Τον τελευταίο καιρό συναντάμε όλο και πιο συχνά στον τοπικό τύπο επιστολές διαμαρτυρίας και άρθρα προβληματισμού δημοτών του Ρεθύμνου σχετικά με διάφορες αποφάσεις της Δημοτικής Αρχής. Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον βλέπουμε επίσης ότι πολλές υπηρεσίες του Δήμου αισθάνονται την ανάγκη να απαντήσουν δημόσια, να δώσουν διευκρινίσεις, ενίοτε δε και να απολογηθούν για ζητήματα που προκύπτουν. Από τη μια, αυτό είναι θετικό γιατί φαίνεται να υπάρχει ένας δίαυλος επικοινωνίας των θεσμικών αρχών με τους πολίτες. Από την άλλη το ζητούμενο είναι με αυτόν τον τρόπο να οδηγηθούμε σε διαδικασίες αυξημένης διαφάνειας και λογοδοσίας και να μην γίνεται όλο αυτό απλά για λόγους επικοινωνίας, όσο πιο κοντά φτάνουμε στις ημερομηνίες των τοπικών εκλογών.
Διαβάσαμε λοιπόν πριν μερικές μέρες ότι με αφορμή τη δυσαρέσκεια πολλών συμπολιτών για την ταλαιπωρία των ασφαλτοστρώσεων, θα γίνει μια ενημέρωση σε δημοτικούς συμβούλους που το επιθυμούν. Με το να εμμένουμε απλά στο θέμα της «ταλαιπωρίας των οδηγών», το οποίο για να είμαστε ειλικρινείς είναι απόλυτα σεβαστό, υποβιβάζονται οι πολύπλευρες διαστάσεις του ζητήματος, οι οποίες θα έπρεπε να είναι η διατάραξη της κυκλοφορίας σε ώρες αιχμής, η εύρυθμη λειτουργία του αστικού ιστού, η αναίτια αύξηση της επικινδυνότητας για οδηγούς και πεζούς, οι οικονομικές επιπτώσεις στη λειτουργία των τοπικών επιχειρήσεων, η επιδείνωση της τουριστικής εικόνας της πόλης μας στους επισκέπτες κτλ.
Ωστόσο, το ευρύτερο διακύβευμα που μοιραία αναδεικνύεται από τα πράγματα, δεν είναι άλλο από τη δημοσιοποίηση των κριτηρίων με βάση τα οποία παίρνονται αποφάσεις που αφορούν σε κατανομή υλικών και ανθρώπινων πόρων του Δήμου μας. Στο πλαίσιο της λογοδοσίας, της διαφάνειας, αλλά και της χρηστής και ορθολογικής αξιοποίησης και διαχείρισης του δημόσιου χρήματος, ο δημότης οφείλει να γνωρίζει τα κριτήρια λήψης αποφάσεων για να μην δημιουργούνται υπόνοιες και ερωτηματικά.
Σε αυτό το πλαίσιο και για να επιστρέψουμε στο ζήτημα των επιλεκτικών ασφαλτοστρώσεων, πραγματικά θα θέλαμε να μάθουμε αν η βελτίωση του οδοστρώματος θα συνεχίσει και στο ύψος του Στρατοπέδου (διασταύρωση για Πανεπιστήμιο), όπου εδώ και πολλά χρόνια ο δρόμος έχει επικίνδυνα σαμαράκια. Το ίδιο ερώτημα και για τον κόμβο Ατσιποπούλου, όπου τόσο η έξοδος, όσο και η είσοδος έχουν ιδιαίτερες κακοτεχνίες και ανώμαλο οδόστρωμα από την ανύπαρκτη συντήρηση. Για να μην αναφερθούμε σε εκατοντάδες σημεία του οδικού δικτύου οικισμών που δεν πληρούν καμία προδιαγραφή ασφάλειας και οι τοπικές δημοτικές αρχές γνωρίζουν πολύ καλά.
Τέλος, θα θέλαμε η Δημοτική Αρχή να καταστήσει γνωστά τα ποσά που έχει προϋπολογίσει και έχει διαθέσει για βελτιώσεις οδοστρώματος και υποδομών σε οικισμούς εκτός αστικού ιστού και τις πρακτικές με τις οποίες αποφασίζονται τα ποσά που θα διατεθούν κάθε φορά. Είναι θέμα διαπραγμάτευσης μεταξύ των δημοτικών συμβούλων; Είναι θέμα ικανότητάς τους να προτείνουν και να διεκδικήσουν τεχνικά έργα; Είναι θέμα αριθμού κατοίκων και υφιστάμενων υποδομών, είναι θέμα δημοσίων σχέσεων και πρόσβασης σε χρηματοδοτήσεις με παλαιοκομματικού τύπου λογικές; Οι δημότες των περιοχών που αισθάνονται αποκλεισμένοι από την βελτίωση τω υποδομών και της ποιότητας ζωής τους, πρέπει να γνωρίζουν ποιοι είναι οι λόγοι που αντιμετωπίζονται ως δημότες δεύτερης κατηγορίας και κατάλληλα να πράξουν στις επόμενες δημοτικές εκλογές.
