Το νέο ποιητικό έργο της συμπολίτισσας Χρυσούλας Δημητρακάκη με τίτλο «Η σμίλη των πελάγων» για την οποία έχουν ήδη εκφραστεί με τα θερμότερα λόγια φιλολογικοί κύκλοι, παρουσιάστηκε το π. Σάββατο σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε με τη συνδιοργάνωση της Ιεράς Μητροπόλεως Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου και της Παγκρητίου Ενώσεως, στην αίθουσα εκδηλώσεων του Ιερού Ναού των Τεσσάρων Μαρτύρων.

Ο Πρόεδρος της Παγκρητίου Ενώσεως κ. Γιώργος Μαριδάκης αφού τόνισε ότι η παρουσίαση του βιβλίου στο Ρέθυμνο ήταν επιθυμία της ίδιας της ποιήτριας, αναφέρθηκε στην εκδοτική επιτυχία που σημειώνει το βιβλίο.

«Εκφράζουμε τους καημούς και τις ελπίδες μας με την ποίηση»

Στην αναφορά του ο Πρόεδρος της Δημόσιας Βιβλιοθήκης κ. Μιχάλης Τρούλης, είπε μεταξύ άλλων: «Οι Έλληνες εκφράζουμε τους καημούς και τις ελπίδες μας με την ποίηση, μέσα από τους μοναδικούς μουσικούς ρυθμούς του «καλαματιανού» και της «Συννεφιασμένης Κυριακής», που κανένας άλλος λαός δεν έχει.

Πολύ ανθρώπινη, ευαίσθητη και επικοινωνιακή η Χρυσούλα, επιλέγει αυτόν τον δύσκολο τρόπο έκφρασης, προκειμένου να δώσει με τον δικό της τρόπο, ό,τι προσλαμβάνει, και όπως το προσλαμβάνει, σε κάθε στιγμή της ζωής της, με τις ελάχιστες λέξεις-σύμβολα, που, όμως, της δίνουν τη δύναμη να φωνάξει και να ακουστεί ο λόγος της, με όλα τα νοήματα και τα μηνύματά του, προς όλες τις κατευθύνσεις και να φθάσει ακόμα και στα αυτιά, όσων επιμένουν να μην ακούνε», και πρόσθεσε: «Στην ποίηση, η αισθητική απόλαυση της λέξης φέρνει στο χρήστη, και στην περίπτωσή μας στην ποιήτρια, πιο κοντά στην πραγματικότητα, της δίνει τη δύναμη να ξεφύγει από την καθημερινότητα, να «ταξιδέψει» μακριά από όσα μας ντροπιάζουν, μας δακρύζουν και μας γονατίζουν κάθε μέρα,από την ανεργία μέχρι την πείνα και την έκπτωση των αξιών της ζωής».

Συνταξιδιώτης στα πέλαγα

Κάνοντας αναδρομή στη λογοτεχνική και γενικότερα τη συγγραφική διαδρομή της πολυβραβευμένης Ρεθυμνιώτισσας Χρυσούλας Δημητρακάκη, ο φιλόλογος και συγγραφέας κ. Γιώργος Φρυγανάκης μεταξύ άλλων: «Αυτή η συγγραφική αειφορία ή, αλλιώς, αυτό το «ωραίο ταξίδι» οφείλεται στο ότι για τη Χρυσούλα Δημητρακάκη το γράψιμο είναι τρόπος ζωής. Είναι γέφυρα επικοινωνίας, κοινωνική παρέμβαση, βάση διαλόγου και αυτοδιαλόγου, άμυνα, αλληλεγγύη, προσφορά», και πρόσθεσε: «Την ευχαριστώ που με συμπεριέλαβε στους αναγνώστες-συνταξιδιώτες της και στο τελευταίο (και είμαι βέβαιος, όχι και τελικό) ποιητικό της ταξίδι με τίτλο, «Η σμίλη των πελάγων». Υπό το γενικό αυτό τίτλο στεγάζονται 72 ποιήματα ταξινομημένα σε 12 θεματικές ενότητες: «Το ταξίδι στο Αρχιπέλαγος», «Απέραντος ο ουρανός», «Το λόγια γιοφύρια», «Άστρων σοκάκι», «Κρήτη ριγμένο πέταλο», «Τα ραγισμένα κλαδιά», «Καταιγίδα», «Σιωπηλή έρημος», «Σταλαγμίτες της Άνοιξης», «Ψυχογραφίες του χρόνου», «Εαυτός και κόσμος» και «Σχέσεις χρωμάτων».

Ο γνωστός κι αγαπητός σε όλους Γιώργος Φρυγανάκης ταξίδεψε το κοινό, όπως κάνει πάντα άλλωστε, σ’ ένα μοναδικό ταξίδι μέσα από τους στίχους της Χρυσούλας Δημητρακάκη.

«Γενικά, η Χρυσούλα Δημητρακάκη πραγματοποιεί το ποιητικό της ταξίδι στο πέλαγος και στο αρχιπέλαγος της ζωής και μας κάνει ανοιχτόκαρδα να γευθούμε τις συναισθηματικές μεταπτώσεις που τις προκαλεί η περιπέτεια του ταξιδιού αυτού, με μια γραφή στοχαστική, επιγραμματική, επικοινωνιακή, περιεκτική, απέριττη, συμβολική, ευαίσθητη, καλαίσθητη, αισθησιακή, ενδοσκοπική, προφητική, περιγραφική, διεισδυτική αυτοβιογραφική, εξομολογητική, και ιδιαίτερα δραματική.

