Οι μαντινάδες και οι στίχοι που στείλατε με τη λέξη, ρόδο:
Καμαράτος Γιώργος (Ηράκλειο)
Ρόδο δεν είδα σε μπαξέ, ν' ανθίζει το χειμώνα
κι' είν' ο σεβντάς σου αφορμή, π' αλλάζει τον κανόνα.
Κόκκινου Δρακάκη Ελένη (Ηράκλειο)
Έφυγες και μαράθηκε, η ροδαριά στο γ-κήπο
ρόδο δεν εξανάκοψα, ουτ' η καρδιά 'χει χτύπο.
Κουτσελάκης Αντώνης Νέλος (Ιεράπετρα)
Δεν είδα ρόδο σε μπαξέ, ποθές και να ζηλέψω
πέρα από την όψη σου, τα μάθια μου σα στρέψω.
Αλατζάς Σάββας (Ηράκλειο)
Μίσεψες, ρόδο μου, κι αφού, δεν ήσουνε γραφτό μου,
το άρωμά σου εκράτηξα, και το 'χω φυλαχτό μου.
Σαρρής Γιώργος (Αλφά Μυλοποτάμου Ρέθεμνος)
Ακόμη και η σκέψη μου, ρόδο μου, να σε φέρει
η γι-αναπνοιά μου γίνεται, με τ' άρωμά σου ταίρι.
Γαρεφαλάκης Γιώργης (Άγιος Νικόλαος Λασίθι)
Να μη φοβάσαι ρόδο μου, τη χειμωνιά που μπαίνει
να 'γω θα στέκω του καιρού, κόντρα να μη σε γρένει.
Λεουνάκης Νεκτάριος (Συρίλι Χανιά)
Είχα δυο κήπους κρεμαστούς, πριν φύγεις και μ' αφήσεις
ρόδο μου που εδιάλεξες, σ' άλλη καρδιά ν' ανθίσεις.
Λεώνης Γιάννης (Αθήνα)
Μύρο του ρόδου, μιας βραδιάς, στ' ονείρου, το μπαξέ μου
π' αυγή τσ' αυγής, το σκόρπισε τ' αέρα και τ' ανέμου.
Γύπαρη Γεωργία (Ασή Γωνιά Αποκορώνου Χανιά)
Το ρόδο μου μυρίζομαι, βρέχει, χιονίζει, λιάζει
βοριάς η νότος αν φυσά, καθόλου δε με γνοιάζει.
Κουκλινός Αντώνης (Ασήμι Μονοφατσίου Ηράκλειο)
Τη ν'ομορφιά σου ρόδο μου, με δάκρυ τη ποτίζει
όποιος σκεφτεί να μυριστεί, ξεχνιέται και σ' αγγίζει.
Νικηφόρος Νικόλαος (Αξός Μυλοποτάμου Ρέθεμνος)
Πωλλώ λογιώ χρωματισμούς, έχει η ροδαριά σου
μα δε συναγωνίζεται, φως μου την ομορφιά σου.
Λιονής Γιάννης (Ατσιπόπουλο Ρέθεμνος)
Ρόδο είσαι στη σκέψη μου και βάλσαμο στο μ-πόνο
και γιατρειά στο στεναγμό, με τη μαθιά σου μόνο.
Κουλιζάκη Ελπίδα (Φρες Αποκορώνου Χανιά)
Με ρόδο η αγάπη μας, μοιάζει και ομορφαίνει
ότι υπάρχει στη ζωή, γι' αυτό και δεν πεθαίνει.
Χατζόπουλος Ι.Δημήτριος ( Λείβαδος Ρεθύμνης)
Ρόδα 'ριξες στα μάγουλα και ροδοκοκκινίσα(ν)
τα χείλη μου δε βάσταξαν κι' ήρθαν και σε φιλήσα(ν).
