Λογική και συναίσθημα δυο σημαντικές δυνάμεις, δύο όπλα που έχει στην φαρέτρα του ο άνθρωπος. Βάση αυτών προχωράει και διαμορφώνει την ζωή του. Και τα δύο είναι πολύ δυνατά και επιδρούν σε βάθος στο χαρακτήρα και στην αντίληψη του. Πολλές φορές συγκρούονται και το ένα έχει τη δυνατότητα να αφανίσει το άλλο με αποτέλεσμα τη ριζική αλλαγή του χαρακτήρα. Τη λογική και το συναίσθημα θα τα συναντήσουμε σε δύο πρόσωπα στο απόσπασμα από τον Ερωτόκριτο ,την Αρετούσα και την Φροσύνη.
Η Αρετούσα δεν την βλέπουμε στο συγκεκριμένο απόσπασμα αλλα αισθανόμαστε πολύ έντονα την παρουσία της. Είναι μια κοπέλα από βασιλική οικογένεια και πριγκίπισσα της Αθήνας. Μεγαλωμένη με πλούτη και εξουσία. Το μέλλον της το φαντάζεται κάποιος ιδανικό για μια γυναίκα σαν και αυτήν . Να παντρευτεί κάποιον πρίγκιπα ,να μένει σε παλάτι και να έχει ότι θέλει και ότι ζητάει.
Προσπάθησε όμως να κάνει το ακατόρθωτο .Να σπάσει τα κοινωνικά στερεότυπα της εποχής που ήθελαν τη κάθε πριγκίπισσα να παντρεύεται οπωσδήποτε πρίγκιπα.
Αν και μαθημένη να ακούει και να υπακούει πάντα στις εντολές του πατέρα της και να ζει τη ζωή της με βάση την κοινωνικής της θέση, ερωτεύεται τον Ερωτόκριτο. Έναν Νέο απλό από χαμηλότερη κοινωνική τάξη χωρίς κανένα αξίωμα. Τον ερωτεύεται αληθινά .Αισθάνεται την αγνή και αληθινή αγάπη. Ένα συναίσθημα βαθύ δυνατό και αποφασιστικό.. Ερωτεύεται και η ζωή της αλλάζει. Η ίδια αλλάζει. Από πριγκίπισσα γίνεται πολεμίστρια, μαχήτρια υψώνει το ανάστημά της και υπερασπίζεται την αγάπη της και την ζωή που θέλει να ζήσει. Αντιστέκεται στις υποδείξεις του πατέρα της και υπομένει τις συνέπειες.
Ταπεινώνεται και εξευτελίζεται. Από το παλάτι που ζει, ξαφνικά βρίσκεται στη φυλακή. Σε ένα μπουντρούμι σκοτεινό και βρώμικο, εγκαταλελειμμένη από την οικογένειά της.
Αλλά και πάλι δεν υποχωρεί .Μένει πιστή στην υπόσχεσή που έδωσε στον αγαπημένο της, αλλά και στον ίδιο της τον εαυτό. Υπομένει όλες τις κακουχίες αντέχει την πείνα, τη βρωμιά, την εξαθλίωση και απαξίωση της από όλους. Υποβάλει τον εαυτό της σε όλα αυτά χωρίς να δειλιά ή να βαρυγκωμήσει στιγμή. Μένει σταθερή στην απόφαση της να αγωνιστεί για την ζωή που θέλει να ζήσει.
Φτάνει στο μηδέν .Δεν της έχει απομείνει τίποτα από την αίγλη της προηγούμενης ύπαρξης της. Είναι όμως αποφασισμένη να θυσιάσει και τη ζωή της παρά να κάνει κάτι το οποίο δεν συμφωνεί καρδιά της. Αγνοεί ακόμα και τα λόγια του μόνου ανθρώπου που έχει μείνει στο πλευρό της όλα αυτά τα χρόνια. Της Φροσύνης της παραμάνας της.
Η Φροσύνη είναι η μόνη που έχει μείνει πιστή κοντά της για να την παρηγορεί και να την στηρίζει σε αυτές τις δύσκολες στιγμές που περνάει. Είναι ο βράχος που ακουμπάει για να μπορεί να συνεχίζει τον αγώνα της.
