ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ Κ. ΑΚΟΥΜΙΑΝΑΚΗΣ
ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΑΝΑΛΥΤΗΣ M.Sc.
E-mail: [email protected]
http://soixantedix.blogspot.com/
«Caveant Consules ne quid res publica detrimenti caperet». Μετάφραση από τα Λατινικά: «Ας προσέξουν οι Ύπατοι να μη σπάσει η κεφαλή της Δημοκρατίας». Είναι το Έσχατο Συγκλητικό Δόγμα. Το «Senatus Consultum Ultimum». Το δόγμα αυτό εμφανιζόταν ως σταθερή προειδοποίηση προς τους Υπάτους σε περίπτωση κινδύνου καταστροφής της Ρώμης και της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας. Καθιέρωνε με αυτή την προτροπή -που συνιστούσε ιερή υποχρέωση για τους άρχοντες- την έσχατη ευθύνη, όχι μόνο αν τυχόν δρούσαν ενάντια στη Ρώμη, αλλά κυρίως στην περίπτωση που ολιγωρούσαν να λάβουν έγκαιρα μέτρα προστασίας για την αποτροπή μιας διαφαινόμενης καταστροφής της.
Η πολιτική και κοινωνική κατάσταση της Αρχαίας Ρώμης χρησιμεύει στην εξαγωγή χρήσιμων και διδακτικών συμπερασμάτων. Σε κάποιες περιόδους της η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία συνδύαζε απίθανες και κωμικοτραγικές καταστάσεις: Στρατηγούς που ανακάτευαν τα γεωπολιτικά συμφέροντα της Ρώμης με την προσωπική συναισθηματική ζωή τους, φανατικούς θιασώτες και τζογαδόρους του ιπποδρόμου, αυτοκράτορες που πάσχιζαν να κυβερνήσουν το χάος μιας αυτοκρατορίας που είχε μεγαλώσει επικίνδυνα, ψυχοπαθείς που συνδύαζαν την απόλυτη εξουσία με την απόλυτη σχιζοφρένεια, ποιητές που νοιάζονταν πιο πολύ για την αγαπημένη τους παρά για τα συμφέροντα της πατρίδας, μονομάχοι που νίκησαν στην αρένα και αποφάσισαν να γράψουν τα προσωπικά τους απομνημονεύματα, σκυθρωποί φιλόσοφοι αυστηρών αρχών που έκαναν το λάθος να περάσουν μια νύχτα με ασύδοτους λάγνους σε όργια, συγκλητικοί που φόρτωσαν την κακή μοίρα τους στους μετανάστες και ραδιούργοι ύπατοι που επιδίδονταν σε ένα συνεχή διαγκωνισμό με σκοπό την κατάκτηση της εξουσίας και του πλούτου.
Συγκρίνοντας με τη σημερινή Ελλάδα οι ομοιότητες είναι κάτι παραπάνω από εμφανείς: Στην κυβέρνηση η Αριστερά για πρώτη φορά με κάποιες υποφερτές δόσεις άκρας Δεξιάς. Αδυναμία προστασίας δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας από το Σύνταγμα ως τις Σκουριές Χαλκιδικής και από τα Εξάρχεια ως τα περιφερειακά κατειλημμένα από αιώνιους φοιτητές Πανεπιστήμια. Υπουργοί αρθρογράφοι και δικολάβοι ελπίδας επαναδιορισμών στο δημόσιο με το αζημίωτο, υιοθέτηση εξωπραγματικού προπαγανδιστικού λόγου, όπως το ότι τάχα η Γερμανία έχει απομονωθεί στην Ευρώπη, ενώ η Ελλάδα τυγχάνει αμέριστης συμπαράστασης, αδυναμία διαχωρισμού του παρελθόντος από το παρόν μια και η κυβέρνηση πλέον άλλαξε, Επιτροπές Αλήθειας για το Χρέος με τσιτάτα διαφημιστικά σποτάκια, χτεσινή άρνηση χρημάτων για τα οποία τώρα παρακαλάμε γονυπετείς, μια Συμμαχία του Νότου, που ποτέ δεν συστήθηκε γιατί μείναμε μόνοι μας, εθνικές εορτές με κλαρίνα και νταούλια για να τρομάξουν οι αγορές και οι διεθνείς τοκογλύφοι, ένας αυτάρεσκος rock-star υπουργός, που ενώ συμφωνεί με το 67% του μνημονίου, αδυνατεί να κατανοήσει το υπόλοιπο 33%, καραβιές λαθραίων μεταναστών πού ήρθαν μισοπνιγμένοι να λιαστούν στον καυτό ήλιο της Πλατείας Ομονοίας, γκρέμισμα παραδοσιακών συμμαχιών με φίλιες χώρες για το χατίρι ενός αδίστακτου εκτελεστή της 17 Νοέμβρη, τυφλή σύγκρουση με την Αυτοδιοίκηση και ανόητες απειλές υπουργών πως θα ανοίξουμε τα σύνορα και θα γεμίσει η Ευρώπη τζιχαντιστές.
Με δυο λόγια έχουμε μια απίθανη κυβέρνηση, που όχι μόνο αδυνατεί να αξιοποιήσει τις εκατό πρώτες ημέρες της στην εξουσία, αλλά επιδεινώνει δραματικά την κατάσταση των πολιτών που την ψήφισαν, αρνούμενη ιδεοληψίες που πρεσβεύουν πως ο κομμουνισμός είναι το βέλτιστο πολιτικό σύστημα οργάνωσης της κοινωνίας. Οι πολίτες -κατά τους κυβερνώντες-δεν ζητούν λεφτά, ζητούν αξιοπρέπεια. Έτσι λοιπόν πορευόμαστε. Με πολλή προπαγάνδα κι ελάχιστη αξιοπρέπεια αφού μάλλον θα οδηγηθούμε σε έναν επώδυνο συμβιβασμό. Κάποιοι πρέπει να συνειδητοποιήσουν πως ο παράδεισος του δάνειου χρήματος έχει οριστικά απολεσθεί. Γιατί πειθαρχία χωρίς δημοκρατία είναι βία, ενώ δημοκρατία χωρίς πειθαρχία είναι αναρχία. Κι έχω την ελπίδα πως το Έσχατο Συγκλητικό Δόγμα -που ποτέ δεν ενσωματώθηκε στο νομικό μας σύστημα- αυτή τη φορά θα ισχύσει.
