ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
MENOY
ΑΠΟΨΕΙΣ

Με μαντινάδες & όνειρα

0

Οι μαντινάδες και οι στίχοι που στείλατε με τις λέξεις Αρκάδι, λευτεριά, πατρίδα, επανάσταση κλπ...

Λάμπος Κώστας (Πειραιάς)

Ποτέ στ' αλήθεια ορφανό, ίσαμε δα δεν είδα

όσο αυτό π' ορφάνεψε, 'πο Μάνα και Πατρίδα.

 

Αγγέλα (Ηράκλειο)

Στ' Αρκάδι η επανάσταση, με σθένος και ελπίδα

την απαρχή της λευτεριάς, έφερε στην πατρίδα.

 

Αυγουστάκη Χαρά (Ρέθυμνο)

Η λευτεριά κι ο θάνατος, πορεύονται ομάδι

κι ο πόνος, μες τη λύτρωση, φαίνεται μοιάζει χάδι.

 

Λεουνάκης Νεκτάριος (Συρίλι Χανιά)

Τση λευτεριάς το άρωμα, δώρο θεού, σημάδι

που διαλαλεί και διασκορπά, το σήμαντρο  στ΄Αρκάδι.

 

Γύπαρη Κατερίνα (Ασή Γωνιά Αποκορώνου Χανιά)

Πατρίδα μου Ελλάδα μου, θα σε 'χω στο μυαλό μου

θα σε 'χω πάντα φυλαχτό, μαζί με το σταυρό μου.

 

Ζερβουδάκης Προκόπης (Καμπανός  Σελίνου Χανιά)

Τ' Αρκάδι αντιτάχτηκε, για την Ελευθερία

άντρες γυναίκες και παιδιά, εγίνηκαν θυσία.

 

Τζιγκουνάκη Πετρογλάκη Χαρούλα (Τζιτσιφές Αποκορώνου Χανιά)

Ποιος λοϊσμός να το βαστά. πως κέντησεν ομάδι

με τ’ άγιο μοσκολίβανο, μπαρούτι μες στ’ Αρκάδι.

 

Αλυσσανδράκης Γρηγόρης (Κύθηρα)

Στα χίλια οκτακόσια και εξήντα έξε απάνω

η Κρήτη τον ρεζίλεψε και πάλι τον σουλτάνο.

 

Ψαθόπουλος Λεωνίδας (Αθήνα)

Ελλάδα μου πατρίδα μου, χώρα βασανισμένη

από εχθρούς και φίλους σου, εβγήκες προδομένη.

 

Κουτσάκη Χρυσούλα (Αντισκάρι Ηράκλειο)

 Όσο υπάρχει ξαστεργιά κι ήλιου χρυσή αχτίδα

θα να 'χουν τα κοπέλια μας, ελεύθερη Πατρίδα.

 

Κουκλινός Αντώνης (Ασήμι Μονοφατσίου Ηράκλειο)

Μπαρούτι θέλει η λευτεργιά, κ' αντάρτες απ' τη Κρήτη απού ναι η μάνα τ' Αρκαδιού, κόρη του Ψηλορείτη.

 

Στεφανάκης Μιχάλης (Γάλλου Ρέθυμνο)

Αρκάδι σύμβολο τιμής, δόξας κ' ελευθερίας

Ελληνικής αντίστασης και εθελοθυσίας.

 

Νικηφόρος Νικόλαος (Αξός Μυλοποτάμου Ρέθυμνο)

Όλη η γης να διαλυθεί, ο κόσμος να χαλάσει

η ιστορία τ' Αρκαδιού δεν πρόκειται ν' αλλάξει...

Άντρες και γυναικόπαιδα, γεννήκανε θυσία

στ' Αρκάδι και τη γράψανε, χρυσή την ιστορία...

Του Γιαμπουδάκη τ' άρματα, βάλτε στην πρώτη πύλη

να τ' αποκαμαρώνουνε, όλ' οι εχθροί κι φίλοι...


 

Καλλέργης Κωστής-Κ.Ι.Γ.Κ (Λούτρα Ρέθυμνο)

Τη λευτεριά καλέσανε, πατρίδα να διαλέξει

κι εκείνη, εσηκώθηκε, μια σούστα να χορέψει.

 

Λιονής Γιάννης (Ατσιπόπουλο Ρέθυμνο)

Η λευτεριά εβγήκενε απ' την ανδριοσύνη

και στο Αρκάδι το ΄δειξαν οι Κρήτες με ευθύνη...

