ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
MENOY
ΚΡΗΤΗ

Κάπνισμα: Αμετανόητοι οι Κρητικοί - «Θερίζει» ο καρκίνος του πνεύμονα

0

Στην Κρήτη, για παράδειγμα, τα στοιχεία του ΟΟΣΑ δείχνουν ότι η χρηματοπιστωτική κρίση οδήγησε σε σημαντική αύξηση του άχθους του καρκίνου του πνεύμονα και των συναφών παραγόντων κινδύνου, όπως το κάπνισμα και η ρύπανση του αέρα εσωτερικών και του αέρα εξωτερικών χώρων

Αποκαλυπτικά είναι τα στοιχεία της νέας έκθεσης του ΟΟΣΑ αναφορικά με τη επίπτωση του καρκίνου στην Ελλάδα. Σύμφωνα με τα στοιχεία το 2020 αναμένονταν κατ’ εκτίμηση 62.500 νέες διαγνώσεις καρκίνου στην Ελλάδα. Ο αριθμός αυτός αντιστοιχεί σε προτυπωμένο κατά ηλικία δείκτη επίπτωσης 526 νέων περιστατικών ανά 100 000 άτομα, ο οποίος είναι χαμηλότερος από τον μέσο όρο της ΕΕ. Ωστόσο, η μείωση της θνησιμότητας από καρκίνο ήταν βραδύτερη στην Ελλάδα απ’ ό,τι στην ΕΕ. Συνολικά, ο καρκίνος στην Ελλάδα ευθυνόταν για έναν στους τέσσερις θανάτους το 2019, με τον καρκίνο του πνεύμονα να αποτελεί την κύρια αιτία θανάτου από οποιονδήποτε τύπο καρκίνου.

Η οικονομική κρίση

Ο καρκίνος συγκαταλέγεται στις μη μεταδοτικές νόσους που επηρεάζονται περισσότερο κατά τη διάρκεια περιόδων ύφεσης. Στην Κρήτη, για παράδειγμα, τα στοιχεία του ΟΟΣΑ δείχνουν ότι η χρηματοπιστωτική κρίση οδήγησε σε σημαντική αύξηση του άχθους του καρκίνου του πνεύμονα και των συναφών παραγόντων κινδύνου, όπως το κάπνισμα και η ρύπανση του αέρα εσωτερικών και του αέρα εξωτερικών χώρων. Κατά τη διάρκεια της κρίσης διαγνώστηκαν με καρκίνο του πνεύμονα σε προχωρημένο στάδιο περισσότεροι ασθενείς απ’ ό,τι πριν από την κρίση. Η κατάσταση αυτή συνδέεται με την ανεπάρκεια των μηχανισμών έγκαιρης ανίχνευσης και την αύξηση των εμποδίων στην πρόσβαση. Τέλος, οι γυναίκες με χαμηλό εισόδημα επηρεάστηκαν ιδιαίτερα από την αύξηση των ποσοστών θνησιμότητας, η οποία αποδίδεται εν μέρει σε κοινωνικές ευπάθειες, όπως τα υψηλότερα ποσοστά ανεργίας και οι υψηλότεροι παράγοντες κινδύνου για την υγεία.

Από τους δείκτες του ΟΟΣΑ αποδεικνύεται πως ο καρκίνος του πνεύμονα (που προκαλείται από το κάπνισμα) είναι, όχι μόνο η κύρια αιτία νόσησης, αλλά και θανάτου από οποιονδήποτε τύπο καρκίνου στη χώρα. Την ίδια στιγμή, άκρως ανησυχητική είναι και η εμμονή των Ελλήνων με το κάπνισμα, η οποία μας κατατάσσει στη δεύτερη χειρότερη θέση ανάμεσα στις χώρες της ΕΕ, μετά τη Βουλγαρία. Ο καρκίνος του πνεύμονα ήταν ο κύριος τύπος καρκίνου στους άνδρες (19%), ακολουθούμενος από τον καρκίνο του προστάτη (18 %) και τον καρκίνο της ουροδόχου κύστης (14%).  Ο καρκίνος του μαστού ήταν ο κύριος τύπος καρκίνου στις γυναίκες (29%), ακολουθούμενος από τον καρκίνο του παχέος εντέρου (12%) και τον καρκίνο του πνεύμονα (9%).

