διγαλάκη Ρούλα ( Άγιος Νεκτάριος Χανιά )
Καλλιά ξανά απ’ την αρχή, πάλι να ξεκινήσω
τον έρωτα που γκρέμισες, αλλού να ξαναρχίσω.
Βασιλείου Ελένη -Αστερόσκονη ( Ωρωπός Αθήνα )
Καλλιά να μείνω μοναχή μέχρι να σ΄ανταμώσω
παρά το σώμα, το φιλί σε άλλονε να δώσω.
Μηναδάκη Μαρία ( Ασίτες Ηρακλείου )
Καλλιά να ζω αλάργο σου και να ‘μαι ξεγνοισμένη
παρά κοντά σου δυστυχής και παραπονεμένη.
Μπούτζουκα Μαρία ( Σχολή Ασωμάτων )
Δεν την ορίζω τη καρδιά και ήτονε καλλιά τζη
να σταματήσει εκεινα να , τα κοπελίστικα τζη.
Χωρίσαμε και με ρωτάς πως είμαι και τι κάνω
που ‘χα καλλιά εσένανε ‘πο μένα παραπάνω.
Μουλουδάκης Γιώργης ( Αλόιδες Μυλοποτάμου )
Αλάργο τζη και μοναχός, το ‘χω καλλιά να ζήσω
την αγκαλιά τζη πεθυμώ μέσα να ξεψυχήσω.
Καλλιά τονε μιαν εποχή που ‘μαστε αγαπημένοι
τώρα δε λέμε ούτε γεια, σα να ‘μαστε δυο ξένοι.
Γαριπαντώνης ( Νύβριτος Ζαρός )
Καλύτερα να μ΄αγαπάς ‘πο το ντελικανή σου
γιατί τη πρωτογλέντισα ,βιόλα μου τη ζωή σου.
Γιώργος ( Ρέθυμνο )
Καλλιά ‘χω ‘γω να πορπατώ σε δάση και μαδάρες
παρά να βλέπω γύρω μου, αθρώπους δίχως χάρες.
Βοτζάκη Κατερίνα ( Ρέθυμνο )
Να ‘χα ψυχρό συναίσθημα και μια καρδιά ατσάλι
καλλιά ‘τονε, να μη μπορούν να με πληγώσουν κι΄άλλοι.
Σγουράκης Βασίλης (Παλαιά Ρούματα, Χανιά)
Καλλιά στον μπέτη μαχαιριά παρά να δοκιμάσω
μια μάχη με τον έρωτα που ξέρω πως θα χάσω.
ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΜΑΝΤΙΝΑΔΑΣ ΜΟΥΛΟΥΔΑΚΗ ΓΙΑΝΝΗ
Δεν είναι το φιλότιμο ρούχο να το ‘γοράσεις
μα νε σου το ‘δωκεν ο θιος, σέβου να μη ντο χάσεις.
