Ο κ. Αντωνίου, χειρουργός ογκολόγος από τη Χαλκίδα, που έγινε πανελληνίως γνωστός μετά τη μήνυση για εσχάτη προδοσία εναντίον 173 βουλευτών του ΠΑΣΟΚ και του ΛΑ.ΟΣ., που υπερψήφισαν το μνημόνιο, βρέθηκε στο Ρέθυμνο προκειμένου να συμμετάσχει ως ομιλητής σε αντιμνημονιακή συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε την π. Δευτέρα έξω από το δημαρχείο Ρεθύμνου.
Ο κ. Αντωνίου παραχώρησε συνέντευξη στο «Ρ» κι εκτός από τη γνωστή υπόθεση αναφέρθηκε στο ελληνικό χρέος και τους τρόπους αποπληρωμής του.
Είστε γνωστός ως ο γιατρός που έκανε την περίφημη μήνυση εναντίον του συστήματος για εσχάτη προδοσία. Που φτάνει αυτή η υπόθεση;
« Έγινε στην αρχή μια απόπειρα να μπει στο αρχείο, από αρμόδια εισαγγελέα, η οποία είπε, ότι αυτά που λέει ο Αντωνίου στη μήνυσή του είναι αλήθεια, έχουν καταλυθεί οι θεμελιώδης αρχές του συντάγματος (έτσι γράφει η απόφαση). Παρακάτω όμως, η απόφαση αυτή λέει ότι, αυτά που έγιναν στην κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου δε συνιστούν εσχάτη προδοσία διότι αυτά τα έκανε για λόγους οικονομικούς. Ήθελε δηλαδή αυτή η δικαστίνα να περάσει δεδικασμένο στην παγκόσμια πολιτική ιστορία ότι η Εθνική προδοσία ενός κράτους, μπορεί να δικαιολογηθεί και να νομιμοποιηθεί για οικονομικούς λόγους, διαγράφοντας όλη την πολιτική ιστορία όλων των αιώνων. Όταν έβγαλε αυτή την απόφαση η εισαγγελέας, εγώ προσέφυγα στο Εφετείο και το Εφετείο φυσικά με την εφέτη εισαγγελέα Άννα Καλουτά, δέχτηκε τις απόψεις μου, απέρριψε την εισήγηση της προηγουμένης εισαγγελέως και την προώθησε σύμφωνα με το Σύνταγμα με το άρθρο 86 στη Βουλή των Ελλήνων και παραπέμπει όλους τους υπουργούς και τους βουλευτές για εσχάτη προδοσία εναντίον του Ελληνικού Έθνους. Μετά, όπως προβλέπει ο νόμος πήγε στον Άρειο Πάγο, να την εγκρίνει ή να ζητήσει πρόσθετα στοιχεία στην περίπτωση που δεν ήταν τεκμηριωμένη. Ο Άρειος Πάγος την ενέκρινε ότι είναι πλήρης και την έχει στείλει από το Νοέμβριο του 2011 στην Βουλή των Ελλήνων που εδώ και δύο χρόνια την έχουν μέσα σε φακέλους. Η Βουλή πλέον έχει πάρει το ρόλο του εισαγγελέα, θα πρέπει να κάνει προανακριτική επιτροπή, (όπως έκανε και στην υπόθεση Παπακωνσταντίνου). Επειδή όμως αυτή τη διεργασία που η Βουλή είναι υποχρεωμένη να την κάνει, δεν την έχει κάνει, τους έχω καταθέσει και μία μήνυση για κατάχρηση εξουσίας. Η άρνηση της Βουλής να κινήσει τη διαδικασία, σημαίνει ότι αφήνει την εσχάτη προδοσία να συνεχίζεται. Επομένως η Βουλή παραπέμπεται (σύμφωνα με αυτά που έχω γράψει στη δεύτερη μήνυση) και για συνέργεια σε εσχάτη προδοσία που διενεργείται καθημερινά.
Υπήρξατε υποψήφιος με το κόμμα των Ανεξάρτητων Ελλήνων στις π. Βουλευτικές Εκλογές. Γιατί επιλέξατε τους ΑΝ.ΕΛ.;
«Πρώτον γιατί ήταν οι μόνοι που με πλησίασαν και μου έκαναν την πρόταση να συμμετέχω στο πολιτικό παιχνίδι και δεύτερον γιατί μετά την πρώτη μου συνάντηση με τον Πάνο Καμμένο, τον πίστεψα για την ειλικρίνεια του και τις αγαθές του προθέσεις. Τον πίστεψα απολύτως γι αυτά που μου είπε και για τη συμπεριφορά του. Διότι όταν βλέπεις έναν άντρα 50 ετών με πολιτική ιστορία να κλαίει μπροστά σου, γιατί έκλαψε από συγκίνηση, τον εμπιστεύτηκα.
