Εμαζωχτήκανε ούλοι οι προγόνοι κι οι απογόνοι και με μαχήζανε:
- Μπρε καρπουζάνη, μπρε ανεπρόκοπε, είντα ’ναι τουτανά τα γίβεντα απού κάνεις;
Μια ουλιά τόπο σ’ αφήκαμε να βρούνε κι οι απόγονοι σου, που γούζουνται κι αυτοί εδά κι εσύ τα παραδίδεις στο κράτος. Όι στο κράτος, τσι ξένες δυνάμεις, σε κεινονά -πως το λένε- το υπερταμείο και στσι πολυεθνικές.
Οι Τούρκοι, μωρέ, απού εθαρρούσανε πως ’θελα μας εκαβαλικέβανε στσι αιώνες των αιώνων δε μας επειράξανε τα χωράφια μας, κι ας είχανε ασπαλάθους, αλαδανιές, αστοιβίδες, ακρουνοπόδους, ελιές, βελανιές, χαρουπιές, τραμιθιές και δάφνες.
Κι εδά, μωρέ, είντα κάθεσαι και δεν αρπάς μια χαχαλόβεργα να τσι χαχαλοβεργίσεις, μπας και ξεκουρκουτιάσει ο νους τονε και γιαγύρει στα σωστά ντωνε.
Είντα θα πει ’δα τουτονά που γροικούμενε και λένε πως εβγάλανε, λέει, πολιτρέδες (φωτογραφίες) δυο χρονώ στη τύχη κι απόκεια θα κρίνουνε τίνος είναι το χωράφι.
Δε σου μάθανε, μπρε, το γ-ξένο ν-τόπο να μη ν-το μ-πειράζεις, μα το δικό σου να μη ν- αφήνεις να του πειράζουνε τρίχα;
Δε νογάς να τονε πεις πως τα διπλανά μοιράσια είναι του τρίτου γή του τέταρτου ξαδέρφου κι από κεια βγορίζει πως για να σαλέψουνε τα σα πίσω και αποσώσουμε στο γ-κοινό πρόγονο, θα σταλίσουμε στα 1800 και βάλε;
Δε κόβει ο νους τωνε πως τα ξενικόσταρα κι οι γι-άλλες ανακατερές τροφές που βαβαλίζετε (:φροντίζετε) εδά τα ζα, δε ν-τα χαμε του λόγου μας και κανακίζαμε τσι πρίνους, τσι βελανιδιές, τσι δρυγιάδες, τσι χαρουπιές, για να τα ταΐζουμε;
Γή θαρρούνε πως είμαστε ολοκούζουλοι και μασ-ε πείραζενε το σκιανιό ντους το κατακαλόκαιρο και τσι βγάναμε από τη μέση;
Είντα ’ναι τουτανά που γροικούμενε τα ακαταλαβίστικα για τσιι εδαφοκαλύψεις, που διάολο κι αν-ε νιώθουμε είντα θα πει, κι αν-ε περισσεύει, λέε,ι από το σταλίκι ντωνε, θα πάει το χωράφι προς τη μπάντα τωνε στη μοιρασιά. Γιάντα, μωρέ, σπαρμένους τσι ’χομε και δε ν-το κατέμε και θέλουνε οι παντέρμοι κληρονομιά;
Να τσι γιαγύρουμε τσι χρόνους μας να δούμενε πώς λοής θα τα κάμανε του λόγου ντους τα χωράφια να γεννούνε, απού κοπρές δεν είχαμε περίσσιες, μα ούτε κεινανά τα μοντέρνα απού λέτε του λόγου σας κουανό (λίπασμα).