Όπως αναφέρουν οι ερευνητές του ΟΟΣΑ, “το πλέον πρόσφατο νομικό πλαίσιο εγκρίθηκε το 2019, όταν η ελληνική κυβέρνηση προσπάθησε να επιβάλει μια πιο ολοκληρωμένη αντικαπνιστική νομοθεσία. Ωστόσο, η διαδικασία αυτή εξακολουθεί να αντιμετωπίζει δυσκολίες, δεδομένου ότι επικεντρώνεται περισσότερο σε μέτρα και κυρώσεις αναδρομικού χαρακτήρα παρά στην πρόληψη”.

Δράσεις για τον έλεγχο του καπνού

Σύμφωνα με τα συμπεράσματα του Οργανισμού, η σημερινή κυβέρνηση προσπάθησε τον Οκτώβριο του 2019 να ενισχύσει τις δράσεις κατά του καπνίσματος, με έμφαση στην απαγόρευση του καπνίσματος στους δημόσιους χώρους και στους χώρους εργασίας. Το σχέδιο για τον έλεγχο του καπνού, ακολουθήθηκε από μέτρα επιβολής και κυρώσεις για την απαγόρευση του καπνίσματος σε ταξί, σε ΙΧ στα οποία επιβαίνουν παιδιά, σε υπαίθριους αθλητικούς χώρους και σε παιδικές χαρές, εστιατόρια και κέντρα διασκέδασης. Ωστόσο, μετά τους περιορισμούς της κυκλοφορίας λόγω COVID-19 και το κλείσιμο των επιχειρήσεων, ο έλεγχος του καπνίσματος σε δημόσιους χώρους έγινε λιγότερο αυστηρός, όπως διαπιστώνει ο ΟΟΣΑ και προσθέτει:

“Επιπλέον, οι κανόνες για το άτμισμα σε δημόσιους χώρους σε μεγάλο βαθμό δεν αποσαφηνίζονται. Επιπροσθέτως, τα κέντρα διακοπής καπνίσματος, τα οποία θα μπορούσαν να παρέχουν κίνητρα και υποστήριξη στους καπνιστές ώστε να διακόψουν το κάπνισμα, είναι εξαιρετικά περιορισμένα σε αριθμό και δεν έχουν ενισχυθεί οι υπηρεσίες τους. Συνολικά, τα μέτρα για τη μείωση του καπνίσματος έχουν επικεντρωθεί σε πολιτικές αναδρομικού χαρακτήρα και όχι σε πολιτικές πρόληψης”.

Καρκίνος του πνεύμονα

Ο καρκίνος του πνεύμονα και ο καρκίνος του παχέος εντέρου συνιστούν τις κύριες αιτίες θανάτου από καρκίνο στην Ελλάδα

Το 2019 ο καρκίνος του πνεύμονα ήταν η κύρια αιτία θανάτου από οποιονδήποτε τύπο καρκίνου στην Ελλάδα και ευθυνόταν για περίπου 59 θανάτους ανά 100 000 άτομα. Ο καρκίνος του μαστού ήταν ο κύριος τύπος καρκίνου στις γυναίκες (29 %), ακολουθούμενος από τον καρκίνο του παχέος εντέρου (12 %) και τον καρκίνο του πνεύμονα (9 %). Τα νέα περιστατικά καρκίνου στους άνδρες αναμένεται να αυξηθούν κατά περίπου 20 % κατά την περίοδο μεταξύ του 2020 και του 2040 (από 35 000 σε 44 000 περιστατικά) και κατά 12 % στις γυναίκες (από 27 000 σε 30 000 περιστατικά), αντίστοιχα.

