Συνολικά το Ευρωμπάσκετ του 2025, που ολοκληρώθηκε πριν λίγες ημέρες, ήταν ιδιαίτερο και γεμάτο εκπλήξεις, πέραν της μεγαλειώδους εμφάνισης του Γιάννη και των άλλων παικτών της εθνικής μας ομάδας. Είχαμε τον πολύ πρόωρο αποκλεισμό των Ισπανών και εν συνεχεία Σέρβων και Γάλλων, ενώ ταυτόχρονα είχαμε τον απόλυτο έλεγχο των παιχνιδιών από τους νικητές του τελικού, Γερμανούς. Αλλά η μεγαλύτερη, όχι αποκάλυψη, αλλά υπενθύμιση, ήταν η συμπεριφορά τούρκων παικτών, τούρκων φιλάθλων και τουρκικών ΜΜΕ. Η συμπεριφορά τους απέναντι στους Έλληνες έδειξε ξεκάθαρα και για μια ακόμα φορά πόσο κομπλεξικός και απολύτως απολίτιστος είναι αυτός ο λαός, τόσο που ακόμα και μεγάλα μπασκετικά τους αστέρια να φέρονται με τον ίδιο άξεστο, ύπουλο και εθνικιστικό τρόπο ισάξιο των Γκρίζων Λύκων, με αποτέλεσμα να αποδειχτεί για μια ακόμα φορά ότι η μόνη δυνατότητα που έχουμε με την Τουρκία ως κρατικής οντότητας να είναι στην καλύτερη περίπτωση μια ομαλή και ισορροπημένη συμβίωση, αλλά πολύ μακριά από προσπάθειες φιλίας και αδελφοσύνης που είναι αδύνατο να υπάρξουν με αυτό το απολυταρχικό μόρφωμα διαρκών εγκλημάτων.
Το πολυπόθητο και βαρύτιμο μετάλλιο για την Ελλάδα ήρθε κυρίως χάρη στην αξιοσύνη, το ταλέντο και τις απίστευτες αθλητικές επιδόσεις ενός υπεραθλητή. Ενός αθλητή-ταλέντου που σπάνια γεννιέται και ακόμα σπανιότερα με σκληρή δουλειά, πίστη και αφοσίωση αναδεικνύει τα χαρίσματά του. Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο πέτυχε το σχεδόν ακατόρθωτο. Ο Γιάννης δεν έπαιζε στην Εθνική ούτε του Γκάλη του 1987, ούτε της χρυσής 12άδας του 2005 των Διαμαντίδη, Σπανούλη, Παπαλουκά και των άλλων αστέρων εκείνης της ομάδας. Η καταλυτική συνεισφορά του Γιάννη στην σημερινή ομάδα οδήγησε την εθνική μας σε μια πολύ μεγάλη επιτυχία, που δεν ήταν ούτε αναμενόμενη ούτε δεδομένη κι εύκολη. Μια πραγματικά αξέχαστη γλυκιά στιγμή για τον Ελληνισμό και την ιστορία του ελληνικού μπάσκετ.
Ο σπουδαίος αυτός αθλητής δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνει αυτό. Να ηγηθεί μιας ομάδας και να την οδηγήσει σε θριάμβους ανέλπιστους. Το ίδιο έκανε στην ομάδα του στο ΝΒΑ την οποία οδήγησε στην κορυφή και στην κατάκτηση του τίτλου μετά από 50 χρόνια! Πρόκειται αποδεδειγμένα πλέον πολλαπλώς ότι ο Γιάννης είναι ένας από τους σπουδαιότερους αθλητές στην ιστορία του μπάσκετ και του αθλητισμού γενικότερα. Και για να κατακτήσεις τον τίτλο αυτό, δε χρειάζονται μόνο σωματικά αλλά και πνευματικά και ψυχικά χαρίσματα και προσόντα.