Θυσία κάμαν τα κορμιά, για την ελευθερία

και δώσαν παραδείγματα, στου κόσμου τα θηρία...

Και δώσανε τη ξαστεριά, μ' αγάπη στην πατρίδα

για τσι καινούργιες μας γενιές., για να  'χουμε ελπίδα...

Αντρίκεια Γιαμπουδοκωστή, πάτησες τη σκαντάλη

και έδωσες την ώθηση μ ΄ελπίδα πιο μεγάλη...

Κι έγινε Κρήτη ξακουστή και το θωρούνε κι' άλλοι

εις τ' Αρκαδιού το κάστρο ντου, να μη βρεθούνε πάλι...

Κι όποιος τολμήσει να  πατεί, τα χώματα τση Κρήτης

θα παίρνει μάθημα γερό, μεσ' απ' τη ψυχή της...

 

 Σηφάκης Γιώργης -Σιμισακογιώργης (Ρέθυμνο)

΄Οποιος χαθεί για λευτεριά, λένε πως δε μ-ποθαίνει

σαν τον αέρα δροσερή, η θύμησή ντου μένει.

 

Παπαδάκη Κωνσταντίνα (Μεγαλόπολη Αρκαδίας)

Του σπόρου μοιάζει η λευτεριά, απού για να φουντώσει

με αίμα θέλει πότισμα, αλλιώς θα μαραζώσει.
 

Λεώνης Γιάννης (Αθήνα)

Μίνωες και σταυραετούς τούτος ο τόπος βγάνει

Κρήτη γεννήτρα τ' Αρκαδιού και του Δασκαλογιάννη.
 

 

Γαριπαντώνης (Νίβρυτος Ζαρός Ηρακλείου)

Φωθιά θα βάλω μια βραδιά στ΄ αγάπης το σοκάκι

να κάμω ανατίναξη ωσά ντο Γιαμπουδάκη.


 

Τζανοδημήτρης Δημήτρης (Γούβες Ηρακλείου)

Πολέμους ήκαμε η Τουρκιά, σε τουτη-νά τη ζήση,

τη λευτεριά κάθε λαού, απίς να καταλύσει...

Μα επά στη Γ-Κρήτη ήβρηχνε, πάντοτες το μπελά τζη

γιάντα να ζούνε λεύτερα, κατέχουν τα παιδιά τζη...

Μπροστάρη σκιας του Αρκαδιού, το-ν Γούμενο βιαστούμε

κι άνε τσ' ακούει τω-ν- Τουρκώ να 'ρθούν να μασ-ε' βρούνε...

 

Καλλιτσουνάκη Γιάννα Ασκύφου Σφακίων Χανιά

Ποιος θα σε σώσει απ' τα δεινά, Ελλάδα μου σαν χώρα.... Που οι χθεσινοί σου ήρωες αγάλματα είναι τώρα.......

 

Βοτζάκη Κατερίνα (Ρέθυμνο)

Μυρίζει μοσκολίβανο στου Αρκαδιού το ν-τόπο

που αναβλύζει απ' τα οστά τω ν-αγιασμένω αθρώπω.

 

Το ιστορικό λάβαρο του Αρκαδιού... (του Γεωργίου Ευαγγ. Αποστολάκη).

Το Λάβαρο το Ιερό θέλω να περιγράψω

μα 'ναι η πένα μου φτωχή Θε μου πως θα τα γράψω...

 Σ' ένα χοντρό άσπρο λινό ήταν σχεδιασμένο

κι απάνω ντου πιτήδεια ήταν ζωγραφισμένο...

Τση Θείας Μεταμόρφωσης το κόνισμα το Άγιο

απού διδε στσ' αγωνιστές δύναμη και κουράγιο...

Στερεωμένο ήτανε σ' ένα ψηλό κοντάρι  

κι όλοι ντως εστηρίζανε στην όψη ντου τα θάρρη...

Μέρες απού σαν γιορτινές ψηλά το εκκρεμούσαν

κι εκείνο να που γιόρταζε ετσά λοής τιμούσαν...

Κείνα τη μέρα γιόρταζαν οι δύο  αρχαγγέλοι

ο Μιχαήλ, ο Γαβριήλ κι ο Γούμενος εντέλει...

Ύψωσα ντο στη δυτική μεριά στο προμαχώνα

κι απάνω ντου ορκίστηκαν κι άρχιξαν τον αγώνα...