Ο καρκίνος σημαντικός παράγοντας θνησιμότητας στην Ελλάδα

Αν και υπάρχουν ζητήματα συλλογής στοιχείων στην Ελλάδα, σε απόλυτους αριθμούς το 2019 ένας στους τέσσερις θανάτους σχετιζόταν με τον καρκίνο (31 000 από τους 125 000 θανάτους). Προτυπωμένο κατά ηλικία, το συνολικό ποσοστό θνησιμότητας από καρκίνο στην Ελλάδα το 2019 ήταν 241 θάνατοι ανά 100 000 άτομα, τιμή που είναι ελαφρώς χαμηλότερη από τον μέσο όρο της ΕΕ o οποίος ανήλθε σε 247 ανά 100 000 άτομα. Ωστόσο, κατά την τελευταία δεκαετία η μείωση της θνησιμότητας από καρκίνο ήταν βραδύτερη στην Ελλάδα απ’ ό,τι στην ΕΕ, ενώ η συνολική θνησιμότητα λόγω καρκίνου αυξήθηκε κατά τη διάρκεια της χρηματοπιστωτικής κρίσης.

Η ετήσια πιθανότητα πρόωρου θανάτου εξαιτίας οποιουδήποτε τύπου καρκίνου μειώθηκε οριακά από 7,6 % το 2000 σε 7,5 % το 2015, αλλά εκτιμάται ότι θα αυξηθεί σε σχεδόν 8 % το 2030, ποσοστό που είναι πολύ υψηλότερο από το 5,1 % του Στόχου Βιώσιμης Ανάπτυξης (ΣΒΑ) 3.41 (ΠΟΥ, 2020). Η αποφευκτή πρόωρη θνησιμότητα συνδέεται με σημαντικές διαρθρωτικές προκλήσεις, μεταξύ των οποίων ζητήματα που αφορούν το ανθρώπινο δυναμικό σε μονάδες διάγνωσης και θεραπείας, οι παρωχημένες υποδομές, ο κατακερματισμός των υπηρεσιών, η άνιση κατανομή των πόρων, η ανεπαρκής πρόληψη, η έλλειψη στρατηγικών και προγραμμάτων για τον προσυμπτωματικό έλεγχο και την έγκαιρη ανίχνευση του καρκίνου, καθώς και η αύξηση των παραγόντων κινδύνου στις πλέον ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού.

Όσον αφορά τη γεωγραφική κατανομή της θνησιμότητας από καρκίνο, το υψηλότερο ποσοστό στην Ελλάδα παρατηρείται στην περιφέρεια Αττικής, η οποία περιλαμβάνει την πρωτεύουσα, την Αθήνα (255 θάνατοι ανά 100 000 άτομα το 2019, αριθμός που αφορά τα δύο φύλα και όλες τις ηλικίες).

Τα στοιχεία αυτά συνδέονται εν μέρει με τη συγκέντρωση νοσοκομείων στην εν λόγω περιφέρεια. Το δεύτερο υψηλότερο ποσοστό θνησιμότητας παρατηρείται στην περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, η οποία περιλαμβάνει τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη, τη Θεσσαλονίκη (250 θάνατοι ανά 100 000 άτομα).

Οι περιφέρειες Βορείου Αιγαίου και Ηπείρου παρουσιάζουν τα χαμηλότερα ποσοστά, με 201 και 206 ανά 100 000 άτομα, αντίστοιχα. Συνολικά, κατά τη διάρκεια του 2000 και του 2018, τα χαμένα έτη αναμενόμενης ζωής λόγω κακοήθων νεοπλασμάτων σημείωσαν τη χαμηλότερη σχετική μείωση στις χώρες της ΕΕ, της τάξης του 10 % περίπου, ποσοστό που αντιστοιχούσε το 2019 σε 1 322 χαμένα έτη ζωής ανά 100 000 άτομα έως την ηλικία των 75 ετών. Η σχετική μείωση ήταν μεγαλύτερη στους άνδρες (14 %) απ’ ό,τι στις γυναίκες (4 %), με 1 599 και 1 074 χαμένα έτη ζωής το 2018, αντίστοιχα.

neakriti.gr

 

0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