Και είναι εντυπωσιακό ότι αυτή η κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου είναι για αυτό το παιδί που γεννήθηκε στου Ζωγράφου σε ένα διαμέρισμα μικρότερο των 50 τ.μ. κατά δήλωσή του μετά την νίκη μας στην διεκδίκηση του μεταλλίου, το μεγαλύτερο επίτευγμα της ζωής του. Είναι εντυπωσιακό και συγκινητικό, είναι σχεδόν σοκαριστικό, να το λέει αυτό ένας αστέρας του αμερικανικού πρωταθλήματος μπάσκετ κι ο οποίος μέχρι σήμερα έχει κερδίσει μεταξύ άλλων δύο φορές τον τίτλο του MVP του ΝΒΑ, μία φορά το βραβείο του πολυτιμότερου παίκτη των τελικών, το 2021 συμπεριλήφθηκε στην επετειακή επιλογή των 75 καλύτερων παικτών της ιστορίας του ΝΒΑ, έχει επιλεγεί έξι φορές μέλος του All-Star Game ΝΒΑ και μια φορά MVP των τελικών, το 2021, οπότε και κατέκτησε για πρώτη φορά τον τίτλο του ΝΒΑ, τίτλος που ήταν ο πρώτος της ομάδας του, των Μπακς, όπως προείπαμε μετά από 50 χρόνια! Εδώ η ιστορία θυμίζει Μαραντόνα, πού ήταν η Νάπολη όταν έφτασε ο Μαραντόνα και που την οδήγησε.
Ο Γιάννης ξεχωρίζει γιατί ενώ μπορούσε να αρνηθεί να συμμετέχει στις προσπάθειες της εθνικής όπως το έχουν κάνει άλλοι «άσπροι» Έλληνες δε το έκανε. Γιατί παρόλο που δεν είχε έρθει επιτυχία έως τώρα, επέμενε και δε τα παράτησε. Γιατί ενώ είναι ίσως το μεγαλύτερο μπασκετικό αστέρι του NBA στις ΗΠΑ, ποτέ δε ξεχνά να στηρίζει και να προβάλλει την πατρίδα του. Εσχάτως έχει γίνει γνωστό ότι παροτρύνει και αλλοδαπούς να κάνουν το ίδιο φέρνοντας τα κεφάλαια τους στην χώρα μας, όπως άλλωστε κάνει και ο ίδιος σε σημαντικό βαθμό.
Ο Γιάννης ξεχωρίζει για την απλότητά του, την άδολη αγάπη του για την Ελλάδα, ξεχωρίζει ακόμα και μέσα στον μαγικό κόσμο του ΝΒΑ όντας μέσα στο μειοψηφικό περίπου 20% των παικτών που αγωνίζονται σε αυτό και που δεν έχουν τατουάζ στο σώμα τους. Ξεχωρίζει που παράλληλα είναι πολύτεκνος πατέρας μόλις στα τριάντα του χρόνια, που δε παντρεύτηκε κανένα μοντέλο ή κάποια δημοσιότητα, αλλά μια απλή αθλήτρια, κι η οποία όπως λένε άνθρωποι κοντά στην οικογένεια είναι άριστη μητέρα. Ξεχωρίζει όταν εκφράζει ανοικτά την απέχθειά του προς ένα κράτος, το τουρκικό, που δεν έχει ιστορία, αλλά ποινικό μητρώο. Κυρίως ξεχωρίζει γιατί μπορεί και δακρύζει ακόμα για την πατρίδα του.