Δεν άρω την εμπιστοσύνη μου για τις προθέσεις και τις ικανότητές του, η διαφωνία μου ήταν με το επιτελείο του, που κατά τη δική μου άποψη, τους επέλεξε με λάθος τρόπο. Μια δικαιολογία είναι ότι αυτό το κόμμα έγινε (στήθηκε) άρον-άρον με αποτέλεσμα να μην είχε το χρόνο της αξιολόγησης, με τα γνωστά αποτελέσματα, να τον προδώσουνε όλοι, όπως άλλωστε του τα είχα πει και τον είχα προϊδεάσει.»
Ποια είναι η άποψη σας για το πολυσυζητημένο θέμα του ελληνικού χρέους;
«Το όπλο του εχθρού είναι η προπαγάνδα και η προπαγάνδα γίνεται με δύο μεθόδους. Με την θετική προπαγάνδα (ψέματα) και τη αρνητική-σιωπηρή προπαγάνδα (απόκρυψη της αλήθειας) που είναι και η πιο ισχυρή. Λένε για παράδειγμα για το χρέος ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος, από το δρόμο της τρόικας. Δηλαδή να μας δίνει η τρόικα καινούρια δανεικά για να ξεχρεώσουμε τα παλιά δανεικά. Και ποιο είναι το κέρδος; Τα καινούρια δανεικά προστίθενται στα παλιά δανεικά και το χρέος δε μειώνεται ποτέ.
Ποια είναι όμως η αλήθεια και ποιες είναι οι λύσεις για τη μείωση του χρέους από οικονομικής άποψης; Η πρώτη μέθοδος είναι η πιο απλή και η πιο αναποτελεσματική την οποία εγώ δε συνιστώ. Είναι η μείωση του επιτοκίου και η επιμήκυνση του χρέους, αλλά με τη μέθοδο αυτή, στο τέλος πάλι θα πληρώσουμε το ίδιο χρέος. Η δεύτερη λύση είναι μια συναινετική με τους δανειστές, διαγραφή του χρέους, ή αν δεν συμφωνήσουν τότε μονομερή διαγραφή του χρέους (αυτό που λέει το ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ). Αυτό στηρίζεται όχι μόνο στο Ελληνικό Σύνταγμα αλλά και στο Διεθνές Δίκαιο που λέει ότι: κάθε κράτος έχει το κυρίαρχο δικαίωμα, αλλά και την υποχρέωση να διαγράψει το χρέος του προς τους ξένους δανειστές, αν αυτό είναι προς όφελος του γενικού συμφέροντος του λαού. Η Ανώτατη Αρχή Δικαίου σε κάθε κράτος είναι το Εθνικό συμφέρον του λαού, όταν η εξυπηρέτηση του χρέους προς τους ξένους δανειστές βλάπτει το συμφέρον του λαού, τότε οι κυβερνώντες έχουν την υποχρέωση να αρνηθούν να αποπληρώσουν τα ξένα δάνεια. Αυτό υπάρχει μέσα στο Διεθνές Δίκαιο και το έχουν βάλει στα Συντάγματα τους όλες οι χώρες όλου του κόσμου. Σε μας, είναι στο άρθρο 107 του Συντάγματος στην παράγραφο 3. Η μονομερής διαγραφή του χρέους μπορεί να γίνει μόνο με απόφαση Διεθνούς Δικαστηρίου. (Αυτό το λάθος έκανε η Αργεντινή. Έκανε μονομερή διαγραφή του χρέους χωρίς απόφαση Διεθνούς Δικαστηρίου).
Στο ερώτημα αν τα Διεθνή Δικαστήρια δικαιώσουν τη χώρα, η απάντηση είναι: υποχρεωτικά. Όταν μια χώρα ζητήσει μονομερή διαγραφή του χρέους επειδή είναι προς το συμφέρον του λαού της, το Διεθνές Δικαστήριο είναι υποχρεωμένο να το δεχτεί, γιατί η Εθνική Κυβέρνηση κάθε κράτους είναι η μόνη αρμόδια να κρίνει ποιο είναι το Εθνικό Συμφέρον του λαού της.