Σηφάκης Λευτέρης (Αθήνα)
Ενούς μπαξέ θα ρέγομαι, όντε αυτός ανθίζει
ρόδα σαν έχει, σα μ-πλουμιά, πάντα να ξεχωρίζει.
Παπαδάκη Κωνσταντίνα (Μεγαλόπολη Αρκαδίας)
Ποιο ρόδο δε μαράθηκε, ποια βιόλα δε ξεράθη
κι' αθρώπου, η ομορφάδα ντου, στο χρόνο αντιστάθη.
Σπυριδάκης Μιχάλης (Άγιοι Δέκα Μεσσαράς Ηράκλειο)
Πως με ματώνεις ρόδο μου, καθόλου δε με νοιάζει
να σου 'κουμπώ και ας θωρώ, το αίμα μου να στάζει.
Μιχελάκης Μανόλης (Αθήνα)
Κανένα ρόδο, μάθια μου, δεν ημπορεί να μοιάσει
την ομορφιά στα κάλη σου, λίγο να πλησιάσει.
Φανουράκης Ηλίας (Άγιοι Δέκα Μεσσαράς Ηράκλειο)
Μπαξέ 'χω κάμει τη γ-καρδιά, ρόδο μου να ριζώσεις
να πίνεις απ' το αίμα μου, να γοργομεγαλώσεις.
Κατσαπρακάκη Κούλα (Μεσοχώριο Μονοφατσίου Ηράκλειο)
Ξεφύλλησε η μοίρα μου, το ρόδο τση ζωής μου
και σκόρπισε ζερβά δεξά, τα φύλλα τση ψυχης μου.
Σφυράκη Πόπη (Ηράκλειο)
Το ρόδο πήγες κι έκλεψες, από ´να κήπο ξένο
μη κάνεις ´δα παράπονα, πως σ´ έχει πληγωμένο.
Πυρουνάκης Μιχάλης (Αθήνα)
Αμάραντό ’ναι ’μορφονιά, το ρόδο τση φιλιάς σου
ας είχα πάντοτες χιονιά κι’ απάγκιο τη φωλιά σου.
Λεωνίδας Ψαθόπουλος (Αθήνα)
Εχάρισά σου τη γ-καρδιά, να τη κρατείς στη χέρα
κι' εδά σα ρόδο τη μαδείς, κερά μου νύχτα μέρα.
Δρίζου Μαρία (Αθήνα)
Ρόδο εσυ και χώμα εγώ, 'θελα να βρέξει λίγο
τη ρίζα της αγάπης σου, στσ' αγκάλες μου να πνίγω.
Ψαρά Μαρία (Χίος)
Μοιάζουν με ρόδα του μαγιού, φως μου μάγουλά σου
Θεέ μου και τι δεν θα 'κανά, να 'μαι στην αγκαλιά σου.
Μπακιρτζής Δημήτρης-Τζανοδημήτρης (Πεμόνια Αποκορώνου Χανιά)
Ποιός ήλιος σού 'δωσε το φως, ποια μοίρα πάντιξε μου
και σα ν-το ρόδο εφύτρωξες, στην άκρα η του μπαξέ μου.
Ζούλη Αγγελική (Ασκύφου Σφακίων Χανιά)
Η θύμισή σου, δακρυα, γεννά, μα θα ποτίσει
'κεινο το ρόδο που διψά, στα χέρια σου να ζήσει.
Σηφάκης Γιώργης-Σιμισακογιώργης (Ρέθεμνος)
Ήθελα ρούχο να' μουνα, πάνω σου φορεμένο
το άρωμα σου να 'παιρνα, ρόδο μου μυρισμένο.
Μυντιλάκη Μαρία (Χανιά)
Με μαύρα ρόδα στόλισα, το σπίτι μας καλέ μου,
δε σε ξεχνώ κι ας είσ' αλλού, σγουρέ βασιλικέ μου.
