201

Η ελεημοσύνη! χαρά γης και ουρανών,

οι στιγμές, που χαίρονται άνθρωποι και άγγελοι,

καθώς, θλιμμένες καρδιές, γιομίζουν με ελπίδα,

όταν μάτια λάμπουν και χείλη χαμογελούν.

202

Ελεημοσύνη! όταν  ζωγραφίζεται   η αγάπη ,

με τα καλύτερα χρώματα του κόσμου ,

όταν ο χρωστήρας στολίζει  καρδιές

με το φως της αγάπης του Χριστού !

203

Και περιτρέχει με στοργή  η ελεημοσύνη,

σε κάθε γωνιά του κόσμου, αναζητώντας,

να μαλακώσει κάθε θλίψη, τη δυστυχία,

 σκορπώντας απλόχερα χαμόγελα ελπίδας.

204

Πάντα  αναζητά στα απόμερα του κόσμου,

για να σκουπίσει το δάκρυ του άστεγου,

εκεί, στο σπίτι του, στις  χαρτόκουτες,

κάτω από  το φως των αστεριών.

205

Και κλαίει και παραπονιέται μαζί τους

και μοιράζεται  τα βάσανα τους

και με λόγια ενθαρρυντικά τους αγκαλιάζει,

με  μια λέξ,η ένα άγγιγμα αγάπης.

206

Η ελεημοσύνη παιδί  της αγάπης

και  διακονεί, όπως διακονούσε κι ο Χριστός !

και σπλαχνιζόταν κάθε δύστυχη καρδιά ,

κάθε άνθρωπο του πόνου και τη μοναξιάς.

207

Ένα ποτήρι νερό ,λίγο φαγητό.

ένα καλό  λόγο,  ένα αγκάλιασμα πατρικό,

η συμπαράσταση στις  θλίψεις  του,

η προσφορά, η συνεχής προσφορά αγάπης.

208

Είναι ο καθημερινός καλός αγώνας,

η  θυσία για το συνάνθρωπό μας,

για όλα τα αδέρφια του Χριστού Μας,

τον πεινώντα ,διψώντα,ασθενή,τον ε νφυλακή.

209

Γι΄ αυτό γεννήθηκε  η ελεημοσύνη,

για να δείχνει  δρόμους  θυσίας,

χάριν των  αδελφών  μας που πάσχουν

που η μοναξιά  κι απελπισία τους συντρίβει.

210

Ναι! ας ελεήσουμε ,σιωπηλά, τον πλησίον μας,

θυσιάζοντας τον χρόνο μας, με χαρά,

προσφέροντας όλα τα ουράνια αρώματα,

τα θυμιάματα και τα ανθάκια των ουρανών !