Για τουτονά εσπέρναμε χρονέ παρά χρονέ γή το μισό μιζούρι (μεταφορικά έκταση) για να την επερνούμενε, κι απής είντα λόγος των-ε πέφτει πώς θα διαρμιστούμενε το ν-τόπο μας, δέ λέμενε να κάνομε τση κεφαλή μας, μα όι δα κι ετσά. Τα σταλίκια κάθε χωραφιού τα σάξαμε με υπομονή και, για να μαντρίσουμε τσι χαλέπες, επολεμούσαμε χρόνους, για να πετρολοΐσουμε και, να δέσουμε τα χυματερά,(κατηφορικά) χωράφια, έτρεχενε οκάδες ο ιδρώτας, οθέ μ-που είτονε τούτοινε οι καινούργιοι κλοιρονόμοι και δε τσι θωρούσαμε του λόγου μας.
Εκεινοινέ που εδά διαλαλούνε πως είναι κληρονόμοι τση Κρητικής πολιτείας δε κατένε πως δε ν-των έδωκενε πατέ χωράφι κι αν-ε θένε να σάξουνε δάση, ετσά λογής θα τα καταστέσουνε με μπαμπεσιές και κουτοπονηριές;
Εδά και χρόνους δε μολογούνε αμοναχοί ντωνε και βγάζουνε ρεζεβούκες (αποφάσεις) είντα λοής θα γενεί τουτονά το πράμα;
Γιάντα δε κάνουνε κειονά που αποφασίσανε πριν τριάντα χρόνους, να βγάλουν επιτροπές να σαλέψουνε το ν-τόπο μαζί με τσι παρέδρους του κάθε τόπου κι αν-ε βγορίζει ποθές τόπος για κειονά που λένε, να τα βρούνε με τσι ανθρώπους και να καταστέσουνε τη δουλειά.
Από πού κι ως πού στα καλά καθούμενα για να απομείνει κιανείς στο τόπο του θα πρέπει να γλακά σε τουτουσάς τσι ειδικούς που δε κατέμενε κι είντα κάνουνε, απού δε τσι ’χαμε και τοτεσάς…
Κι εκειά στο ζόρε τ’ ονείρου, ακούω βρούχος (:φασαρία) από την τηλεόραση και τρίβω τα μάτια μου. Κατάληψη του Δασαρχείου, κινητοποιήσεις των αρχόντων για διόρθωση των πραγμάτων, υποσχέσεις για λύση των προβλημάτων, λόγια, λόγια , λόγια και ελπίζω όχι κούφια λόγια. Αμέσως με σφίγγει ένας κόμπος στο λαιμό. Ο λίγος νους που μου έμεινε διαμαρτύρεται. Τώρα ανακάλυψαν την Ιερουσαλήμ. Από το 1997 παίζεται αυτό το παιχνίδι στο Ρέθεμνος μέσω του κτηματολογίου, την περίοδο εκείνη με πολύ χειρότερη μορφή. Από το Σεπτέμβρη του 2020 η κοινότητα Αρμένων έχει καταθέσει υπομνήματα σε κάθε αρμόδιο φορέα, έχει ενημερώσει μέσω του τύπου γι’ αυτά που ζούμε σήμερα. Οι πόρτες ερμητικά κλειστές. Τώρα όλοι πασχίζουν να λύσουν τα δίκαια αιτήματα με μεγάλη πιθανότητα να δημιουργήσουν μεγαλύτερα, μιας και τα νομίσματα πάντα έχουν δύο όψεις.
Οι παρακάτω προτάσεις αποτελούν και πρόταση της επιτροπής της Κοινότητας Αρμένων
Από το Σεπτέμβρη του 2020 η κοινότητα Αρμένων έχει καταθέσει υπομνήματα σε κάθε αρμόδιο φορέα, έχει ενημερώσει μέσω του τύπου για αυτά που ζούμε σήμερα. Οι πόρτες ερμητικά κλειστές. Τώρα όλοι πασχίζουν να λύσουν τα δίκαια αιτήματα με μεγάλη πιθανότητα να δημιουργήσουν μεγαλύτερα, μιας και τα νομίσματα πάντα έχουν δύο όψεις .
Το πρόβλημα προέκυψε για δύο λόγους, πρώτον από την πολύ σκληρή και ανεδαφική πολλές φορές δασική νομοθεσία και δεύτερον από την πολύ κακή αποτύπωση της νομοθεσίας στο χάρτη.