Καλλιτσουνάκη Γιάννα (Ρουμπάδο Ρέθεμνος)
Λείπεις και μόνη τριγυρνώ, σε δρόμους που όλο χάνω
που ρόδα εγώ σου σκόρπουνα, να πορπατείς απάνω.
Πλοκαμάκη Χρυσούλα (Αθήνα)
Το ρόδο μπρος σου σέπεται*, η βιόλα μαραγκιάζει
απ' τα λουλούδια του μπαξέ, κανένα δεν σου μοιάζει.
σέπεται=σαπίζει στα Θρακιώτικα
Λαζάρου Ευγενία (Χανιά)
Ρόδο μου Κισσαμίτικο, ξανθέ βασιλικέ μου
τέθοιες χαρές στη ζήση μου, δεν γνώρισα ποτέ μου.
Μπατή Γλυνιαδάκη Δήμητρα (Χανιά)
Αφού το ρόδο αγαπώ, μ'αρέσουν και τ'αγκάθια
κι 'αν με τρυπούνε, δάκρυα, δε βγάνω από τα μάθια.
Ζαχαριουδάκης Γιάννης (Γαλία Μεσσαράς Ηράκλειο)
Τα ρόδα και τα γιασεμιά, δε ζήλεψα ποτέ μου
γιατί θωρώ βασίλισσα, μια βιόλα στο μπαξέ μου.
Τσιτσιγιάννης Γιάννης (Βόλος)
Μες τσ" γκαθιές τση μοναξάς, ρόδου σπορά ο σεβντά σου
που άνθησε και μύρισαν, τα 'κατοντάφυλλά σου.
Μουλουδάκης Γιάννης (Αθήνα)
Το 'πα και θα το ξαναπώ, τ' όνειρο οπως το 'δα
στου φεγγαριού το σόχωρο, φύτευα, λέει, ρόδα.
Μουλουδάκης Γιώργης (Αλόιδες Μυλοποτάμου Ρέθεμνος)
Α' θέλεις τριανταφυλλιά, βάλε με κηπουρό σου
να κάμω ομορφότερο, το ρόδο το δικό σου.
Κιουρτσιδάκη Νίκη (Φρατζεσκιανά Μετόχια Ρέθεμνος)
Σ' ήντα μπαξέ μεγάλωσες κι' ήντα φροντίδα είχες
ρόδο μου και οι τσίτες σου, φτάνουν τσι δύο πήχες.
Τρουλλινός Μανόλης (Βρύσες Αμαρίου Ρέθεμνος)
Ρόδο και τριαντάφυλλο, έκανα την καρδιά μου
να βρέχεται να θρέφεται, απο τα δάκρυά μου.
Πλεμμένος Γιώργος-Μαυρόλυκος (Αγιά Μυλοποτάμου Ρέθεμνος)
Μες στην καρδιά μου ρόδο μου, γ-η ρίζα σου να πιάσει
γιατί δεν θέλω στανικός, ο αέρας και σε σπάσει.
Πρικάκη Μαρία (Φιλιατρά Μεσσηνίας)
Ρόδο μου 'κατοντάφυλλο, δεύτερο στο μπουκέτο
σε είχα και σε μύριζα, μα χάρισά σε φέτο.
Αραπλή Βούλα (Ρέθεμνος)
Ο ερχομός σου τ’ άνθισε τα ρόδα στο περβόλι
κι είσαι αφορμή που η γειτονιά άνοιξη έχει όλη!
Βοτζάκη Κατερίνα (Ρέθεμνος)
Τα άσπρα ρόδα όντε θα δω, ν΄αθιούνε μες στο γ-κήπο
θυμούμαι σου και η καρδιά, δουλεύγει μ' άλλο χτύπο.
Το επόμενο μας θέμα είναι, νταγιαντώ, νταγιάντα κλπ και το μεθεπόμενο, ταραχούμαι...
Στέλνετε στο τηλέφωνο 6981572714.
