Ένας "παλιός" άνθρωπος κάποτε μου είχε ψιθυρίσει... "Οι αναμνήσεις φίλε μου όταν έρχονται από μακριά κάνουν θόρυβο"!!!
Και να τώρα που μια φωτογραφία από τις αρχές της πολύχρωμης δεκαετίας του '80 έρχεται με εκκωφαντικό βρούχο να επιβεβαιώσει την φράση εκείνη.
Σε χρόνους που όλα έδειχναν να βρίσκονται σε ισορροπία, ο αξέχαστος για όλους εμάς... Μανώλης Δεληγιώργης κάνει τον δικό του θόρυβο!!!
Καλοκαίρι του 1983 στην οδό Αρκαδίου.
Εκεί που ως ένας γνήσιος pioneer του Τουρισμού, διατηρούσε ένα από τα πρώτα τουριστικά μαγαζιά. Ανάμεσα από το κατάστημα υποδημάτων του Χάρη Κουγιτάκη και το κουρείο του κύρ-Κώστα Αγγελιδάκη... Απέναντι από το δισκάδικο του Γιώργου Τζανακάκη και το Portobello του Γιώργη Θεοδωράκη (Γκρανιώ).
Μια γειτονιά που όλοι έλεγαν καλημέρα μεταξύ τους!!! Ο Λιοδάκης με τα στερεοφωνικά και την Toyota του, ο Μάνφλερ με τα λουλουδικά του και ο Μύρων με τα τσιγάρα του. Και ξαφνικά το Μανιώ το σαρδελάκι ποζάρει μπροστά από το mirafiori του!!! Κόβει "γωνίες" η μνήμη και κάνει θόρυβο η ανάμνηση.
Ο Μανώλης που έγραψε την δική του ιστορία στο ποδοσφαιρικό βιβλίο της πόλη μας. Ο Μανώλης που μαζί με τον αδελφό του τον κύριο Γιώργο δημιούργησαν και πρωτοστάτησαν στον χώρο του βιβλίου... της διαφήμισης και των δρώμενων του Καρνάβαλου δεν είναι εδώ. Σαν μια σταγόνα η ζωή του έπεσε από πολύ ψηλά αφού ταξίδεψε για 54 χρόνια στην λίμνη της λήθης...
Στο σεργιάνι μου σε κάποια μακρόσυρτα Σαββατοκύριακα, καμιά φορά κοντοστέκομαι σε εκείνη την γωνία της οδού Αρκαδίου και Χατζηγρηγόρη. Κλείνω τα μάτια και προσπαθώ να ακούσω τους ήχους και τα λόγια εκείνης της εποχής... Μάταια όμως!!!
Μόνο ο θόρυβος της ανάμνησης και ο βρούχος της μνήμης καταφέρνουν να φτάσουν στο σημείο εκείνο.
Ο σκόνη του χρόνου σιγά - σιγά αλλά σταθερά έχει σκεπάσει τα πάντα σε εκείνη την παλιά γειτονιά.
Μένουν και φωλιάζουν στα ερείπια της γειτονιάς κάτι περίεργα περιστέρια που φτερουγίζουν γύρω μου όταν περνώ.
Λένε ρε Νικόλα πως οι ψυχές όταν φύγουν από το σώμα γίνονται περιστέρια.
Λες;;;