Μπροστά ντου ο Δημακόπουλος με τον υπασπιστή ντου

τον Ξάνθη υψώσαν τα σπαθιά, περασπιστές πιστοί ντου...

Τα όπλα παρουσίαζαν ακόμη οι οπλοφόροι

κι εσυγκινούντανε πολύ εκείνος που τσ' εθώρει...

Σα γίνηκε ότι γίνηκε το Λάβαρον εχάθη

και δε εμπόριενε κιανείς που βρίχνεται να μάθει...

Μια μέρα είχαν μάζωξη , ποιοι; ο Μητροπολίτης

παπάδες δημογέροντες στο Ηράκλειο τση Κρήτης...

Ο Γούμενος Νικόδημος του Αρκαδιού κι ακόμη

τρεις καλογέροι που γι αυτούς όλοι καλή χαν γνώμη...

Ήσαν ο Συμεών Γαβράς, Γεράσιμος Πικράκης

και τρίτος ο Παρθένιος και στ' άλλο Κανακάκης...

Πριχού παν' στη Μητρόπολη μπήκαν σ' ένα ντουκιάνι

οι καλογέροι για γκαβέ, ποιος είπε πως δεν κάνει;

Ένας αξιωματικός, Τούρκος την ώρα εκείνη

εμπηκ' μες στο μαγαζί απού σανε κι εκείνοι...

Κι ερώτηξε το καφετζή, πο που 'ναι οι παπάδες

ανήμενε να του κάμουνε σάικα τεμενάδες...

Από τ' Αρκάδι , του πενε ...κι εκείνος το ντελόγο

επήγε στο τραπέζι ντως χωρίς δεύτερο λόγο...

-Πο που 'σαι κάνει του Γαβρά, του λόγου σου , κι εφάνει

πως πλια καλή εντύπωση εκείνος του 'χε κάνει...

-Από τ' Αρκάδι, ο Γαβράς γυρίζει και του κάνει

και εις το νου ντου άρχιξε σκέψεις πρικιές να βάνει...

-Στ' Αρκάδι που πατήσαμε; κι επέξαμε σας μπάλες

μα πάθαμε μα τον Αλλάχ κι εμείς ζημιές μεγάλες...

Ωσαμ' εψες είμαστ' οχτροί μα δα θα φιλιωθούμαι

θα ξανακουβεδιάσουμε και θα ξαναβρεθούμαι...

Και σε καλώ στο σπίτι μου  απού χω ένα ρεγάλο

για να σου κάμω ακριβό σάικα και μεγάλο...

Από το μοναστήρι σας έχω ένα Βαγγέλιο

παρμένο και σας το χρωστώ, του είπενε με γέλιο...

-Ευχαριστώ ειπ΄ο Γαβράς θα ρθω να μου το δώσεις

κι έλεγε από μέσα ντου, κοντό θα με σκοτώσεις;

Εφτάξαν στο κονάκι ντου κι επήγεν ντον στη σάλα

μα ΄νιωθεν ο Γαβράς βαρά τα εδικά ντου ζάλα...

Εις τη χανούμισα ομπρός μιλούσανε ομάδι 

για το μεγάλο πόλεμο που κάνανε στ' Αρκάδι...

Σε μια ολιά σηκώθηκε ο Συμεών να πηαίνει

για δεν εμπόριε σάικα πλιότερο ν' ανημένει...

Ετοτ' ο Τούρκος ήρχιξε να δείχνει τη χαρά ντου

στον ανυπόμονο Γαβρά...και κάνει στην κερά ντου...

-Φέρε απ' τη κασέλα μπρε ότι 'χεις στερεμένο

το ' ταξα να το δώσουμε εδά στον καλεσμένο...

Από τ' Αρκάδι το 'φερα εδά τέσσερα χρόνια

μα θα το δώσω στον παπά να μου θυμάτ' αιώνια...

Δεν περιγράφεται η χαρά κι η έκπληξη συνάμα

του Συμεών σαν έπιασε αυτό το άγιο πράμα...

Είπε ντως χίλια ευχαριστώ γιατ' είχε κάθε λόγο

το στέρεψε στο μπέτι ντου και μίσεψε ντελόγο...

Το Λάβαρο εγιάγειρε στη θέση ντου και πάλι

κι υψώνονταν σαν είχανε επέτειο μεγάλη...

 

(Απόσπασμα  από το βιβλίο << Αρκάδι σύμβολο αυτοθυσίας>>του Γεωργίου Ευαγγ.Αποστολάκη.)

 

0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