Καραπιδάκης Απόστολος ( Ποταμιές Χερσονήσου Ηρακλείου )
Μάθια δε ξανακλείνω μπλιο ,τση φύσης δε φρουκούμαι
όνειρο, πως χωρίζουμε, μη δε όντε κοιμούμαι.
Μηναδάκη Μαρία ( Ασίτες Ηρακλείου )
Τη σκέψη μου ΄χω συντροφιά μαζι και ξενυχτούμε
κι’ α’ κουραστώ ‘γκαλιάζω τη τσι νύχτες και κοιμούμε.
Σγουράκης Βασίλης ( Παλιά Ρούματα Χανιά )
Στ’ όνειρο μόνο ‘γω και ‘συ ,μπορούμε και μιλούμε
γιατί ‘χω τσι καλύτερες , στιγμές όντε κοιμούμαι.
Σταυρουλάκη Νεκταρία ( Λούτρα Ρέθυμνο )
Ακόμα και στο όνειρο τσ΄ώρες απού κοιμούμε
έρχεσαι ‘συ στο πλάι μου και δεν παραπονούμε.
Μπούτζουκα Μαρία ( Σχολή Ασωμάτων Ρέθυμνο )
Κουζούλανε με ο έρωντας και μ’ ανοιχτό το χέρι
κοιμούμαι και παρακαλώ τα’ όνειρο να σε φέρει.
Κοιμούμαι και στο όνειρο γυρεύω τη μορφή σου
σα δε μπορώ στο ξύπνιο μου, να βρίσκομαι μαζί σου.
Βεργετάκη Κατερίνα ( Βόλος )
Τση σκέψης καταπατητής, του νου λαθρεπιβάτης
κι’ όντε κοιμούμαι, γίνεσαι τ’ ονείρου μου διαβάτης.
Πρίντζου Εύα ( Θεσσαλονίκη )
Έχω τα μάθια σφαλιστά, κάνω ότι κοιμούμαι
αφού μόνο στα όνειρα, εσένα δε στερούμαι.
Ψαθόπουλος Λεωνίδας ( Αθήνα )
Κοιμούμαι και αισθάνομαι σαν το μικιό κοπέλι
είναι γλυκιά η αγκάλη τζη, πλιο και από το μέλι.
Σηφάκης Γιώργης –Σιμισακογιώργης ( Ρέθυμνο )
Περνώ, θωρώ, παρατηρώ, σκέφτομαι, συλλογούμαι
αναστορούμαι, θλίβομαι, πλαγιάζω δεν κοιμούμαι.
Μουλουδάκης Γιώργης ( Αλόιδες Μυλοποτάμου )
Έχω τα μάθια ανοιχτά κι΄ όντε κοιμούμαι ακόμη
όμως πολλοί για πάρτη μου , έχουνε άλλοι γνώμη.
Παλαμιανάκης Γιώργης ( Ηράκλειο )
Κοιμήσου κι΄εγώ στέλνω σου, τη σκέψη μου κοντά σου
για να’ ρθει να ξεκουραστεί μέσα στην αγκαλιά σου.
Βοτζάκη Κατερίνα ( Ρέθυμνο )
Κοιμούμαι και στον ύπνο μου, τρυπώνει σα ντο κλέφτη
και του ονείρου η χαρά , σκορπά και χάμε πέφτει.
Γαριπαντώνης ( Νύβριτος Ζαρός )
Όντε κοιμούμαι σε θωρώ κι’ όντε ξυπνώ σε χάνω
ξανακοιμούμαι κι’ έρχεσαι στα βλέφαρα μου απάνω.
Λεουνάκης Νεκτάριος ( Συρίλι Χανιά )
Δεν κάνω άλλα όνειρα, όχι γιατί φοβούμαι
μα έπαψα τσ΄αργαδινές, στην κλίνη να κοιμούμαι.
Μουλουδάκης Γιάννης ( Αθήνα )
Καμνυώ* τα μάθια και πολλοί θαρούνα πως κοιμούμαι
μα γω το γεροντοσεβντά ,απού ‘ χω συλλογούμαι.
Άλλο ‘ναι να καμνεί *κιανείς κι’ άλλο ‘ναι να κοιμάται
άλλο να τονε ταραχάς* κι’ άλλο να τυρανάται.
Καμνώ=κλείνω τα μάτια
Ταραχώ=νευριάζω κάποιον
Χατζόπουλος .Ι.Δημήτριος ( Λείβαδος Ρεθύμνης )
Βαροκοιμούνται οι θεοί με τσοι θεές αντάμα
τσ’ αθρώπους παραιτήσανε να ζούνε τ’ άβγειο δράμα.
Άβγειο=κενό, άδειο
Λιονής Γιάννης ( Ατσιπόπουλο )
Γαλήνη βρίνει ο άθρωπος την ώρα που κοιμάται
γιατί ξεχνά τα βάσανα και δεν τα συλλογάται.
Σηφάκης Λευτέρης ( Αθήνα )
Θέτω κοιμούμαι κι’ όνειρο θωρώ μονάχα ένα
ότι με ‘κείνη π’ αγαπώ έχουμε γίνει , ένα.
Πολιτάκη Χαρούλα ( Κάλυβος Μυλοποτάμου )
Κάθε που θέτω σκέφτομαι, κοιμούμαι, αναστενάζω
όλα στη σκέψη έρχονται, εικόνα και τρομάζω.
Σπυριδάκης Μιχάλης ( Άγιοι Δέκα Μεσσαρά )
Μου λείπει και τα μάθια μου κλειώ τα, να τηνε ιδούνε
τον έχασα τον ύπνο μου, δεν είμαι πως κοιμούμαι.
Λεώνης Γιάννης ( Αθήνα )
Κι’ αν βρω χουζούρι εις τη μια κι’ α’ κοιμηθώ στην άλλη
χίλιες μαζί δεν φτάνουνε της μάνας την αγκάλη.
Κιουρτιδάκη Νίκη ( Μετόχια )
Συρώνουνε τα μάθια μου και τσ’ ώρες που κοιμούμαι
γιατί ‘ρχεσαι στα όνειρα και χάδια διακονούμαι.
Κοιμόμουν και με ξύπνησες ,με μια σου ηλιαχτίδα
αυγή που μ΄ ένα χάδι σου, σκοτώνεις την ελπίδα.
Φανουράκης Ηλίας ( Άγιοι Δέκα Γόρτυνα Ηρακλείου )
Κοιμούμαι κι ‘ σαι όνειρο, ξυπνώ και είσαι σκέψη
κι΄απονομής σου ο λοϊσμός δε λέει να μισέψει.
Δήμητρα ( Ρέθυμνο )
Τον ύπνο μου σταμάτησα καθόλου δεν κοιμούμαι
τα μάθια μου δεν κλείνουνε, όλο σε συλλογούμαι.
Ας ήτανε μια βραδιά τα μάθια μου να κλείσω
Να κοιμηθώ , να γιατρευτώ κι’ ας μην ξαναξυπνήσω.
Το επόμενο μας θέμα είναι η λέξη ΦΙΛΟΤΙΜΟ και η μαθεπόμενη ΔΙΑΚΟΝΟΎΜΑΙ
ΔΙΑΚΟΝΙΑΡΗΣ κλπ.
Στελνετε στα τηλέφωνα 6977185491 6981572714