Η τρίτη λύση είναι αυτό που γίνεται τώρα εν μέρη, αλλά όχι όπως πρέπει. Τα ομόλογα όπως ξέρουμε είναι ελευθέρως διαπραγματεύσιμα στα διεθνή χρηματιστήρια. Τα ομόλογα της Ελλάδος που κάνουν 100 επειδή είμαστε σε αυτή την κατάσταση οι δανειστές τα έχουν βάλει στη δευτερογενή αγορά και τα πουλάνε 50. Σου λένε ας πάρω τα 50 κι είμαστε κι ευχαριστημένοι. Αυτά λοιπόν τα ομόλογα που κυκλοφορούν στη μισή τιμή και κάτω, έρχεται μια κεντρική τράπεζα και τα αγοράζει. Η ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα έχει αγοράσει ομόλογα κάπου 60 δις στη μισή τιμή κι έχει πάρει ομόλογα αξίας 120 δις. Το λογικό είναι να έρθει η κεντρική τράπεζα και να πει: εγώ έδωσα 60 δις, δώσε μου τα και πάρτα πίσω Και με τον τρόπο αυτό μας χαρίζει το μισό χρέος. Αυτό έχει και δικαίωμα αλλά και η υποχρέωση να το κάνει και η δική μας Εθνική Κεντρική τράπεζα, διότι ένας από τους ρόλους της είναι η διαχείριση του δημοσίου χρέους. Αυτό (το μισό που μας χαρίζει) σημαίνει έκδοση νέου χρήματος, αλλά είναι μια σταγόνα στον ωκεανό. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική τράπεζα εξέδωσε ένα κονδύλι 1,5 τρις για να αγοράσει στη δευτερογενή αγορά ομόλογα της Ισπανίας και της Πορτογαλίας και να τους τα δώσει πίσω, αλλά όχι στην Ελλάδα. Αυτά που πήρε η ΕΚΤ στο 60% έπρεπε καν να μη μας τα δώσει πίσω. Έπρεπε να τα «καταπιεί» να καλύψει και τα 120 δις με έκδοση νέου χρήματος.
Η τέταρτη λύση λέγεται retention funk και πρόκειται για ένα σχέδιο που έχει επεξεργαστεί και δημοσιευθεί από την Ε.Ε. Όπως ξέρουμε η συνθήκη του Μάαστριχτ επιτρέπει η κάθε χώρα να έχει ένα δημόσιο χρέος 60 % του ΑΕΠ. Το ταμείο που έχει οριστεί για τη χρηματοδότηση των κρατών θα πάρει όλα τα δάνεια των κρατών που είναι πάνω από 60% ( και της Ελλάδας) με επιτόκιο 1/5 %. Θα αποπληρώσει τους δανειστές και η Ελλάδα θα αποπληρώσει το ταμείο με επιτόκιο 1/5% και όχι με το 4,5 που έχουμε τώρα. Το σχέδιο αυτό έχει επινοηθεί από την ίδια την Ευρώπη και δεν εφαρμόζεται για την Ελλάδα, γιατί απλά δεν το ζητάμε.
Η πέμπτη λύση είναι το περίφημο ευρωομόλογο. Παίρνουν τα χρέη της Ελλάδας και γενικά του νότου και βγάζουν ένα ομόλογο. Δανείζονται από τις αγορές και εξοφλούν τα δάνεια των χωρών. Βέβαια όταν δανείζεται η Ευρώπη για να εξοφλήσει τα δάνεια των χωρών του νότου, σημαίνει ότι θα ανεβεί ο πληθωρισμός και θα ζημιωθούν οι χώρες του βορρά, αλλά ο νότος είναι σημαντικό να εξυγιανθεί, γιατί το 80% του νότου στο εμπόριο, είναι με τις χώρες του βορρά.
Η έκτη λύση είναι το διαφορικό επιτόκιο. Δανείζεται για παράδειγμα η Γερμανία με 2% και δανείζει εμάς με 1%. Αυτό βέβαια, είναι σα να πληρώνει ο γερμανικός λαός εμάς, αλλά δεν τους λες για κούρεμα, τους λες ότι έχουμε κόψει το επιτόκιο. Είναι επικοινωνιακό το τρικ, έχει δημοσιευθεί από εταιρεία που ασχολείται με τη διαχείριση των δημοσίων χρεών, που η ευρωπαϊκή τράπεζα της είχε ζητήσει να κάνει μια μελέτη κι αυτή πρότεινε αυτό. Δηλαδή μας κάνουν κούρεμα του χρέους με αυτό το τρικ, που «φτάνει καλύτερα» στ’ αυτιά των Ευρωπαίων.
Αυτά, για να δούμε ότι υπάρχουν πολλές λύσεις και όχι ο μονόδρομος της τρόικας.»
