Κι είδα τον Γιάννη ταπεινά, τη γη να αγναντεύει
και τον Χριστό μας δίπλα του να τόνε συντροφεύει,
εκεί στην ομορφοκκλησιά του Αγίου Χαραλάμπου,
ήρθε το Φως να δώσει Φως, στην όμορφη καρδιά του!
Και το παιδί εχάρηκε κι έκανε τον σταυρό του,
για την τιμή που τούκανε, να έρθει στο πλευρό του ,
να ζήσει και από κοντά μια τέτοια παρουσία,
και να δοξάζει το Θεό γι΄ αυτή την ευλογία.
Έτσι και ο Γιαννάκης μας, των ουρανών παιδάκι,
μίλησε για τον Γολγοθά, εκείνο το δρομάκι,
που ήσυχα εδιάβαινε ,μέσα στη σιωπή του,
λέγοντας με ευλάβεια, την όμορφη ευχή του.
Παιδί μου, είπε ο Χριστός ,αγγελικό λουλούδι,
δικό μου είσαι εκλεκτό, το πιο όμορφο τραγούδι,
που την ελπίδα ανθοβολάς ,παράδειγμα αγώνα,
για να μπορούν οι άνθρωποι, να ζουν εις τον αιώνα.
Κι αν κλαις ,γλυκέ μου άγγελε, το δάκρυ σου ανθίζει ,
μ ΄άρωμα του βασιλικού και τη ζωή ροδίζει
κι όλα τα μαύρα σύννεφα, γίνονται σαν το φως
κι ουρανοί αγάλλονται, με αγάπη αληθώς!
Χριστέ μου ! κι εγώ σε αγαπώ ,σε σένα πάντα ελπίζω
κι όσο στον κόσμο θε να ζω , πάντα θα σε παρακαλώ,
να ομορφαίνεις τη ζωή από τα πολλά τα βάρη,
κάθε γονιού που μάχεται, με τη δική σου χάρη.
Γιαννάκη, την αγάπη σου, την βλέπω στην ψυχή σου,
των ουρανών χαρίσματα λάμπουνε στη ζωή σου
και τους γονείς , που εσύ μου λες ,το ξέρεις τσ' αγαπάω ΄
κι η χάρη μου τσ' ακολουθεί κι εγώ θα τους φυλάω !
Σ΄ ευχαριστώ , σ΄ ευχαριστώ ,Χριστέ μου, αγαπημένε,
ξέρεις κι εσύ για βάσανα, Χριστέ μου πονεμένε,
γι αυτό, μη φεύγεις από μας, μείνε πάντα μαζί μας
και φώτιζε και στόλιζε το διάβα της ζωής μας !
Αφιερώνεται στο Γιαννάκη του Ρεθύμνου,
στα παιδια όλου του κόσμου και στους γονείς τους !