Βασικά λάθη προέκυψαν με αιχμή του δόρατος την παντελή απουσία αποτύπωσης χορτολιβαδικών, φρυγανικών εκτάσεων.
Εξυπακούεται ότι τα παράβολα και το κόστος αντιρρήσεων δεν νομοθετήθηκαν κατά λάθος.
Αξίζει να σημειωθεί η πιθανότητα σφαλμάτων και άλλων φορέων με ευθύνη, όπως π.χ. το κτηματολόγιο για μή αποτύπωση γενικών πολεοδομικών σχεδίων, ζώνης των 800 για οικισμούς χωρίς οροθετημένα όρια κ.α.
Είναι προφανές ότι η επίλυση θα επέλθει μόνο μέσα από νομοθετική ρύθμιση οποιουδήποτε επιπέδου. Κατά την γνώμη μας οι παρεμβάσεις θα πρέπει να έχουν τον παρακάτω προσανατολισμό.
Α) Σε πρώτη φάση πάγωμά τις δασικής ανάρτησης, χωρίς μεταβολή του προηγούμενου στάτους δικαιωμάτων.
Β) Στις περιοχές όπως η Κρήτη, που το βάρος τις απόδειξης ιδιοκτησίας έχει εκτός τον πολίτη, και το ελληνικό Δημόσιο, να αντιστραφεί η διαδικασία. Πρώτα να ξεκαθαρίσει το ιδιοκτησιακό, με την κατά προτεραιότητα κτηματογράφηση των ιδιοκτησιών που περιλαμβάνονται στο δασικό χάρτη.
Ξεκαθάρισμα του ιδιοκτησιακού από την επιτροπή του κτηματολογίου, με αποδοχή της απόδειξης χρησικτησίας με οποιοδήποτε πρόδηλο τρόπο (ΟΠΕΚΕΠΕ, προγράμματα, μισθώσεις κ.λ.π) όπως έγινε με τις περιοχές που έχουν ήδη κτηματογραφηθεί.
Στη συνέχεια να προχωρήσει η αναμόρφωση του δασικού χάρτη, διορθώνοντας με ευθύνη του Κράτους των πρόδηλων σφαλμάτων που θα ζητηθούν από τους πολίτες με μια απλή αίτηση, και αλλαγή χαρακτηρισμού των χορτολιβαδικών φρυγανικών εκτάσεων από Δ(Δασικά) σε Χ(Χορτολιβαδικά).
Μετά από αυτή τη διαδικασία ή συγχρόνως με αυτή:
1)Εξαίρεση των ιδιωτικών χορτολιβαδικών, φρυγανικών εκτάσεων από τον Δασικό χάρτη όπως προβλέπεται από την Δασική νομοθεσία.
2) Επανεξέταση όλων των διάσπαρτων δασικών εκτάσεων μικρής κλίμακας, με γνώμονα την ιδιαιτερότητά τους π.χ δεν προσδίδει όφελος για το Κράτος ο χαρακτηρισμός ιδιωτικής έκτασης ως δασικής, όταν αυτή περιλαμβάνει δέντρα κοινά και ευρύτερα διαδεδομένα. Άλλωστε η υλοτόμηση δασικών δένδρων υποχρεωτικά ελέγχεται από την δασική υπηρεσία.
3)Ταύτιση του δασικού χάρτη με τον κτηματολογικό και εξαίρεση από τον χάρτη επιφανειών που καταλαμβάνουν μικρό μέρος του ακινήτου του εκάστοτε ιδιοκτήτη.
4)Σύμμεικτες ιδιωτικές εκτάσεις που μέρος τους αποτελείται από βελανιδιές ή από χαρουπιές να εξαιρούνται, μετά από αξιολόγηση, με γνώμονα την δεδομένη παραδοσιακή ((καλλιέργεια τους)) και τον πλούτο που δημιουργούσαν στους ιδιοκτήτες τους.
5) Εξαίρεση των ιδιωτικών δασωμένων αγρών(ΑΔ) από τον δασικό χάρτη.