Η Φροσύνη είναι μια γυναίκα μεγάλη σε ηλικία, έμπειρη και λογική .Πιστεύει στα σημάδια της φύσης και μπορεί να τα ερμηνεύει. Με την έλευση των πουλιών, στην φυλακή, βρίσκει την ευκαιρία να συμβουλεύσει την Αρετούσα για το καλό που προμηνύεται. Προσπαθεί με την λογική που τη διακρίνει να τη μεταπείσει από την απόφαση που έχει πάρει να υπακούσει στις εντολές του πατέρα της και να γλυτώσει από το μαρτύριο που ζει.
Η Νένα δεν αμφισβητεί την πατριαρχική εξουσία.Πιστεύει ότι ο πατέρας πρέπει να αποφασίζει για τη ζωή των παιδιών του. Μιλάει λογικά και συνετά, κατά τα δικά της λεγόμενα, και λέει σκληρές αλήθειες στην Αρετούσα με σκοπό να συμβιβαστεί με την λογική. Την αγαπάει πολύ και θεωρεί ότι πέρα του ότι είναι το σωστό και πρέπον να κάνει αυτό που προστάζει ο πατέρας της, θα την ελευθερώσει και θα ζήσει ευτυχισμένη.
Ποια είναι όμως η πραγματική ελευθερία;
Αυτή που προτείνει η Νένα ή αυτή για την οποία αγωνίζεται και παλεύει η Αρετούσα;
Η Αρετούσα κάνει την επανάσταση της. Μπορεί ο εχθρός να μην είναι κάποιος λαός άλλης χώρας ή φυλής αλλά είναι ο ίδιος ο πατέρας της και όλη η κοινωνία που ζει. Κάθε επιβολή και ενέργεια εξαναγκασμού σε κάτι το οποίο δεν θέλουμε ή καταπατάει τα δικαιώματα μας είναι μια μορφή σκλαβιάς. Συναισθηματικής και Πνευματικής. Όλοι με το συναίσθημα ή με τη λογική πρέπει να μπορούμε να απαιτούμε και να προσπαθούμε για τα δικαιώματα μας. Να αγωνιζόμαστε να κρατήσουμε την ταυτότητά μας και το «Είναι»μας. Η ζωή ανήκει σε εμάς .Καθένας και κάθε μια από εμάς πρέπει να ορίζει τον εαυτό του. Πολλές φορές όμως λέμε «δεν μπορώ»ή «όλοι έτσι κάνουν», «’έτσι το βρήκαμε έτσι είναι».
Απλά ρωτήστε τον εαυτό σας. Το θέλουμε αυτό; Είμαστε ευτυχισμένοι; Μας εκφράζει; Αν όχι προσπαθήστε, αγωνιστείτε. Δεν είναι εύκολο αλλά το αποτέλεσμα μπορεί να σας ξαφνιάσει Μην παραδώσετε τα όπλα. Το σημαντικό είναι να μην μπορεί κανείς να μας σκλαβώσει την ψυχή και το πνεύμα μας. Χωρίς ελεύθερο πνεύμα είμαστε νεκροί, είμαστε σκλάβοι σε μια πραγματικότητα που έφτιαξαν άλλοι για εμάς. Μας προγραμματίζουν για να φτιάξουν τι δικό τους κόσμο.
Μόνο με την δύναμη της ψυχής και του πνεύματος μας μπορούμε να αλλάξουμε ,να οραματιστούμε και να ξεπεράσουμε φόβους και ανησυχίες. Αν μας σκλαβώσουν το πνεύμα είναι σαν να μας σβήνουν το φως και να μας αφήνουν στο σκοτάδι. Μην αφήσουμε λοιπόν κανένα μας ρίξει στο σκοτάδι .Να πολεμάμε και να κρατάμε το φως της ψυχής μας πάντα αναμμένο να μας φωτίζει και να μας δείχνει το δρόμο της δικής μας ευτυχίας.
