Δεν τέλειωσαν όλα… το κακό δε νίκησε…
λίγο μεγάλωσε σε μοχθηρία… και τρίζει τα δόντια του…
και απειλεί και φοβίζει και σπέρνει τρόμο…
Ξεσπάθωσε, λοιπόν, το κακό… αγρίεψε…
και θέλει να σβήσει το φως της αλήθειας !
και πίστη και παραδόσεις και αρχές και ιδανικά.
Όμως, ξέχασε ότι υπάρχουν άνθρωποι, εικόνες Θεού,
άνθρωποι που μάχονται …που αγωνίζονται…
τολμηροί μαχητές του Χριστού ! της αγάπης του !
Ναι, απλοί άνθρωποι , νέοι, γραμματιζούμενοι,
καθαροί στην καρδιά, σπλαχνικοί και πράοι,
παλληκάρια του καλού, φως της ανθρωπότητας .
Άνθρωποι ,που αψηφούν τα προστάγματα…
ανδρείοι, τολμηροί, κοντά στο συνάνθρωπό.
Ναι ,που στέκονται όρθιοι… κι ελεύθεροι…
Έτσι, όσο υπάρχουν άνθρωποι, δε θα χαθούμε,
δε θα φύγουμε… μπόρα είναι κακή και θα περάσει…
το φως έρχεται… τα σύννεφα φεύγουν… χάνονται..
Όσο υπάρχουν άνθρωποι θα λάμπει κι ο κόσμος…
θ’ ανθίζει το φυλλαράκι του αγρού…
ναι, θα μπορούμε να κλάψουμε και να γελάσουμε…
Όσο υπάρχουν άνθρωποι ο αγώνας θα δυναμώνει…
θα πληθαίνει η αντίσταση… σ’ αυτή την αιωνία πάλη…
του καλού ενάντια στο κακό… ενάντια στο σκότος…
Ναι, φίλε κι αδελφέ μου το κακό λυσσομανά…
κατακαίει… βιάζει… σκοτώνει …καταστρέφει…
δε νικά ,όμως, ποτέ δε θα νικήσει…
Ναι, όσο υπάρχουν άνθρωποι στο φως του Χριστού !