Όμως στη ζωή τίποτα δεν γίνεται τυχαία. Και το ότι τα μυαλά του ανθρώπου αυτού δεν ξέφυγαν με έπαρση φεύγοντας από την Ελλάδα οφείλεται σε πολλούς λόγους αλλά κυρίως σε έναν καθοριστικό. Στο ότι μεγάλωσε σε μια αγαπημένη και υγιή οικογένεια, με γονείς δύο καλούς ανθρώπους, με αγάπη μεταξύ τους και με τα πολλά παιδιά τους. Η οικογένεια του Τσαρλς και της Βερόνικα Αντετοκούνμπο, όνομα που στην τοπική διάλεκτο της χώρας καταγωγής τους σημαίνει «το στέμμα που ήρθε από τις μακρινές θάλασσες», ας γίνει πηγή έμπνευσης όχι μόνο για τους Έλληνες, αλλά και όλους εκείνους που καλοπροαίρετα και από πραγματική ανάγκη φτάνουν μετανάστες στην χώρα μας. Οι Αντετοκούνμπο όχι μόνο προσαρμόστηκαν ομαλά και εντάχθηκαν αρμονικά στην κοινωνία, αλλά ακόμα και τα πρώτα δύσκολα χρόνια ακόμα και τότε σέβονταν την νέα τους πατρίδα και την ευγνωμονούσαν με κάθε τρόπο. Ας μάθουμε και ας διδαχτούμε από αυτή τη συνταγή ζωής.
Η όλη συμπεριφορά του Γιάννη εκφράζει με τον καλύτερο τρόπο αυτό που αποκαλούμε ελληνική ψυχή, ελληνικό τρόπος συμπεριφοράς και ψυχοσύνθεσης. Η ιστορία του παιδιού αυτού από τα Σεπόλια της Αθήνας, είναι η απόλυτη ιστορία, πώς ένας άνθρωπος αξιοποιώντας τα χαρίσματά του μπορεί από μια ζωή ανέχειας και στέρησης να φτάσει να κάνει πραγματικότητα τα όνειρά του. Ένα παιδί που με απίστευτα σκληρές προπονήσεις και στερήσεις έφτασε στην κορυφή.
Κι όμως αυτός ο άνθρωπος, από τους πλέον ακριβοπληρωμένους αθλητές του κόσμου, μπορεί και διατηρεί το λαμπερό παιδικό χαμόγελό του που ενίοτε συμπλέκεται με τα δάκρυα χαράς, παραμένοντας απλός, προσγειωμένος, ίσως και ταπεινός. Είναι ξεκάθαρο, και ενάντια στα όνειρα των περισσότερων νέων στην Ελλάδα και το εξωτερικό σήμερα, ότι αυτό το ευλογημένο παιδί πρώτα κυνήγησε το όνειρο και να κάνει δουλειά του αυτό που αγαπούσε από μικρός, να παίζει μπάσκετ, και μετά ήρθαν τα εκατομμύρια. Χρήματα μέρος των οποίων αφειδώς και χωρίς φανφάρες ξοδεύει σε στοχευμένους φιλανθρωπικούς και άλλους κοινωνικούς σκοπούς, μέσω ποικίλλων προγραμμάτων, ιδρυμάτων και συνεργασιών.
Όταν ο Γιάννης σκεπάζει τους ώμους του με την ελληνική σημαία είναι φανερό ότι τον διαπερνά ένα ρίγος και μια συγκίνηση που σπάνια συναντάς σε άνθρωπο. Είναι το ίδιο συναίσθημα που ένιωθε ως μαθητής, όταν, ντυμένος με την παραδοσιακή στολή του ελληνόπουλου και κρατώντας την ελληνική σημαία, συμμετείχε στις εορταστικές μαθητικές παρελάσεις των εθνικών επετείων.
