Η ώρα πλησιάζει και τα μικρά παιδιά αναμένουν,
εκεί, στην εκκλησία του Αγίου Χαραλάμπους, στου Γάλλου,
να ακούσουν τα λόγια του σεβάσμιου ιερέα να ψέλνει :
και καταξίωσον ημάς Δέσποτα μετά παρρησίας ...
Τότε όλα μαζί ,ένα,δύο,τρία,πολλά ή λίγα ,
ξεκινούν για τα αναλόγια των ιεροψαλτών,
για να πουν χείλη και στόματα παιδικά την προσευχή,
την προσευχή του Χριστού Μας ! Το Πάτερ ημών !
Κι είναι αλήθεια ! ότι όλο το εκκλησίασμα αναμένει ,
τις στιγμές, που χαρούμενα προσωπάκια ,με ευλάβεια,
θα αρχίσουν να υμνούν, να δοξολογούν να προσεύχονται,
την προσευχή, που μας δίδαξε ο ίδιος ο Χριστός Μας!
Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά σου,
ελθέτω η βασιλεία σου, γεννηθήτω το θέλημά σου,
χαρά μεγάλη ,αγνότητα, ταπείνωση ,πραότητα ,
ουρανός και η γη, γίνονται ένα ,λάμψεις χαράς!
Ναι, από παιδάκια, τα παιδιά μας, μικροί μαθητές,
μαθητές του Χριστού, που η προσευχή τους φωτίζει,
λέγοντας,ως εν ουρανώ και επί της γης ,
τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον.
Η εκκλησία λάμπει, τα στασίδια και τα αναλόγια,
τα μάτια του κόσμου ,των Αγίων και των αγγέλων
και ο Χριστός και η Παναγία Μητέρα του ,
αγκαλιάζουν τα παιδιά για να γίνουμε και εμείς σαν αυτά.
Και συνεχίζουν : Κι άφες αυτοίς το οφειλήματα ημών,
ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών,ζωγραφίζοντας,
την ομορφιά της ευσπλαχνίας ,τησυγχώρεσης.
λουλούδια της άνοιξης, δάκρυα παιδικά ,χαμόγελα αγάπης.
Κι Άγγελοι δίπλα τους είναι και προσεύχονται μαζί τους
και υμνούν και δοξολογούν και παρακαλούν ταπεινά :
και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν ,
αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.Αμήν.
Και τα παιδιά χαμογελούν φωτισμένα, μικρά προσωπάκια
και ήσυχα κι απλά γυρίζουν κοντά στους γονείς τους,
για να σμίξουν τα χαμόγελα της ψυχής τους ,
να λάμψουν από χαρά Θεού! τα μάτια των γονιών τους
Κύριε και Θεέ μου! φώτισε μας !
