Τούτες τις ώρες,ας προσευχηθούμε,
ας δώσουν τα δάκρυα μας αγάπη,
ας ζητήσουμε συγνώμη,συγχώρεση,έλεος
και ο Θεός Μας, δεν θα μας εγκαταλείψει.
Στις ειδήσεις...και πάλι ! για το θάνατο,
μικροί και μεγάλοι,ψυχές όλοι τους
αριθμοί...σε πρώτη θέση,στο βάθρο...
Στις ειδήσεις...και πάλι ! αισιοδοξία,
φωνές παρήγορες,μετρημένες,
επισημαίνουν, ζητούν,νουθετούν,
καλοί οδηγοί προς όφελος της κοινωνίας.
Και οι γιατροί,ολο το προσωπικό ,μάχεται
για να νικήσει την φοβερή πανδημία,
να σώσει ζωές,να μετριάσει τον πόνο,
εργάτες του καλού στην πρώτη γραμμή.
Στις ειδήσεις...και πάλι ! ο κόσμος,
να μάχεται ,σε κάθε γωνιά,να αναζητά
και σύσσωμη η επιστήμη να ξενυχτά,
να ψάχνει το φάρμακο της λύτρωσης.
Στις ειδήσεις...και πάλι ! φωνές,
κάποιες φωνές παρήγορες ,πατρικές,
να σπέρνουν ελπίδα στην ψυχή μας,
για να συνεχίσουμε να αντέχουμε.
Κι ο κόσμος,Ευρώπη,Ασία,Αμερική,
να βάλλονται δίχως εξαίρεση,
δοκιμασίες για την υπερηφάνεια,
για το ξέχασμα των πεινασμένων παιδιών.
Ξύπνημα μεγάλο,για να αλλάξουμε,
να σταματήσουν οι μεγάλοι τα «υπερφίαλα»,
τα μεγάλα λόγια της εξουσίας
και να ανδρωθούν ,σε σύνεση και σοφία.
Στις ειδήσεις...και πάλι ! δράματα,
κραυγές,κλάματα,μαρτυρίες
κι ο Σπύρος Παπαδόπουλος να μιλά:
«Μείνετε σπίτι κι ακούστε με προσεχτικά».
Στις ειδήσεις...και πάλι ! η λογική,
ένα κι ένα κάνουν δύο,έτσι...
και η πίστη στο περιθώριο,αλίμονο
κι έκλεισαν όλες οι εκκλησιές.
Και...δύο μήνες πριν,όλοι φώναζαν...
ηγέτες και λαοί,ότι ήθελαν...
κι είχαν την εξουσία τους όπλο
και τώρα...τι λένε...μόνο σιωπή...
Ναι, ένα απειροελάχιστο η αιτία,
εχθρός ασήμαντος ...αλλά πολύ δυνατός,
αόρατος,άγνωστος,αληθινός χαμαιλέοντας,
κτυπάει τον άνθρωπο κα την ανθρωπότητα.
Στις ειδήσεις...και πάλι ! τρέξιμο,
πολύ ανησυχία,παγκόσμια σύγχιση,
ζάλη για το αδιανόητο,άγχος,
ένας κόσμος να δονείται αδιάκοπα.
Στις ειδήσεις...και πάλι ! αναλύσεις...
γιατροί του κόσμου σε συναγερμό,
γενική αποπρία,φόβος για το μετέπειτα.
Και οι εκκλησίες εσιώπησαν κι αυτές
κι ο ήχος της καμπάνας πουθενά.
Ναι,είναι η ώρα της λογικής λένε...
Ντιν – νταν,μόνο οι καρδιές μας ...
κι αυτό ας μείνει έτσι,ας γίνει πίστη,
πραγματική πίστη,υπομονή,ελπίδα.
Αυτό ,ίσως,ξεχάσαμε,σκέψου...
κι ας αρχίσουμε μια προσευχή,
με δύο λέξεις : Χριστέ μου !