Ο Γιάννης μπορεί να γίνει η καλύτερη πηγή έμπνευσης, δημιουργικότητας, χαράς και θάρρους, για όλα τα ελληνόπουλα που εγκλωβισμένα σε μια εποχή που την χαρακτηρίζει ο προβληματισμός και η ανασφάλεια για το μέλλον, δυσκολεύονται να ονειρευτούν και να τολμήσουν, να δημιουργήσουν και να παλέψουν για ένα καλύτερο αύριο για αυτή την τόσο πλούσια χώρα που την έχουν οδηγήσει πολιτικές και πολιτικοί στο χείλος της αβύσσου και του αφανισμού. Ο Γιάννης μας υπενθυμίζει με την στάση του ότι όσο δύσκολες κι αν είναι οι περιστάσεις για την πατρίδα μας αυτή αξίζει την αγάπη μας, τον σεβασμό μας και γι’ αυτό θα πρέπει να της διοχετεύσουμε ότι καλύτερο έχουμε για την αναγέννησή της και της εκ νέου ενεργούς συμμετοχής της στην πρωτοπορία του ανθρωπιστικού πολιτισμού, των ιδεών, της διεθνιστικής άμιλλας και της παγκόσμιας ειρήνης.
Ο Γιάννης μπορεί να γίνει τώρα και στο μέλλον ο καλύτερος πρεσβευτής της Ελλάδας στην υφήλιο. Και γιατί ο καλύτερος; Γιατί μέχρι σήμερα έχει δείξει ότι δεν τον ενδιαφέρει ούτε το χρήμα, ούτε η δόξα. Τον ενδιαφέρει να είναι αγωνιστής και δουλευτής. Να είναι γνήσιος, ανθρώπινος και ειλικρινής. Να είναι αποτελεσματικός και απλός. Κι αυτά είναι στοιχεία που τον κάνουν πολύτιμο και μοναδικό. Οι τραγικές κυβερνήσεις που μας διοικούν τα τελευταία χρόνια είναι σίγουρο ότι δε πρόκειται να τον αξιοποιήσουν. Ας ελπίσουμε ότι στο μέλλον θα υπάρξει μια δημοκρατική κυβέρνηση που θα στηρίζεται στις αξίες του ελληνισμού: την άδολη αγάπη για την πατρίδα, την ανοιχτή και κοσμοπολίτικη ματιά στον κόσμο, τη ναυτοσύνη και το εμπορικό δαιμόνιο. Μια τέτοια κυβέρνηση θα μπορούσε να αξιοποιήσει τον Γιάννη και τα αδέρφια του σε πολλούς τομείς.
Ο Γιάννης, ο δικός μας Γιάννης, μπορεί και πρέπει να γίνει ο καλύτερος πρεσβευτής της πατρίδας μας στον κόσμο. Αφού το υπουργείο εξωτερικών υπό τον υποκλινόμενο Γεραπετρίτη δεν αφήνει το διπλωματικό σώμα και τους πρέσβεις μας να λειτουργήσουν όπως έχουν εκπαιδευθεί και ορκιστεί, μένει σε μονάδες της Ελλάδας, από τον αθλητικό, επιχειρηματικό, εφοπλιστικό, ακαδημαϊκό και καλλιτεχνικό χώρο να αυτενεργήσουν αναδεικνύοντας μια άλλη Ελλάδα. Την Ελλάδα που όλοι θέλουμε και όλοι, όλος ο απλός λαός, κουβαλάμε μέσα μας. Των αξιών, των ιδεών, της προκοπής και του κάματου.
Ας ευχηθούμε ο Γιάννης να είναι πάντα γεμάτος όνειρα για τον ίδιο, την οικογένεια του, τους δικούς του, τους συμπατριώτες του και την Ελλάδα. Η μεγαλοσύνη, η ποιότητα, το ήθος, η εργατικότητα κι η φιλοπονία αυτού του μεγάλου αθλητή ας αποτελέσουν ζωντανό παράδειγμα για τα νέα παιδιά της πατρίδας μας. Η Ελλάδα έχει ανάγκη από τέτοιους ανθρώπους σήμερα που διπλωματικά και οικονομικά έχει χάσει, ειδικά ως μέρος της καταρρέουσας Ευρώπης, την ισχύ της. Μόνο τέτοιοι άνθρωποι, αυτής της ποιότητας και αυτού του ήθους, μπορούν και επιβάλλεται να μπουν μπροστάρηδες στην αναγέννηση της πατρίδας.