Οι μεταπτώσεις της, όμως, σε καμιά περίπτωση δεν οδηγούν στην παραίτηση και την …«πτώση». Μπορεί κάποιες στιγμές να τη βλέπεις να λυγίζει, να γονατίζει, όχι όμως για να παραδοθεί, αλλά για να προσκυνήσει το Θεό της, τα πιστεύω της, τα ιδανικά της, και να μπορεί μετά να συνεχίσει «όρθια» το ταξίδι της, όσο κι αν αυτό είναι επώδυνο… Το ίδιο ισχύει και όταν κάνει επίκληση στο Θεό για κάποιες… εκπτώσεις στο «Πάλι ταξίδια αρχινώ»: «Χαμήλωσε μου τα φτερά/Χαμήλωσε τα ύψη»! Το επαναλαμβάνω γιατί είναι εμβληματικό.

Κι αν κάποιες στιγμές η «ποιούσα» ταξιδιώτισσα αναρωτιέται «Τι να σου κάνει ένας ποιητής χωρίς αγάπη» («Αταξίδευτα»), κατά βάθος το ξέρει ότι, αν ο ποιητής είχε όση αγάπη και ό,τι άλλο ήθελε, δεν θα είχε γίνει ποτέ ποιητής, όπως το ρυάκι, που χωρίς τα χαλίκια στην κοίτη του δεν θα κελάρυζε ή η θάλασσα χωρίς τα κυματάκια της δεν θα μουρμούριζε τη μουσική του Φλοίσβου. Άλλωστε, το ερώτημά της: «Τι να αξίζει η ζωή χωρίς πάθος;» («Πάθος») είναι απλώς ρητορικό. Το ίδιο ισχύει και για το ερώτημα που διατυπώνει στο ωραίο της τρίστιχο «Χωρίς τα δάκρυα έμπνευσης»:

«Μουτζούρες ψηλαφίζουν το σκοτάδι. Πώς να αντέξεις τούτη τη ζωή χωρίς τα δάκρυα έμπνευσης.

Γι’ αυτήν, ως θαλασσοπόρο, οδοιπόρο, ή ουρανοπόρο, «δεν υπάρχει καμία άλλη επιλογή, παρά μονάχα να ελπίζουμε», όπως προαναφέρθηκε εισαγωγικά…

Κλείνοντας την παρουσίασή του ο κ. Φρυγανάκης ανέφερε: «Αγαπητή Χρυσούλα, σου εύχομαι ολόψυχα να ’σαι καλά, να συνεχίσεις να «σμιλεύεις» τα πέλαγα και να «σμιλεύεσαι» από αυτά, δημιουργώντας ποίηση και «ευ-ποιώντας» τους αναγνώστες σου, σε μια εποχή που δυστυχώς περισσεύει η προσ-ποίηση, η παρα-ποίηση, η απο-ποίηση, η αριθμο-ποίηση του ατόμου, η μαζο-ποίηση, η τυπο-ποίηση, η παθητικο-ποίηση, η εκ-ποίηση η κακο-ποίηση του ωραίου, η ωραιο- ποίηση του κακού, η φτωχο-ποίηση με την οικονομική και πνευματική της έννοια…

Ευχή ίσως περιττή, γιατί σαν να σ’ ακούω να λές: Πάλι ταξίδια αρχινώ…».

«Ποίηση μετά… μουσικής»

Ο φιλόλογος σχολικός σύμβουλος κ. Θησέας Τσιάτσικας εμβάθυνε στην ποίηση της Χρυσούλας Δημητρακάκη, δημιουργώντας τη βεβαιότητα ότι έχει αποκρυπτογραφήσει όλα τα σημεία που κρύβουν συμβολισμό, κάποιο μήνυμα, όσα θα μπορούσε να απευθύνει η δημιουργός στους πραγματικούς μύστες.

Επίσης, ο εκδότης κ. Γιάννης Καλαϊτζάκης αναφέρθηκε στην προσωπικότητα της ποιήτριας τονίζοντας, ότι έχει τη μοναδική ικανότητα να ακουμπά στον παλμό της επικαιρότητας και να τον μεταφέρει με τη δική της κριτική σκέψη στον αναγνώστη.

Αξίζει ν’ αναφερθεί ότι μετά από κάθε εισήγηση ακολουθούσε απαγγελία από την πρόεδρο του Λυκείου των Ελληνίδων κ. Φερενίκη Βαλαρή, ενώ η καθηγήτρια κ. Μαριέλλα Βιτώρου, γνωστή από την ενεργό συμμετοχή της στα πολιτιστικά δρώμενα, ερμήνευσε ποιήματα από τη συλλογή που μελοποίησε ο Μπάμπης Πραματευτάκης με τη συνοδεία στο αρμόνιο του κ. Δημήτρη Βαρούχα.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου κ.κ. Ευγένιος αναφερόμενος στην εκδήλωση προκάλεσε το χειροκρότημα του κοινού όταν αναφερόμενος στην ποίηση του Δημιουργού εξέφρασε λύπη που αυτά τα ποιήματα κατάντησαν τόσο πεζά.