Είναι γνωστό ότι είστε της άποψης, ότι για να πολεμήσει κανείς το σύστημα, πρέπει να είναι μέσα σε αυτό. Αυτό σημαίνει ότι θα σας ξαναδούμε υποψήφιο σε κάποιο κομματικό σχηματισμό στις επόμενες εκλογές;
Σαν τελευταίο «μετάλλιο» της ζωής μου, γιατί έχω πάρει πολλά μετάλλια, θα ήθελα να δώσω τη μάχη και να μπω στη Βουλή κάτω από αυτές τις καταστάσεις κι όχι με «ήρεμα νερά». Πολιτικά είμαι στον κεντροδεξιό χώρο, αλλά δεν είμαι δογματικός. Θέλω να κάνω ένα αντιμνημονιακό αγώνα ακόμα και από τις τάξεις της κεντροαριστεράς. Αν θα μπω σε κάποιο κόμμα, τώρα, θα μπω με την προϋπόθεση της ανεξαρτησίας μου, ως ανεξάρτητος συνεργαζόμενος. Να μπω όμως, σε κάποιο κόμμα με την «στρατιωτική πειθαρχία» (μαντρί) και να πρέπει να προσκυνάω τον αρχηγό και να κάνω ότι λέει ο αρχηγός και να μου επιβάλλουν κομματική πειθαρχία αυτό δεν το μπορώ. Βέβαια, αμφιβάλλω αν θα βρεθεί κόμμα να μου κάνει πρόταση γιατί αυτή θέλουν πειθήνια όργανα κι εγώ δεν είμαι έτσι, και το ξέρουν. Επομένως μετά από όλη αυτή την ιστορία με το φίλο μου τον Πάνο Καμμένο, ξαναγύρισα πάλι στον αγώνα σαν «μοναχικός λύκος» κι όπου βγει. Ίσως όμως και να βρω… Θέλω 15,000 για τα ψηφοδέλτια σε όλη την Επικράτεια και θα κατέβω έστω και μόνος μου στις Ευρωεκλογές. Είμαι ρεαλιστής και θα το κάνω για την ιστορία μου. Θα εξαντλήσω τις δυνατότητες μου, γιατί είμαι άνθρωπος των άκρων.»
Ευρώ ή δραχμή;
«Πιστεύω ότι οι λύσεις για τη διαχείριση του χρέους μπορούν να υπάρξουν μέσα στο ευρώ. Η λύση να βγούμε από το ευρώ είναι λύση αποδεκτή, δεν είναι καταστροφή, αλλά είναι επώδυνη. Ένα ισχυρό νόμισμα όπως είναι το ευρώ το χρησιμοποιείς με πάρα πολλούς τρόπους. Για παράδειγμα: επειδή έχει ισχυρό νόμισμα και ισχυρή οικονομία η Γερμανία δανείζεται με αρνητικό επιτόκιο. Αν η Ελλάδα πάει στη δραχμή, μπορεί να το κάνει αυτό; Όχι. Η Αμερική το χρησιμοποιεί κατά κόρον . Δανείζεται εκατομμύρια κι επειδή έχει ισχυρή Κεντρική Τράπεζα ανεβάζει την ισοτιμία του δολαρίου, επομένως τα δάνεια που είναι σε άλλα νομίσματα χάνουν ένα μεγάλο μέρος της αξίας τους. Το πρόβλημα της Ε.Ε. δεν είναι το κοινό νόμισμα. Το πρόβλημα είναι οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές που ασκούνται.»
Ποια είναι η εικόνα που αποκομίσατε από το Ρέθυμνο κατά τη σύντομη παραμονή σας;
«Εκείνο που με συγκίνησε ήταν ότι το ακροατήριο έμεινε καρφωμένο για τρεις ώρες με τους ανθρώπους να στέκονται όρθιοι προκειμένου ν’ ακούσουν τρεις ομιλητές κι όχι μόνο έμειναν εκεί, αλλά συμμετείχαν με διάλογο. Με συγκίνησε η ποιότητα και το υψηλό επίπεδο του ακροατηρίου, διότι αυτά που είπαμε όλοι μας ήτανε δύσκολα θέματα, δύσκολες έννοιες, έχοντας και την πίεση του χρόνου. Είναι η δεύτερη φορά που έρχομαι στο Ρέθυμνο και τέταρτη στην Κρήτη και φεύγω πάντα συγκινημένος. Εγώ κατάγομαι από τη Στερεά Ελλάδα, εκεί είναι σε άλλο κόσμο. Λυπάμαι που το λέω, από κει κατάγομαι, αλλά είναι άνθρωποι πολιτικά νεκροί.»
